Blood On My Lips, Its taste Good :p

De wereld wat nogal wreed nietwaar? Goed en slecht. Raad is wat de meerderheid is? Bad horses! Tegenwoordig werd er veel vermoord in deze miezerige wereld. Wie dood werd getekend als bad. Want dan was je een moordenaar, en er bestaan geen goede moordenaar. Ten zei je opnieuw wilt beginnen in het leven. Maar het lukt vele paarden niet om goed te worden. Eenmaal dat je bloed heb geproefd, dan wil je alleen meer. Zephyr was slecht geboren en slecht opgevoed. In zijn grote hoofd bestond er alleen maar gekte. Ze maakten hem gek. Hij voelde alleen maar een kik bij het ontnemen van een leven. Hoe meer het leed, hoe beter voor Zephyr. Zephyr zal waarschijnlijk nooit in de mooie hemel gaan. Als die dan bestond. Hij zal waarschijnlijk naar de hel gaan. Waarschijnlijk zal de duivel hem ook niet willen. Want die zal Zephyr geen enkele pijn kunnen bezorgen. Cobrazarao had die gevoelens er al lang uitgeslagen. Er droop wat verse bloed druppels uit Zephyr zijn mond. Je zag wel dat hij niet zo lang geleden weer iets gedood had. Zephyr zijn ogen keken kil om zich heen. Het was nu winter. De omgeving was ondergedekt door een goed pak sneeuw. Je zag zelfs geen spoor van een moeras. Alles was wit. De krokodillen zullen wel ergens anders naartoe getrokken zijn. Het was weer eens doodstil. Het leek wel of hij de enige ziel was in deze wereld. Als hij wel een ziel heeft natuurlijk. Zephyr liet wat bloed sporen achter. Warme wolken werden uit zijn grote opengesperde neusgaten geblazen. Zijn lichaam was heet. Maar dan ontzettend heet. Als je het koud had kon je hem best een stevig knuffelen, dan had je het gelijk warm. Maar eu, geen goed idee ^.^ Het maakte voor Zephyr niet uit wat voor weer het was. Oké zolang er geen felle zon was. Want daar hield hij dus echt niet van. Gewoon omdat het dan hartstikke warm was. Zo niet cool gast.Oké terug naar die saaie zure hengst xD. Zephyr was weer even in Dream Horses. Veel te druk bij zijn vader. En Cobrazarao is weer in dat seizoen dat je beter uit de buurt kan blijven. Hij is weer heel chagrijnig en reageert dat af op anderen. Het was tegenwoordig wel heel druk. Hun eigendom was 100 keer groter dan die van Dream Horses. Dus moesten ze een paar paarden in de domeinen plaatsen en zei moesten er voor zorgen dat er geen vijanden binnen drongen en dat de fries kudde's zich vermenigvuldiger. Soms hadden die (leiders) hulp nodig en zo. Veel te druk. Tegenwoordig willen veel paarden The Blood Horses aanvallen. Wat best normaal is. Cobrazarao slacht veel kuddes af om die territorium in zijn macht te krijgen. Ze namen nooit gevangenen. Alleen fries paarden werden heel soms aanvaard als ze zich bewijzen. En soms werd er ook een anders ras toegelaten. Wat zeer zelden was. Zephyr stond plots stil en snoof de frisse lucht op. Ergens heel heel heel ver leek hij iemand te ruiken.

Wie heeft zin? Iedereen willekom :p

Braeden stapte rustig op zijn gemakjes door het moeras. Het soppige moeras kleefte overal aan zijn vacht. Niet dat het hem wat kon schelen maar hij had zichzelf toch liever proper omdat het nu zo begon te kleven en droog zou worden, zoals nu. Het irriteerde hem vreselijk en het er nu af krijgen zou niet echt een goed idee zijn. Zijn zilver kleurige ogen gleden wat verveeld in het rond door het hele gebied. Sinds hij terug in DH is heeft hij weer contact gehad met Deina hij had gezien dta hij flink gegroeid was maar zo groot als Deina was hij dus nog niet, mischien later? Daar zou hij toch wel voor zorgen gewoon een goede plek zoeken om te trainen zo veel mogelijkz odat hij erbij zou zweten. Even schudde hij met zijn hoofd zodat er verschillende brokken modder uit zijn ravenzwarte manen vlogen, het zelfde deed hij met zijn staart. Want daar zaten de meeste brokken, dat er voor zorgden dat zijn staart wat zwaarder begon te wegen. Snel verplaatste Braeden zijn hoeven zodat hij nniet in het moeras zou zinken. Het zou dom zijn en moeilijker op eruit te geraken dan dat je erin zou gaan. Toen hij dat had gedaan kwam er een geur in zijn neusgaten gevlogen. Deze hengst had hij dan mischien nog niet onmoet maar hij wist wel al wie het zou zijn. Alleen stomme paarden zouden dat niet weten, en tegewoordig zijn er dat wel meer dan de wereld nodig zou hebben. Met zijn vuile hoeven stapte hij richting de geur zodat die stillaan sterker werd en uiteindelijk de hengst wat verder op zag staan kijken. toen Braeden er uiteindelijk voor stond boog hij heel even lichtjes zijn hoofd voor respect, want dat had Braeden voor deze hengst heel zeker." Zephyr, zo te zien ben je terug in DH?" Braeden was dan wel ook een tijdje uit DH gegaan maar hij had het ook gehoord van deze hengst."Braeden is de naam" Sprak hij verder, hij zou waarschijnlijk Braeden nog neit kennen want hij had hem nog nooit ontmoet, nu dat hij de hengst hier tegenkomt vind Braeden goed, want nu zag hij de hengst waar vele paarden voor bang zijn.Even verplaatse Braeden weer zijn hoeven die wat waren begonnen te zinken.



(Mischien is Braeden niet bekend paardje maar word waarschijnlijk wel Xd)

Zephyr zijn zwarte kijkers werden gericht op de plek waar hij vermoede waar het paard zou verschijnen. De geur werd steeds sterker en sterker. En hij rook een lid van de Horcrux kudde. Nog steeds onder begeleiding van Deina. Ze houd het goed vol. Maar zal het blijven? Zephyr wilde nu niet aan de merrie denken. Hij maakte zijn hoofd weer leeg. De merrie zorgde veel verwarring voor hem. En dat was niet goed. Dat maakte hem juist zwak. Zephyr bleef staan waar ie stond. Hier en daar waren er nog modder gebieden. Maar het meeste was ondergesneeuwd.Geduldig wachtte de hengst af. Uiteindelijk verscheen er een zwarte hengst. Je zag zo dat het een fries was. Zephyr kende het dier niet. Maar hij wist dat dit een lid was van een "bondgenoot" Meestal doet hij ze niets. Zolang ze respect voor hem hadden. Anders was het een ander verhaal. Zephyr keek kil naar de hengst. Het leek er op dat de hengst Zephyr wel kende. Wat hem niet zo verbaasde. Wat hem het meest veraste was dat de hengst voor Zephyr boog. De laatste tijd kwam je die keurig opgevoede paarden niet meer tegen. Dan moet je ze stuk slaan voordat ze zich aan je geven. Er speelde een sluwe glimlach op de bebloede lippen van Zephyr. Verder zweeg Zephyr en bekeek alleen de hengst. De hengst zag er vrij jong uit. Maar hij leek al de hoogde van Deina te bereiken. Misschien iets kleiner. Zephyr daarin tegen was stukken groten. Zijn hoogte was heel zeldzaam. Die erfde hij van Cobrazaro." Zephyr, zo te zien ben je terug in DH?" Zephyr keek de hengst neutraal aan. "Voor heel eventjes maar. Dan heb ik mijn lol hier gehad." Er speelde weer een valse glimlach op Zephyr bij een gedachte dat bij hem opkwam. Meestal pleegde hij hier de meeste moorden. Bij The Blood Horses territorium best een stuk minder. Behalve als je de oorlogen bij telde natuurlijk. Dan was het natuurlijk een stuk meer. "Braeden is de naam" Zephyr keek de hengst weer eens aan. Met zijn ijskoude blik. "Breaden? Deze naam heb ik nog niet gehoord. Je weet wel waarschijnlijk wat mijn naam is?" Zephyr zijn lange manentop verstopte zijn duistere ogen. Die steeds zijn ogen op de vreemdeling had gericht. Hij zwiepte eens verveeld met zijn lange zwarte staart. Zijn stem was zwaar en heel luid.

Even keek hij weer wat rond. Want door de hele tijd naar boven te moeten kijken voor de hengst aan te kunnen kijken kregen hij nogal krampjes. Hij schudde ook nog heel even snel met zijn hoofd zodat zijn manen even in het rond vlogen."Voor heel eventjes maar. Dan heb ik mijn lol hier gehad." sprak hij en Braeden zag zijn grijns tevoorschijnt komen. Braeden wist wat hij daar mee bedoelde en dacht er even rustig over na. Heel even speelde er ook een grijns op zijn gezicht maar die verdween weer even snel net als die er was gekomen. De ogen die strak op Braeden waren gericht gaven er toch wel even voor dat er een rilling door heel zijn lichaam vloeide, dat probeerde hij te negeren en luisterde naar de hengst "Breaden? Deze naam heb ik nog niet gehoord. Je weet wel waarschijnlijk wat mijn naam is?" Even dacht Braeden na en keek toen weer de hengst recht aan." Nee, ben hier nou ook niet echt zo lang mijn moeder is Kairi," Even haalde hij zijn schouders op. Kairi had hem wel verteld dat ze eens Zephyr heeft gesproken maar dat is ook zo lang geleden dat hij het mischien niet meer weet. Ze was namelijk neit echt beroemt hier en dat vond ze goed want dan zou ze sneller iets gedaan krijgen."Wie weet er jou naam nu niet." vervolgde Braeden op een toon dat niks liet merken wat er allemaal in zijn hoofd gebeurde." Opnieuw verplaatste hij zich wat sloom, toch was hij alert want zijn oren draaiden naar verschillende kanten om de geluiden snel op te vangen."ben je dan weer iets van plan mischien?" Niet dat hij zich ermee moet bemoeien maar Braeden heeft de nieuwsgierigheid geërfd van zijn moeder. En daar was nu eenmaal niks aan te doen.



(moest het nogal snel doen *.*)

Zephyr zijn kille ogen bleven gericht op de jonge hengst. De ogen hadden Breadon zijn ogen gevangen. Cobrazarao deed dat ook steeds. Zephyr deed het zonder dat hij het werkelijk beseft. Zephyr had een dikke wintervacht. Ook bij The Blood Horses was het heftig aan het sneeuwen. Nog erger dan Dream Horses. Maar ach, hoe zwaarder de leefomstandigheden hoe sterker je word. En Zephyr kon het weten. Zephyr zijn donker grijze ogen loerde naar de hengst en luisterde wat die te zeggen had. " Nee, ben hier nou ook niet echt zo lang mijn moeder is Kairi," Zephyr gooide eens met zijn staart. Kairi kwam hem bekend in de oren. Misschien dat hij haar ooit eens had ontmoet. Zephyr zijn lange oren waren in de nek gedrukt. Hij gaf geen antwoord. Zephyr staarde nog steeds naar de hengst. Zephyr was nooit gezellig geweest. En dat vond hij best zo. Hij hoefde niet geliefd te zijn. Oké alleen bij macht en respect wilde hij dat. Hij merkte dat zijn paarden veel respect voor hem hadden. Ondanks zijn verschrikkelijke daden die hij had aangericht bij hen. Paarden hinniken blij en roepen dat Zephyr terug gekeerd is. Elke paard die hij voorbij kwam ging voor Zephyr buigen en verwelkomde hem weer. Meestal werd hij gehaat in deze wereld. Maar er bestonden dus ook paarden die ontzettend om hem geven. Zolang ze Zephyr met rust laten en geen domme dingen doen. Zephyr dacht even terug aan een vaag figuur. Pandoria, ze keek hem diep in de ogen. Zephyr liep voorbij en zei. "neen"De merrie was verbaast wat hij wist wat ze zou vragen. "Toe nou Zephyr, met jouw bloedlijn kunnen we een machtiger paard ter wereld brengen en zo kan die heersen." Antwoordde ze terug. Zephyr keek kil naar de merrie en ontblote zijn tanden. "De enige die zal heersen ben ik. Veulens en die troep komen later. Ga weg nu! Voordat ik je zal verscheuren." De merrie toonde geen angst. Dat verraste Zephyr een beetje. Meestal deinsden de paarden terug. De merrie begreep dat ze beter nu kan gaan. Zephyr was niet in the mood voor zulke beslissingen. Ze boog voor hem. "Goed dan... dan vertrek ik terug naar mijn territorium. Denk je aan mij?" Ze stapte weg. Chagrijnig staarde Zephyr haar na. Wat konden merries toch vervelend zijn. Zephyr keek even op toen hij Breaden weer hoorde spreken. "Wie weet er jou naam nu niet." Zephyr keek even weg. " Er zijn van die oerdomme paarden die helemaal niets weten van mijn vaders en ik bestaan. Ze begrijpen soms niet dat ze maken dat ze weg moeten komen. Er bestaan nu eenmaal van die lull*ge paarden." Antwoordde Zephyr droog. Hij kon het weten. Tegenwoordig bestonden er geen slimme paarden meer. Zehyp keek de hengst weer recht in de ogen. "ben je dan weer iets van plan mischien?" De hengst was naar Zephyr zijn zin te nieuwsgierig. Maar ach, dan zal hij die hengst zijn honger van nieuwsgierigheid stillen. " Wie weet iets groots Breaden. Jij en Dream Horses zouden nog verast kunnen zijn" Antwoordde Zephyr met een valse grijns. Zephyr had al lang plannen over Dream Horses. Waar hij nu nog steeds mee bezig is :p

Geeft niet joh!!

Braeden negeerde de ogen van zephyr die strak op hem gericht waren. Die hem maar niet los lieten gaan. Hij zwiepte weer even met zijn staart en liet die toen weer rustig hangen terwijl hij even nadacht. Hij brieste even lichtjes uit. Hij moet binnekort zijn oompje nog eens tegenkomen Night Dancer en dat hij met Deina was vond Braeden wat vreemd. Niet dat ze niet passen of zo maar ja... " Er zijn van die oerdomme paarden die helemaal niets weten van mijn vaders en ik bestaan. Ze begrijpen soms niet dat ze maken dat ze weg moeten komen. Er bestaan nu eenmaal van die lull*ge paarden." sprak de hengst, waardoor Braeden hem weer aankeek door wat omhoog te kijken. Braeden moest toch wel heel even grinniken. Zephyr had gelijk, tegenwoordig zijn er zoveel nieuwe paarden bijgekomen dat die paarden die alles weten overrompeld worden. En die nieuwelingen die niets weten. Wat moet je er toch aandoen, het enige is dat je dat dan moet vertellen maar dat klinkt zo saai en afgezaaigt. Het enige goeie is dat je er zelf bij zou moeten zijn geweest. " Wie weet iets groots Breaden. Jij en Dream Horses zouden nog verast kunnen zijn" zei Zephyr en grijnsde vals. Interesant vond Braeden, maar als hij er naar zou vragen dan zou hij zich opdringen, en dat bij deze hengst doen kun je nou alleen maar zien als roekeloosheid. Dus zweeg Braeden maar knikte wel even terwijl hij er over na dacht. " Ik laat jou nu maar."Begon Braeden" Ik moet nog dingen doen en.... jij waarschijnlijk ook..." Even wachte Braeden misschien dat hij nog iets zou zeggen. Maar uiteindelijk boog hij weer zijn hoofd lichtjes draaide zich traagjes om en stapte van de grote hengst weg, weten dat ze elkaar waarschijnlijk nog wel eens tegen zou komen, want de wereld was nu eenmaal klein.