You're in town, i know it~! MUHAHAHAHHA >D

Haar gekraste lach vulde het woud helemaal. Het mini merrie’tje had weer een naam gekregen van een zus/broer/tante/oom/nicht/neef enzovoorts. Deze heette Deina en men zei dat ze niet in dreamhorses was. Bwahaaa! Aaliyah geloofde het niet, ze was echt niet goedgelovig en wist gewoon dat haar grote zus hier was. Hier ergens en dat zou ze bewijzen. Met haar fiere neusje recht de lucht in en haar oortjes totaal naar voren gaf ze haar schattige uiterlijk nog iets… pittigs zegmaar. Haar zwarte ogen speurden het gebied af. Haar hoefjes pasten echt in eenderde handpalm en je kon haar tere lijfje gemakkelijk omklemmen. Ze was slank en haar ribben kon je zacht voelen. Dik? Pff wat was dat? Midden in een open plekje opened ze haar luchtwegen krampachtig en zoog het lucht naar binnen. Wat er toen uit haar keel kwam was niet te geloven. Een ontzettend hoge, schelle, pieptonige hinnik, gemaakt door haar stembanden en de trillende lucht. Met een hoge steiger hinnikte ze nog eens. Een kleine glimlach gleed over haar gezicht en haar ogen speurden dit woud af, op zoek naar enkel teken van leven.

[DEINAAAAAA]

Gesnuif. Het was te horen van ver weg. Het was laat en de bomen wiegden mee met de wind die er elke nacht rond dwaalde. Het gesnuif hoorde je als een echo in een grot. Donkere ogen gleden over de omgeving terwijl een stevig gebouwd paard tussen de bomen heen paradeerde. Een staart sloeg tegen een dikke boom aan en maakte een geluid zo hard als die van een zweepslag. Het enige dat opviel was een litteken dat over het linkeroog van het paard liep. In het maanlicht begon het te schitteren. Ook op haar schouder rustte een twee jaar oud litteken. Ze vergat nooit meer van waar ze beide littekens had. De merrie snoof eens luid toen een schelle hinnik haar oren bereikte. Het irriteerde haar énorm. Zo een schel gepiep. Ze gromde en liep een stapje sneller dan ervoor. Haar ogen stonden strak naar voren gericht terwijl ze dichterbij een palomino veulen kwam. Het veulen was heel jong, klein en mager. Haar uitstraling gaf nog niet zoveel aan, maar haar gedrag probeerde iets duidelijk te maken. Niet iets waar de witte merrie bang voor zou zijn. De geur rondom het veulen was sterk en bekend. Té bekend. Weer een mormel geboren. Weer familie. Hield het ooit op? Bijna geen broers of zussen waren het waart, voor Deina. Ze had geen respect voor een deel familie. Een groot deel waren wannabe's of iets anders volgens haar. Iedereen moest zich bewijzen. Dat was haar manier van werken. Deina stopte vlak voor het kleine veulen. Haar spieren stonden gespannen. Haar oren lagen tegen haar schedel en de donkere ogen staarden strak in de zwarte parelogen van het kleine veulen. "Wat moet je?" De stem zo kil als de duisternis. Ze was terug.

In de verte hoorde ze gekraak en als instinct liet ze haar ogen daarnaartoe glijden. Zonder emotie of boe en bah keek ze recht de donkere ogen van de witte merrie. Bij de vraag wat ze hier moest draaide ze haar gespitste oren iets naar achteren. ’Wat ik hier moet? Tja, pedo pappa heeft gezinsuitbreiding gedaan, ik ben voorlopig de nieuwste hier. Ik weet dat je Deina bent en voor het geval dat je mijn naam niet weet, ik ben Aaliyah. Zoek ze betekenis zelf maar op.’ Ze pauzeerde even en keek of de merrie nog wat te doen had. ’Ook kijk ik tegen je op en wou kijken of je hier was. Nog iets, training kan ik wel gebruiken want veel hulp van Azacar krijg ik misschien niet. Die zorgt voor nog meer zussen en broers. Dus..?’ Aaliyah was eindelijk klaar met ratelen en keek weer recht vooruit. Deze merrie was het eerste familielid dat Aaliyah had ontmoet, goed, ze was tante van Duvessa en die had ze ook ontmoet en natuurlijk had ze pedobeer vaderlief ontmoet en nu haar grote zus. Een grijns trok haar mondhoeken omhoog en haar blik gleed weer in die van haar zus.

De witte merrie keek strak naar het kleine veulen dat een antwoord liet horen. Maar niet zoals haar eigen veulens zouden antwoorden. Onbeschoft en ratelend schreeuwde het veulen zowat tegen haar. Deina had haar eigen veulens altijd perfect opgevoed. Ze moesten geen lange ratelende zeur antwoorden vrijgeven. Korte antwoorden en dan zwijgen. Mond houden. Maargoed, zoals het jonge zusje al zei en vroeg. Ze moest nog getraind worden. Dat was wel duidelijk. Deina grijnsde breed toen het veulen eindelijk haar mond hield. Haar beurt. "Goed, Aaliyah. Ik wist niets van verdere nakomelingen af en ik hoop dat onze vader niet dom is om goedzakken te dekken. Daar komen alleen idiote halfbloeden van. Die horen niet in mijn familie en mogen dood vallen. Jij ziet er duidelijk niet uit als een halfbloed, maar je moet nog veel leren. Ik wil het je gerust leren, maar dan moet je geduld hebben" zei ze ijskoud tegen het kleine veulen. Ze sloeg met haar staart tegen haar flanken aan en liep even rond het kleine ding. Ze liet haar donkere ogen over het veulen heenglijden en stopte vlak voor haar. "Nog een vraag?" vroeg ze daarna en een grijns sierde haar lippen.