De merrie genaamd Khali, had besloot om bij een kudde te gaan. Of ze werd toe gelaten wist ze natuurlijk niet, marja, als je het niet probeert weet je het niet. Het was lang geleden dat ze in een kudde was geweest, al die tijd had ze alleen rond gedwaald. Ze was het nu zat, ze had geen zin meer om alleen in DH rond te zwerven. Ze was nu in het gebied van de Quiet Sparkle, de kudde waar ze zich bij wou voegen. Ze had eerst nog even getwijfeld, maar had uiteindelijk toch besloten een poging te doen bij deze kudde. Als ze niet toegelaten werd kon ze altijd nog naar een andere kijken. Khali slofte door de sneeuw, ze was hier nog niet eerder geweest, ze ging niet snel naar plekken waar sneeuw was. Hoewel de koelte hier toch wel fijn was. Het was hartje zomer, en op veel plekken was het hartstikke warm. Maar hier viel het mee, het was tenminste niet bloedheet hier. Khali's ogen gleden over het gebied, ze nam alles goed in zich op. Na een poosje bleef ze staan, het was erg stil, het zag er niet naar uit dat er iemand in de buurt was. Zou Pearl mij wel horen? dacht Khali. Ze ademde de koude lucht een keer diep in, waarna ze een luide hinnik liet horen. En nu maar wachten..
&Pearl.
&Pearl.