I'm back in the game, stronger than ever [Open]

Een lange tijd was hij van de dreamhorses grond verdwenen geweest. Hij had sterk het gevoel gehad dat dit hier niet zijn thuis was, niet de plek voor hem. Lang had hij rondgeslenterd, maar nergens vond hij zijn plekje. Hij was zelfs bij die mensen terecht gekomen maar had daar al snel spijt van. Wat waren dat een gruwelijke wezens.. Dacht hij terwijl de lucht uit zijn longen zijn weg naar buiten vond in een diepe zucht. Toen die ene keer, dat hij een merrie tegenkwam, die bleef hem telkens bij in gedachte. Ze ging daar dit land, maar hij was zo koppig om erbuiten te blijven. Hij miste haar enorm, ondanks dat hij haar hooguit een half uurtje had gesproken. Zij was de reden om ook weer terug te keren.

Diep snoof hij de zoute lucht op, de zee zou hier vlakbij zijn. En dat niet alleen.. Het was niet zomaar een zee, maar de zee van dreamhorses! Hij had het bereikt, na een lange reis. Hoog gooide hij zijn lijf in de lucht met een luide hinnik die weergalmde in het gebied. Op het moment dat hij neerkwam zette hij een sprintje in. In volle vaart stormde hij op de dreigende golven af en liet zich er met een plof invallen. Het ijskoude water omringde hem maar zelfs dat vond hij fijn. Toen hij eindelijk klaar was kwam hij eruit en zag in de verte een silhouet van een paard. Hij kneep zijn oogleden tot spleetjes om het beter te kunnen zien, maar er was weinig verbetering. Hij verzamelde de kracht uit zijn lijf bij zijn keel en liet een lange, harde hinnik horen. Hij bleef kijken om te zien of het paard hem gehoord had en kwam. Voor het geval dat draafde hij er toch op af. Nou maar hopen dat het niet zo'n chagrijnig vals beest is maar gewoon een fijn gezelschap dacht hij.

[Open voor goede/neutrale paarden]

Cohiba stond rustig naar de zee te kijken, dit was het derde gebied van Dream horses dat hij zag. Tot nu toe waren de vallei nog zijn favoriet. Maar de zee beviel hem ook wel, het geluid van de golven, de zoute lucht. Hij zou hier vast en zeker vaker naartoe gaan. Cohiba was blij dat hij in Dream Horses was gekomen. Voor hij hier was had hij alleen maar een beetje rond gezworven, niet echt een plek kunnen vinden waar hij het echt naar zijn zin had. Tot nu toe. Hij had al een paar vriendelijke paarden ontmoet, waar hij blij om was. Hij had het niet zo op die slechte paarden, zoals andere goede en neutrale paarden. In zijn ogen waren het gewoon watjes die dachten dat ze stoer waren ofzo. Nee, daar had hij liever niks mee te maken. Dat was ook een van de redenen dat hij de gebieden van de slechte paarden ontweek. Niet omdat hij bang was, maar omdat hij het nut van zo'n gesprek met een slecht paard niet inzag. Een normaal gesprek zat er bij hun niet in. Vanuit zijn ooghoeken zag Cohiba iets bewegen, een paard. De zwarte hengst in de verte steigerde en kwam in een gallopje richting de zee, waarna hij erin ging liggen. Dat zou wel koud zijn dacht Cohiba. Cohiba hield van de winter van de kou, maar in de koude zee gaan liggen zou hij niet zo snel doen. De hengst bleef een tijdje in het water en Cohiba bleef vanaf een afstandje kijken, de hengst had hem waarschijnlijk nog niet gezien. Maar toen de hengst het water uitkwam leek hij hem toch op te merken, hij hinnikte een keer en kwam toen in een drafje zijn kant op. Een kleine hinnik als begroeten verliet Cohiba's keel. 'Hallo!' riep Cohiba opgewekt 'lekker aan het badderen?' zei hij met een grijns. Deze hengst leek hem wel aardig, het was vast geen slecht paard dacht Cohiba.

Een fris gevoel voelde hij door zijn lijf gaan. Sinds veulen af aan was hij al dol op water. Hoe meer hoe liever. Maar de zoute smaak van de zee vond hij toch niet zo lekker. Om te drinken had hij dan liever zoet water uit een meer. Hij dacht terug aan de eerste waterval die hij in zijn leven had gezien. Hij vond het prachtig.. En wanneer de zon erdoorheen scheen genoot hij van de mooie kleuren die het veroorzaakte. Ondertussen was hij al bij de hengst aangekomen en bekeek hem. Toch een beetje afwachten. De hinnik klonk niet bepaald onvriendelijk, maar hij was toch altijd op zijn hoede. Toen de hengst begon te praten en zijn houding niet in dreigend veranderde voelde hij zich al een stuk vrolijker. Hij beschouwde hem van nu af aan als goed/neutraal totdat het tegendeel bewezen was. 'Ja echt heerlijk!'Zei hij terwijl de druppels van zijn manen hun weg naar beneden zochten. 'Ik ben Keyaz, en jij?' Vroeg hij nieuwschierig. Ook al had hij dan al de leeftijd van vier jaar was hij altijd wel in voor lol. Hij had een goede jeugd gehad, wel minder leuke dingen meegemaakt maar toch was hij er tevreden over. Hij had dus ook geen lol gemist maar hij wilde het toch vaak weer terug in zijn leven. Daarom vond hij het gezelschap van veulens en jonge paarden altijd leuk. Al wilde sommige wel eens te volwassen zijn in zijn ogen. Je was toch nooit te oud voor lol? Aan de bouw van de hengst te zien zou deze nog wel meer gaan groeien en was dus ook nog niet zo oud. Uitdagend, maar op een speelse manier zwiepte hij wat heen en weer met zijn staart. 'Zin om te rennen?' Vroeg hij met een speelse glimlach op zijn lippen.

Toen de zwarte hengst voor hem stil stond, begroette hij Cohiba en stelde zich voor. 'Mijn naam is Cohiba, aangenaam!' zei Cohiba. Keyaz was het derde paard dat hij tegenkwam in DH, en ook goed/neutraal, net als hijzelf. Dat dacht hij in ieder geval, de hengst was zeker weten niet slecht. Cohiba werd uit zijn gedachten geschud door de hengst zijn vraag. 'Tuurlijk!' zei Cohiba opgewekt. Hij had er nu hij er over nadacht echt wel zin in om zijn benen even te strekken. En zonder te aarzelen sprong hij aan en galoppeerde bij de hengst weg. Op een afstandje bleef hij staan een draaide zich om. 'Kom je nog?' riep hij naar Keyaz. Daarna draaide hij zich wee rom en galoppeerde rustig verder wachtend tot de zwarte hengst hem in zou halen.

Hij knikte warm toen de hengst voor hem zich voorstelde als Cohiba. Hij vond het een mooie naam, vooral omdat het niet zo'n simpele naam was maar echt iets aparts. Hij was dolblij dat hij hem was tegengekomen in plaats van iemand die alleen maar uit was op ruzie. Hij schraapte zacht met zijn hoef over de grond om niet meer op een steentje te staan. Bij het horen van het antwoord gooide hij vrolijk zijn voorhand te lucht in. In die tijd was Cohiba al aan gegaloppeerd. Hij draaide zijn lijf en croste achter hem aan, met zijn ogen een beetje dichtgeknepen tegen het zand. 'Boe' Zei hij lachend toen Cohiba vaart minderde om te vragen of hij nog kwam. Hij lachte en bleef langs hem galopperen. 'Wedstrijdje?' Vroeg hij uitdagend.

De zwarte hengst kwam Cohiba al gauw achterna en kwam naast hem galopperen. Wedstrijdeje? vroeg Keyaz. 'Kom maar op!' zei Cohiba vrolijk en ging alvast iets harder galopperen. Cohiba hield altijd wel van wedstrijdjes, of hij nou won of niet. Het kon hem niet echt iets schelen, het ging om de lol. Als veulen rende hij ook altijd wedstrijdjes met de andere veulens van de kudde. Cohiba wachtte nog even totdat Keyaz en hij even snel gingen en ging toen harder galopperen.

- Sorry, ben een beetje inspiratieloos vandaag.. -

Hij hinnikte van vreugde toen de hengst instemde met zijn idee. Hij verruimde zijn passen, strekte zijn hals wat naar voren en maakte vaart. Toen hij langs Cohiba afkwam galoppeerde hij ook sneller. Het voelde goed om te rennen met een doel, in plaats van dat doelloos trainen, trainen en nog eens trainen wat hij in het verleden had gedaan. Met een gedreven blik in zijn ogen bleef hij galopperen. Het enige wat telde was de lol die dit met zich meebracht. 'Wat word de finish?' Vroeg hij aan hem toen hij erachter kwam dat ze nog geen einde voor ogen hadden.
[ Hier hetzelfde hahha ^^ ]