Mischa
I miss the old times, you too?
I miss the old times, you too?
Grote warmdonkere ogen speurden door de kleine takjes die door hun hoeveelheid weinig zicht boden. Zijn gevoelige neus ving geuren op van vogels die in de bomen zaten, de wind die langs zijn lichaam streek en de geur van boomschors die de angstaanjagend veel bomen verspreidden. Het was heerlijk weer zoals gewoonlijk - iets wat iets normaals leek te zijn in dit Dream Horses. Natuurlijk regende het eens, maar ondanks dat de herfst bovenaan het lijstje stond in deze periode was het nog heerlijk. Af en toe haalde de witte hengst een verse teug lucht op, die vervolgens koelte in zijn lichaam verspreidde. Een tevreden zucht verliet zijn keelgat, zijn blik neerslaand naar de grond die bedekt was met verschillende kleuren bladeren.
Zijn hoeven zorgden voor een licht geplof op de grond wat zich op een herhalend ritme herhaalden. Dit deden de pootjes van kleinere dieren ook. Tiktakklikklak. Nogmaals snoof hij, zijn hoofd schuddend om zijn blik vervolgens weer naar voren te laten peilen. De spierwitte vacht was nog onaangeroerd en de vlekjes die zo nu en dan verschenen en duidelijk zichtbaar waren door de regen van afgelopen week verwijderd. Zijn manen zwiepten langs zijn hals, de wind deed zijn werk op de dag goed. Ook de zon stond bovenaan de hemel zijn warme stralen te verspreiden, iets wat ook prettig was. Plotselinge nieuwe geuren kwamen op en vermengden zich met de geuren die rondom het bos hing. Dit was de geur van een paard. Een onbekend paard? Hij snoof eens diep in en schudde in gedachten zijn hoofd. Nee, dit was een bekend paard. Had hij het persoon echt gevonden? Had hij eindelijk hetgeen gevonden waarnaar hij op zoek was, die hij moest vinden? Ja. Ja, dat had hij zeker weten. Hij stopte voor even, liet zijn ogen langs een boomstam glijden en merkte de donkere merrie inderdaad op. Ze was veranderd, maar toch hetzelfde. Zonder dat hij het doorhad bleef hij staan, kijkend naar de merrie. Niet met het idee haar te stalken, gewoon omdat hij op het moment niet zomaar wou aanwakkeren. "Mischa."