Insipidus draafde met krachtige passen door het moerassig gebied. Een stoffig laagje lag op zijn dikke donkere pels. Waarschijnlijk was dit het gevolg van het dagen ronddwalen in het moeras. Het onderste stuk van zijn benen hing dan ook vol modder. Zijn manen stonde alle kanten op en en er waren een paar klitte in verstrikt geraakt. Zijn hoeven weergalmde in de stilte. Ze leken op kleine donder slagen. Op dit moment was het behoorlijk koud in dit gebied. Insi zag kleine dampwolkjes vormen voor zijn snuit.
Insi bekeek zichzelf eens. Op zijn vacht waren een paar strepen waar je littekenweefsel zag. Een kleine herinnering aan paarden die hun uiterste best deden om te overleven. Maar het was hun niet gegunt. Vooral Insi's benen waren het slachtoffer geworden van geweldadige vechten met merries. Af en toe eens een hengst. Hier en daar ook een veulen. Insi voelde de vermoeidheid opkomen. De zon was aan het zaken samen met de tempartuur. Insi zette zichzelf in galop op zoek naar een plek om uit te rusten. Toen hij in het gebied het droogste plekje onder een dode boom had gevonden ging hij er liggen.
Een dode boom... Sterk vanbuiten maar dood vanbinnen. Zo voelde Insipidus zich ook.
Insi bekeek zichzelf eens. Op zijn vacht waren een paar strepen waar je littekenweefsel zag. Een kleine herinnering aan paarden die hun uiterste best deden om te overleven. Maar het was hun niet gegunt. Vooral Insi's benen waren het slachtoffer geworden van geweldadige vechten met merries. Af en toe eens een hengst. Hier en daar ook een veulen. Insi voelde de vermoeidheid opkomen. De zon was aan het zaken samen met de tempartuur. Insi zette zichzelf in galop op zoek naar een plek om uit te rusten. Toen hij in het gebied het droogste plekje onder een dode boom had gevonden ging hij er liggen.
Een dode boom... Sterk vanbuiten maar dood vanbinnen. Zo voelde Insipidus zich ook.