Trapped with Plata

Rustig stapte Fether iets verder naar de achterkant van de grot. Ze keek naar de uitgang waarachter de sneeuwvlakte was. Ze zag dat er al een flinke wind was opgestoken. Dat kon ze zien door de sneeuwvlagen die er telkens voor de ingang langsvlogen. Ze was hier samen met Plata. Ze waren eerst op de sneeuuwvlakte geweest en ze hadden elkaar daar net ook voor de eerste keer ontmoet. Maar ze hadden gezien dat er een sneeuwstorm aan kwam dus ze waren naar een veiligere plek gaan zoeken. Dat moest dit dus zijn. Ze keek eens rond. Het was hier niet verkeerd. Opeens zag ze iets uit een van de gangen komen aangelopen. Fethers oren gingen nog platter in haar nek liggen dan normaal. Ze stak haar hoofd woest in de lucht en haar houding werd zo dominant als wat. Er kwam een wolf aangeslopen. De wolf liep in een houding alsof hij hun elk moment ging bespringen. Het was nog wel een klein miezerig wolfje! Wie dacht hij wel niet met wie hij te doen had?! Op dat moment sprong het beest op haar af. Maar nog voordat het beests tanden haar hals konden bereiken hapte Fether in de wolfs maag. De wolf viel jankend van de pijn op de grond. Hij wou ontsnappen en weg rennen, maar dat liet Fether niet gebeuren! “Nee beest! Nu zal je ook sterven! Niemand valt mij ongeschonden aan!” Riep ze pisnijdig naar het beest. Fether hoorde dat er achter haar iets gebeurde maar ze had nu geen tijd om te kijken wat dat was. Eerst met die wolf afrekenen! Ze sprong weer naar voren en landde met haar 2 voorhoeven tegelijk op de wolf. Het bloed spatte alle kanten op. Het ijs rondom de wolf was niet meer wit maar roodgekleurd. Zelfvoldaan keek Fether naar de dode wolf op de grond. Lachend keek ze achterom naar plata. “Kijk zo doe je dat!” Zei Fether met een duistere glimlach. Ze was nog steeds een beetje vleierig bezig.
Opeens schrok Fether. “Shit!” Riep ze boos. Door haar geschreeuw tegen de wolf was net de ingang geblokkeerd met een dik pak sneeuw. Het was vast van de bovenkant van de ingang af gevallen!
Ze keek Plata weer aan. Ze realiseerde zich dat ze hier voorlopig nog niet weg konden, want de gangen in gaan was te gevaarlijk. Je kon er zo verdwalen, en Fether wist niet hoe groot de kans was dat je er dan ooit nog uit zou komen.

[Voor de dommere mensen onder ons Plata dus...]

Plata wachtte geduldig af. Opeens ging alles heel snel, een wolf, een schreeuwende Fether, een hoop kabaal, en Fether en Plata die vast zaten. Plata wist dat ze hier moesten blijven, de gangen in gaan was gevaarlijk. Hij greens op haar woord. En knikte kalm. Vervolgens zei hij: ’’Nou. Zo doe je dat niet. Je hebt de boel in laten stortten Fether.’’ Plata zijn stem was kalm en toonloos. Hij merkte dat Fether wel iet wat vleierig bezig was. Plata zwiepte met zijn staart en zei geheimzinnig maar kil: ’’Wat nu?’’ Zijn stem weerklonk in de holte van de ijsgrot. Plata keek even achter zich, en merkte nu pas, dat het doodliep….Hij schudde zijn hoofd en zei: ’’Dood.’’ Erg spraak zaam was Plata niet bepaald.

"Wat nu?! Wachten natuurlijk!" Zei Fether een beetje geïriteerd. Natuurlijk moesten ze wachten! Wat anders?! Als ze merkten dat de sneeuwstorm was afgelopen dan konden ze misschien gaan proberen om zichzelf vrij te graven, door de sneeuw weg te stampen. Maar nu moesten ze in ieder geval eerst nog wachten tot de storm was afgelopen, want anders hadden ze er nog niks aan om de doorgang vrij te hebben. Fether zuchtte. Ze keek een beetje geïrriteerd de ruimte rond waar ze opgesloten zaten. Er was niets interessants wat ze in de tussentijd konden gaan doen. Ze keek Plata aan. "En ijskoning, wat is een goed tijdverdrijf als je opgesloten zit in een ijsgrot?" Vroeg ze op haar normale ijskoude toon.

Plata keek naar Fether die geïriteerd terug antwoordde. Hij rolde met zijn ogen en zuchtte. Ze zouden moeten wachten tot het einde van de sneeuwstorm. Dan konden ze zich uitgraven uit de dikke sneeuw/ijs iets. Hij greens breed. En zei: ’’Tja. Ik ben nog nooit vast gezeten in een ijsgrot.’’ Plata knikte bij zijn woorden. Hij keek naar Fether, en dacht na. Waarover? Tja… Dat wist hij niet echt en dat boeide hem ook niet. In ieder geval over alles en nog wat. Iet wat verveeld wachtte hij af. Hij zwiepte met zijn staart. En had nog steeds zijn standaard houding: Staart en hoofd fier en trots de lucht in geheven niet dominant. Oren plat tegen zijn schedel en zijn ogen kil en emotieloos.

"Hm..." Zei Fether nu niet echt meer geïrriteerd. Weer keek ze een beetje verveel rond. Haar houding was trots en fier. Ze had gezien dat Plata dezelfde houding had. Haar oren lagen niet zoals gewoonlijk plat in haar nek maar ze had haar oren nu gewoon naar achteren gedrukt. Ze was nu redelijk ontspannen voor haar doen. Een rilling trok door haar lijf. Ze had het een beetje koud gekregen hier! Ze liep naar Plata toe en ging ongevraagd een beetje tegen hem aan staan. Dat hield hun wel warm, en waarschijnlijk zou Plata het ook niet erg vinden...

[Flut!]

Plata keek naar Fether. Hij knikte eens, toen ze tegen hem aan kwam staan. Ja het verschil was wel te merken, zeker wel. Het was warmer, dat zeker. Hij brieste, nu was het afwachten geblazen echt gekomen. Na een lange doodse bijna enge stilte snoof Plata en zei hij: ’’Ben je al lang hier?’’ Plata sloot zijn ogen even en zuchtte. Hij keek naar Fether toe, de vraag was niet bepaald boeiend maar wel gewoon iets om tijd mee te verdrijven. Zijn kille luide woorden weergalmde en bleven hangen in de ijsgrot. Langzaam aan maar zeker, propte ze zich met zijn alle met veel geduw en getrek door een klein spleetje in de gevallen sneeuw. En weer werd het stil. Vreselijk stil

Het was zo ontzettend stil! Bijna oorverdovend stil! Ze had nooit een hekel aan stilte gehad, maar dit was gewoon bijna eng stil! Het drukte gewoon aan je oren! "Ik ben hier al wel eventjes ja..." Antwoordde ze op Plata's vraag. Ze wist eigenlijk niet zo heel goed hoe lang ze hier eigenlijk al was... Ze draaide haar hoofd iets dichter naar dat van Plata. "Zeg eens Plata..." Haar ogen keken mysterieus en charmant naar Plata. "Heb jij eigenlijk al een partner?" Ze zei het op haar bijna aller vleierigste toon die ze had. Waarschijnlijk had Plata wel door dat ze hem gewoon ontzettend aan het versieren was. Ze kon zich eigenlijk geen enkele hengst herinneren die ze tegen was gekomen, waar ze niet een beetje versier achtig tegen had gedaan. Maar in Plata zag ze misschien echt wel iets... Alleen ze was een beetje bang dat hij te wannabe badass was. En natuurlijk wou Fether alleen doorgaan met pure badassen!