Sunnydream thit will be you're bad last night.

De merrie plantte haar hoeven krachtige in de sneeuw, Waardoor ze tot haar schouders weg zakte. Zonder moeite trok ze haar been weer uit de sneeuw en zo ging dat door. Uiteindelijk sprong ze op een rots, en snoof. Ze steigerde woest. Schudde haar hofd sierlijk uit. En zuchtte tevreden. Ze keek rond en wachtte af. Ondanks haar dikke wintervacht die ze nu al had, was het hier ijs koud. Streya snoof. Ze was nu pas drie. Maar al bijzonder krachtige en wijs. Streya schudde haar zelf uit zuchtte en wachtte af. het was al nacht, maar Streya had geen zin om te slapen.

[Sunnydream. Ik hoop dat je hier wat mee kan ^^]

Sunnydream stapte over de sneeuwvlakte. Voor andere paarden zou het misschien koud zijn, maar hij was niet voor niets een fries. Hij was slecht, maar er was weinig meer van over. Kwam door zijn moeder. Aardig geboren, aardig blijven. In een seconde veranderde de houding van de hengst. Oren naar voren, hals recht op, ogen aardig. Had hij nog wel zin om te leven? Jawel, of toch niet. Sunny sperde zijn neusgaten open en rook de geur van een merrie. Een badass. Hij legde toch zijn oren weer in zijn nek en ogen weer kil. Hij wist niet wat hijwilde. Hij was stom. Hij liep naar de merrie en bekeek haar. Jij kan mij vermoorden, wilde hij bijna zeggen. Maar dat deed hij niet.

Streya zag in de verte al een hengst aan komen. Ze snoof gad, wat stonk dat paard. Streya zag dat hij zijn oren naar voren had. Maar toen hij Streya zag deed hij ze weer in de nek. Streya snoof nuchter, rolde met haar ogen en zuchtte. Haar oren bevonden zich in haar manen bos. Toen de hengst voor haar stopte zei ze vals: ’’Zo goed als hij net was, zo slecht als nu.’’ Ze schudde haar zelf uit. En bekeek de hengst. Hij deed zich slechte voor maar was het niet. Streya merkte dat de hengst niet wist wat hij wou. Ah. Hiermee kon ze lekker spotten. ’’Wat wil je hengst?’’ Begon ze kalm. ’’Wil je dood? Of wil je blijven leven? Wil je goed zijn? Wil je neutraal zijn? Of toch liever slechte?’’ Vroeg ze spottend met een mier zoete ondertoon.

De merrie voor hem had duidelijk gezien dat hij niet wist wat hij wilde. Dat zag hij al in haar ogen. ’’Zo goed als hij net was, zo slecht als nu.’’ zei de merrie vals. Ze schudde haar zelf uit. Sunny voelde onzekerheid komen, net als vroeger. Hij zuchtte. ’’Wat wil je hengst?’’ Begon ze kalm. ’’Wil je dood? Of wil je blijven leven? Wil je goed zijn? Wil je neutraal zijn? Of toch liever slechte?’’ Vroeg ze spottend met een mier zoete ondertoon. Hier was hij al bang voor; gespot. Hij keek de merrie ondspannen aan en andwoorde: "Ik weet niet wat ik wil, maar dat had je al gezien. Misschien wil ik ook wel dood, misschien ook niet. Misschien wil ik goed zijn, misschien wel slecht. Of neutraal." hij zwiepte even met zijn staart om vliegen te verjagen. En wachte op een woord van de merrie. Of zijn dood.