Mysterio liep flink door het stoffige gebied. Hij had het veulen Kallista meegenomen. Hij rilde bijna, het was een goedzak. Maar het was voor het goede doel, als Cobra het toestond zou hij Kallista een slechte opvoeding geven en haar een spion bij Pearl laten worden. Dan zou het einde van die goede kuddes snel in zicht komen. Mysterio grijnsde vals. Dat zou ook meteen zijn wraak worden voor zijn ouders. Die waren vermoord door die ellendige goedzakken. Pearl zou vast zonder twijfelen de dan volwassen Kallista in de kudde opnemen. Kallista zou de belangrijke informatie doorspelen naar de slechte kant. Mysterio stopte, een stofwolk ging verder. 'En jij, als Cobra er is zou ik me maar gedragen! Hij heeft echt geen medelijden met jou!' snauwde hij naar het veulen. Mysterio keek rond, geen enkel ander paard in de wijde omgeving. Hij haalde diep adem en hinnikte naar Cobra. ‘Cobra!’ Kwaad keek hij het veulen aan. Die angst vond hij maar niets, het maakte zwak. Al was het nu wel handig, Kallista zou dan eerder spion worden. Als Cobrazarao het een slecht idee vond dan was het snel bekeken met het veulen. Letterlijk!
Cobrazarao & Kallista & Mysterio
Cobrazarao & Kallista & Mysterio