Tranen stroomden als watervallen over haar goudgevlekte wangen en belandden uiteindelijk met een tragische ‘plop’ op de bemoste grond onder haar. De afgelopen maanden was de kleine merrie door een persoonlijke hel gegaan. Eerst de verdwijning van haar dierbare moeder Kai, en er daarna achter moeten komen dat ze misschien dood was. Zelfmoord. Kristen opende haar hemelsblauwe ogen en blikte gefrustreerd naar een steen. ‘Nee! Nee, nee, nee, NEE!!’ schreeuwde ze snikkend. Het mocht niet; het kon niet! Kai was niet dood, enkel weggetrokken uit Dream Horses, meer niet. Punt. De palominobonte merrie hief haar hoofd, strompelde naar een beekje en nam er gulzig enkele teugen uit. Voor één moment kon ze het van haar afzetten, even niet aan haar witte moeder denken. Trouwens, het was vrijwel onmogelijk dat ze er niet meer was. Ze had vrienden, familie en bovendien twee dochters waarvoor ze moest zorgen, toch? Als zij in haar moeders schoenen had gestaan, dan had ze ook niet meteen een einde aan haar bestaan gemaakt. Oké, ze had dan wel geen vrienden, maar wel Kai en haar halfzusje Khenia, genoeg om voor te leven. Ze liet haar ogen naar de schaapjes-witte hemel glijden, die de kleur had van haar vacht. Haar moeders vacht, de altijd stralend witte vacht van Kai. Pas nu besefte ze hoe erg ze haar moeder miste. Kristen schudde met haar hoofd, waardoor haar manen in een wirwar over haar slanke hals vielen. In een poging alles te vergeten, versnelde ze haar passen waardoor ze in een galop viel. De wind speelde met haar immens lange blond/witte manen, liet ze opwaaien en vervolgens weer op hun oude plek vallen. Sneeuw kwam uit de lucht dwarrelen als bevroren tranen. De merrie blies stoom uit haar neusgaten, damp stond op haar vacht getekend door de inspanning die haar spieren leverden. De wereld om haar heen ging als een waas aan haar voorbij, niet alleen door haar hoge tempo, ook omdat ze zich compleet afsloot van de natuur om haar heen. Sinds de verdwijning van Kai was iets in Kristen veranderd, wat menig paard zou opvallen als ze haar tegenkwamen. De jonge merrie hield halt en richtte haar blik op het oneindige, om vervolgens in een diep, zwart gat te tuimelen. Dit zou dus haar toekomst worden.
OOC; Open voor iedereen die zin heeft ;3
OOC; Open voor iedereen die zin heeft ;3