Pearl, where are you?

Met een trotse en warme uitstraling stond de hengst stil, hij had gehoord dat Pearl haar eigen kudde had gekregen en natuurlijk was hij super blij voor haar! Sultan had zichzelf voorgenomen om dus in haar kudde te stappen, als ze dat allemaal goed vond dan. Luid snoof hij eens en stapte aan terwijl zijn neus door het zachte zand gleed. Dolgraag wilde hij zelf ook een kudde, maar Pearl verdiende het gewoon! Een zwak zonnetje scheen op zijn vacht en langzamer hand werd het steeds warmer en warmer. Vrolijk gooide hij zijn voorhand in de lucht en stootte een luide, krachtige hinnik uit die bedoeld was voor Pearl. Ja, hij was er zeker van dat hij in haar kudde wilde! Rustig zwiepte zijn staart heen en weer en hij kwam weer tot stilstand, hij kon niet wachten om de vrolijke merrie weer te zien en te vragen of hij in haar kudde mocht, ja hij zou Pearl nog wat vrolijker maken door haar 1e? lid te worden! Nog eens slaakte hij een hinnik en met gespitste oren luisterde hij geconcentreerd of hij de merrie al hoorde en zijn neusgaten waren wijd opengesperd, wachtend op haar geur. Sultan kreeg een klein glimlachje op zijn gezicht en kort keek hij in het rond, kom op Pearl!

[ZWAAR INSPILOOS. &PEARL.]

Pearl hoorde een hinnik, hij kwam overduidelijk bij de zee vandaan en was overduidelijk van Sultan. Haar plicht riep! Misschien had het nog niet eens met haar kudde te maken, maar het was bijna zeker van wel. Het was eigenlijk best wel spannend, maar het was ook supergaaf. Heel, heel misschien wou hij wel lid worden van de Quiet Sparkle. Cool toch? Even hinnikte ze terug, om te laten weten dat ze eraan kwam. Haar hoeven gingen er vandoor en trokken haar lijf mee. Snel baande ze een weg door alle bomen en struiken, en vanuit het bos ging ze richting de zee. Ze was er zo, omdat de gebieden niet ver uit elkaar lagen. Een luide bries verliet haar mond, en met vrolijke oogjes galoppeerde ze naar het water. Zo snel als ze wegging, zo snel was ze bij de zee aangekomen. En inderdaad, daar stond een zwarte stip die ookwel Sultan heette. Snel ging ze op hem af, en stopte voor hem. Het zand stoof vrolijk op bij haar stoppen, maar het ging uiteindelijk goed. Haar oren stonden gespitst op haar hoofd, en haar mond was gekruld in een vriendelijke glimlach. "Hallo Sultan." zei ze met een enthousaiste toon in haar stem, en ze schudde haar gevlekte vacht even heen en weer om het zand weg te halen. Haar ogen gleden even snel over het gebied, maar verder was er eigenlijk geen ander paard te bekennen. En dat nog wel op zo'n mooie, zonnige dag! Even briesde ze kort, terwijl haar groene ogen die van Sultan zochten. "En, what will you ask me?" vroeg ze, met nog steeds een grijns op haar gezicht getekend.

Na een tijd te hebben gewacht, verscheen er een kleine glimlach rond zijn lippen. Daar kwam de gevlekte merrie al als een gek aangegallopeerd en enmaal aangekomen stoof een grote zandwolk op, waardoor Sultan kort met zijn ogen knipperde. 'Pearl!' zei hij net zo enthousiast als haar, deze merrie mocht hij echt wel. Haar gedrag, enthousiasme, alles wel zo'n beetje. Met twinkelende ogen keek hij richting de gevlekte merrie. 'Gefeliciteerd met je kudde.' sprak zijn aangename stem, net voordat zij wat vertelde. 'Wat ik je wil vragen Pearl?' zei hij toen nadenkend. Sultan was er zeker van dat hij bij haar in de kudde wilde stappen, het was een gezellige merrie en misschien konden ze wel goed bevriend raken, hij had trouwens wel een goede vriend of vriendin nodig waar hij alles aan kwijt kon. 'Can I join your herd?' vroeg hij toen rustig, toch met die enthousiaste ondertoon. Glimlachend keek hij de stralende merrie aan, ze zou natuurlijk wel dolgelukkig zijn met haar eigen kudde! Sul was natuurlijk superblij voor haar, maar zijn droom was nog altijd zijn eigen kudde, tuurlijk en die droom zou hij altijd houden. Of het nou werkelijkheid werd of niet, vooraltijd zou het in zijn hoofd rond blijven spoken. Zijn eigen kudde, maar nu moest hij eerst maar even wachten op de reactie van Pearl, om te kijekn of hij in haar kudde kon komen. Vriendelijk briestte hij naar haar en smeet zijn staart even door de lucht.

'Pearl!' bracht zwartje uit nadat hij weer bijkwam van haar zand-actie. Haar grijns werd nog breder bij zijn enthousiaste begroeting. De staart van Pearl sloeg zachtjes heen en weer, op het ritme van de zeewind. De zoute zeegeur vulde haar neusgaten, terwijl ze naar Sultan keek. Deze hengst mocht ze echt wel. Zijn gedrag, enthousiasme, alles wel zo'n beetje. [:3] Ze keek hem dankbaar aan, toen hij haar had gefeliciteerd met de Quiet Sparkle. "Oh god, ik ben echt zó blij!" merkte ze op, terwijl ze even grinnikte. De zon scheen fel op haar huid, maar het voelde goed. 'Can I join your herd?' Ahah, ze had dus toch gelijk. Hij wou in de kudde. Een vreugdedansje speelde af in haar buik, en in haar buik danste het toekomstige alfaveulentje ook vrolijk mee. Met een warme glimlach bekeek ze Sultan eventjes. Ze wist nog wel, de dag dat ze bij de Dark Star ging. Ze werd helemaal bekeken, en volgens haar alleen of je bloed op je vacht had. Een rilling liep even door haar heen, maar alsnel was ze weer hersteld uit die domme gedachte. Hij deed haar denken aan Boots. Hij zou zeker een goede vulling van de kudde zijn. Hij was er precies geschikt voor, en had ongeveer hetzelfde karakter als haar. "Naah, ik vind je eigenlijk te slecht. Veel te lelijk." zei ze met een doodserieus hoofd, maar aan haar gezicht was te zien dat het een grapje was. "Grapje, natuurlijk mag je me herd joinen." zei ze toen, en haar gezicht werd omgetovert in een vrolijke lach.

Lichtelijk gespannen draaide zijn oren iets naar voren, tuurlijk zou hij dolblij zijn als hij haar kudde mocht joinen. Zijn warmbruine ogen zochten die van Pearl en zodra hij ze gevonden had, hield hij haar blik vast. Haar reactie moest tot hem doordringen, om te kijken of ze hem echt wel geschikt vond voor haar kudde. "Naah, ik vind je eigenlijk te slecht. Veel te lelijk." drong door in zijn oren en meteen greens hij, 'Ja dan toch niet!' zei hij en draaide arrogant zijn hoofd naar de linkerkant. Zijn mondhoeken wezen naar beneden en zijn ogen waren half gesloten, maar zodra hij de volgende woorden hoorde draaide hij zijn hoofd weer richting haar en zijn oren werden gespits, meteen draaide zijn mondhoeken weer naar boven. 'Awesome.' zei hij toen lachend en knikte dankbaar naar haar. 'How is life?' vroeg hij, natuurlijk kon hij het niet laten om weer iets te vragen, hij mocht haar zo graag. Kort gleden zijn ogen even door het gebied en zijn blik bleef hangen bij het kabbelende water, wat langzamer hand steeds wilder werd. Zijn neusgaten vulde zich met de heerlijke zoute geur en meteen ontspande zijn lichaam zicht. Kalm draaide hij zijn hoofd weer richting de vrolijke gevlekte merrie en een vrolijke glimlach toverde hij op zijn gezicht. Zacht gingen zijn manen op en neer en zijn staart zwiepte kalm door de lucht om enkele vliegen van zijn vacht te jagen.

'Ja dan toch niet!' Sultan draaide zijn hoofd weg, en zijn mondhoeken wezen naar beneden. Pearl grijnsde toen hij doorhad dat hij er wel bij mocht, en door zijn "Awesome" liet hij even weten hoe hij erover dacht. Dat was dan in iedergeval mooi. "Nice." was haar antwoord terug, en een kleine grinnik kon ze niet onderdrukken. Het was echt een tijd geleden dat ze zich zo op haar gemak had gevoelt bij een hengst. Oke, het klonk nu net alsof ze het over een buitenaardswezen had.. Maar toch, bij een merrie was het toch altijd een ander gevoel dan bij hengsten. Dat was bij alle merries zo, meestal dan. Het was ook helemaal geen verliefdheid, maar gewoon, ze merkte nu al op dat hij gewoon zichzelf was. Hij was vast een goede opvulling voor de Quiet Sparkle. 'How is life?' vroeg hij, en zijn ogen bekeken het gebied om hun heen. Voordat ze antwoord gaf, draaide ook zij haar hoofd even langs de plek, die ookwel de zee werd genoemd. Logisch, want het was een zee. Ze draaide haar ogen weer naar Sultan, terwijl haar oren spits op haar schedel stonden. "Goed hoor, en ik ben natuurlijk helemaal overdonderd door dat kuddegedoe. Ik vind het echt zo vet." zei ze, terwijl een brede grijns van haar gezicht was af te lezen. "En ik ben ook drachtig, dus het kan niet meer stuk." zei ze erachteraan, en een gelukkig gevoel stroomde door haar bloed. "En hoe gaat het met jou verders?" vroeg ze toen aan hem, en toonde net zoveel interesse als hij in haar had getoond.

''Nice.'' klonk er uit haar mond. Een grote grijns van oor tot oor speelde op en zijn oren duwde hij naar voren, zo ver als maar kon. Meestal kon hij het wel goed vinden met merrie's, maar op de een of andere manier voelde hij gelijk een 'klik' met Pearl. Geen verliefdheid, gewoon hele goede vriendschap. Ja met haar ging hij nog veel lol trappen, let maar eens op! Alles zou hij gaan doen voor haar kudde, hij zou haar helpen en zou alles doen wat ze vroeg, normaal zou hij naar geen een paard luisteren, wie het ook was maar dit keer was het anders. Sultan liet zich niet commanderen, maar als hem iets gevraagt werd zei hij bijna altijd ja. Pearl begon weer met praten en geintresseerd draaide hij zijn zwarte hoofd richting haar. 'Ik ben super blij voor je Pearl!' gaf hij als antwoord op dat kudde gedoe. 'Drachtig? Gefeliciteerd!' zei hij vriendelijk en liet zijn staart even zacht tegen zijn flanken komen. Zelf had hij een dochter gekregen, Raquell. 'Met mij? Op dit moment super, ik heb een dochter gekregen, Raquell. Alleen het enigste wat nog ontbreekt is mijn eigen kudde, maar ik blijf het proberen!' sprak zijn warme stem, die vooral dat vriendelijke weer met zich meedroeg. Sultan was gelukkig, eindelijk had hij een veulen, ook nog eens een super mooi dochtertje! Rhye.. Tuurlijk zou hij hem nooit meer vergeten, vooraltijd zou het kleine hengstje door zijn hoofd spoken. 'Verder nog iets mee gemaakt? Buiten dat je nu je eigen kudde hebt dan.' grinnikte hij.

'Ik ben super blij voor je Pearl!' Pearl keek hem dankbaar aan, en grijnsde breed. Het was ook zo'n leuke hengst, echt, ze voelde echt duidelijk een klik. En zo te zien was hij ook erg geïnteresseerd in de kudde, en hij was echt een goede opvulling voor de Quiet Sparkle. Ze zou binnenkort een eerste 'vergadering' organiseren, en dan de rangen bekend maken en wat informatie over de kudde vertellen. Ze hadden ondertussen al een aantal leden, dus dat kwam wel goed. Wat haar betreft kon de eerste vergadering nu al beginnen! 'Drachtig? Gefeliciteerd!' Alweer klonk zijn enthousiaste stem die haar oren vulde. "Thanks so much." zei ze, waarna ze grinnikte. Zelf was ze ook erg blij, ze kon niet wachten tot ze haar veulentje kon zien opgroeien, samen met Magic erbij. Ze werden vast een gelukkig gezinnetje. Ook kon ze niet wachten om hun te laten opgroeien als een echte Quiet Sparkle, want hun veulen zou later toch als hun wat overkwam de kudde moeten overnemen. 'Met mij? Op dit moment super, ik heb een dochter gekregen, Raquell. Alleen het enigste wat nog ontbreekt is mijn eigen kudde, maar ik blijf het proberen!' "Oh gosh, cool! Ook jij gefeliciteerd!" zei ze, gemeend. "En jou kudde gaat er vast ook van komen, let maar op." zei ze, waarna ze even zeker knikte. Dat zou vast wel, Sultan zou echt wel een goede leider zijn. 'Verder nog iets mee gemaakt? Buiten dat je nu je eigen kudde hebt dan.' vroeg hij haar, en ze dacht even na. "Eigenlijk niet." zei ze, waarna ze een kop als deze smiley trok --> "En jij?" vroeg ze toen terug, terwijl ze hem geïnteresseerd aankeek.

Sultan was blij met zijn keuze voor de Quiet Sparkle, hij had er een vriendin aan overgehouden en een super gezellige kudde, waar hij zeker veel plezier in ging beleven daar was hij van overtuigd. Met een brede grijns rond zijn lippen keek hij de bonte merrie aan, ja zijn leven kon niet meer stuk. Alles verliep goed, hij had nog geen gekke dingen mee gemaakt en hij was opnieuw vader geworden, hoeze geweldig?! Het liefste zou hij een sprongetje van geluk willen maken, maar de zwarte hengst hield zich voor deze keer maar in. ''You're welcome.'' knikte hij vriendelijk terug. Zijn zwarte hoef schraapte over de vochtige grond en zijn smalle hoofd schuurde daarna langs zijn voorbeen. De houding van Sultan straalde trots, warmte en vriendelijkheid uit, ook een tikkeltje dominantie was erin te herkennen. Hij snoof eens en schudde zijn hoofd zacht door de lucht. ''Dankje.'' zei hij gemeend toen ze hem feliciteerde, wat was hij blij met zijn kleine Raquell. Het grijze veulen betekende enorm veel voor hem. ''Tsja, we zullen zien. Ik hoop het.'' gaf hij als antwoord en dankbaar knikte hij een keertje richting de bonte merrie. ''Hmm. Alleen dat ik gewoon ubergelukkig ben en ik blij ben dat ik voor jou kudde heb gekozen Pearl.'' glimlachte hij naar haar en kort knikte hij naar haar, alweer. ''Fijn dat het zo goed met je gaat.'' sprak hij toen vriendelijk en wendde zijn blik kort van haar af. Oeh zijn leven werd steeds beter en beter!