Old friend, Why are you so shy? I'm ain't like you to hold back, Or hide from the light.

Met een geheven hoofd liep hij, al lopend en af en toe springend rond het gebied van de geisers. Even wat warmte, maar toch ook af koeling. Hij genoot ervan, vooral nu zijn vacht nog steets zo kort was en hij het dus nog steets behoorlijk koud had. Hij hief zijn staart mee en maakte grote, stevige passen. Ruimte, verkoeling, verwarming. Hij genoot volop. Met een grijns van hier tot tokyo liep hij rustig verder. Ah, bijna was hij vergeten dat hij ook op een geiser zou kunnen staan, toen hij zijn linkervoorbeen ophief en het warme lucht onsnapte, net een centimeter langs zijn lichaam. Hij lachte hard en liep weer verder. Hij had vandaag een goed humeur, maar die kon zo als gewoonlijk in een stap veranderen, een verkeerde zin of het verkeerde paard en zijn dag was alweer verpest. Hopend dat dat nou zou gaan gebeuren keek hij om zich heen, opzoek naar een ander paard. Nopes, niks of niemand te zien. Op een vervelende tor na, die in zijn manen was blijven plakken in het bos. Hij lachte nogmaals hard en stapte weer verder.
[ & dygur ]
[ 37. De Geisers ]

Dygur schudde zijn hoofd geërgerd. Hij was chagrijnig. Jeesz, niemand mocht hem zo zien. Tenzij het Hákon en zijn maten waren, ja dan had hij nog een smoesje. Een goed smoesje. Waarom was hij nou net nu chagrijnig? Hákon zou hij toch niet tegen komen. Nee, wellicht kwam hij een lief paard tegen waarbij Dygur gemeen deed. Nee daar had hij geen zin in. Hij trok een nog chagrijniger gezicht. Vandaag kon hij niet goed doen, nee dat zou hij volledig verknallen maar wellicht kon hij proberen om aardig te doen, geen idee. Hij keek wel. Waarschijnlijk was hij gewoon te chagrijnig om aardig te doen maarja, niets aan te doen. "Heb ik iets van je aan ofzo!" Snauwde een paard in zijn richting. "Gelukkig niet zeg malloot!" Beet hij terug. Nu was zijn humeur nog slechter. "Nou bedankt, je helpt me enorm!" Siste hij zacht tussen zijn tanden. Hij had de houding van een badass, als hij niet zo'n humeur had gehad dan had hij daar dus echt een hekel aan maar nu, nu paste het bij zijn humeur dus drukte zijn oren verder in de nek. Even keek hij om, daar was dat verrekte paard weer. Vernietigend keek hij hem aan. Het paard draaide weer om maar siste nog even iets, het leek verrekte veel op 'Sukkel!'. Dygur snoof razend en bokte hard tegen het paard. Het paard vertrok van pijn en liep zwijgend weg. Nee, goed en aardig en vrolijk kon hij niet meer doen. Misschien moest hij maar slecht worden. Gelijk schudde hij die gedachte uit zijn hoofd. Never nooit niet! Hij deed nu dan even chaggie, dat betekende niet dat hij slecht werd. Nee dat werd hij nooit. Weer snoof hij boos en drukte met geweld zijn oren verder. Oh het was best fijn om zo te zijn maar niet fijn genoeg. Weer snoof hij, doelgericht dit keer. Een paard. Goed, hengst rook naar 2 merrie's, fijn, een player. Dygur haatte players. Had je een partner die zielsveel van je hield was er ondertussen nog een merrie die hetzelfde dacht, allebei over dezelfde persoon. En dan even later brak hij de harten van beiden. Een boze grom klonk er. Zacht maar hoorbaar genoeg. Dygur was een kleine IJslander en zag er schattig uit. Dus het was geen gezicht zo, een schattige mini IJslander met een boos gezicht en geen zichtbare oren. Het paard kwam in beeld en Dygur keek nog bozer. De ene merrie geur was sterker dan de ander. Jeesz, hij was nog erger dan gedacht. Had ie een partner, ging hij lopen kloten met een ander. "Wat is de naam van deze player?" Vroeg hij. Ondanks zijn houding was zijn stem nog zacht maar boos. Sorry als hij niet van plagers hield, sorry dat hij bestond. Oké, dat paard was dan veeeeeeel hoger dan Dygur, hij was allesbehalve bang!

[37. Geisers]

Dygur rolde chagrijnig met zijn ogen, jeesz, hij was totaal humorloos. "Even dat je het weet Painted Black, ik wil nooit een zoon van een player zijn." Snauwde hij. Hij meende het. "Sorry maar player is geen naam, het betekent dat je met meerdere merrie's gaat terwijl je een partner hebt. Die partner laat je stikken en dan ga je naar een ander, ik weet heus wel wat een player is, jij niet zo te zien." Zei hij spottend en sarcastisch. Hij greens bij de vloekingen van de hengst. "Lukt het, kleintje?" Spotte hij suikerzoet. O nu ging hij macho doen, Jeesz! "Een verdwaalde poging om stoer te doen?" Vroeg hij geïrriteerd. "Als dat je bedoeling is dan faal je daarmee. Een zero zoals ik het noem. Sorry maar bang word ik absoluut niet van jou, je bent lachwekkend." Beet hij naar hem. Dygur snoof minachtend. Hij kende geen vrees. Damn, nu moest Hákon hem zien, o ja, dat zou leuk zijn. Dygur greens spottend. Painted Black was neutraal, dat wist hij. Het zal een verbazing zijn als Dygur nou zei dat hij goed was. Nee, dat hoefde niet eens, ookal zat hij in een goede kudde, je mocht toch zeker wel chagrijnig zijn, of niet soms? En van dit hopeloze geval kreeg hij koppijn. "Je bent een hopeloos geval weet je dat? Voorspelbaar en makkelijk uit te lokken. Players zijn nou eenmaal voorspelbaar he? Zit het in de familie? Is het leuk om je partner die zielsveel van je houdt te laten stikken?" Schreeuwde hij boos. Correctie woedend.

Dygur snoof. Dacht die gast nou dat ie stoer was? Wanhopig was hij zeker. Bij de woorden van Painted dat hij geen merrie's had gehad greens hij lachend. "Weet je dat heel zeker?" Proestte hij. Wellicht had hij wel een merrie, gekend of gewoon op het oog. Jeesz, o nee, hij had geen geur. Weer proestte hij het uit. "Voor de duidelijkheid, ik ben een IJslander, die horen klein te zijn domkop! Ik ben dan iets kleiner dan de gemiddelde IJslander maar dat zou je ook normaal kunnen noemen. Mijn naam is trouwens ook Dygur en ja, ik hoor bij Sultan. Mag een paard niet chagrijnig worden van de vertoning voor hem?" Zei hij kalm. Toch kookte hij van woede. Hij imiteerde niemand. Dygur snoof. Hij had geen zin om nu opeens aardig te doen en zich te verontschuldigen. Never nooit niet. "Waar blijft die stomp tegen mijn neus nu he?" Spotte hij. Een kleine spottende grijns verscheen op zijn gezicht. Wedden dat hij niet durfde en zowel dan zou hij gewoon terug meppen. Zelf verdediging.

[moet dansen]

Hij was er klaar mee. Hij had het gehad. Hij probeerde het kleintje te negeren, maar het werd hem gewoon te veel. Hij beet hem vol in zijn nek, een kleine waarschuwing. ''serieus jochie, die stomp krijg je nog wel'' Hij snoof en steigerde. Hij wilde niet machtig lijken, maar zwaar geirriteerd. Hij draafde wat verder weg van de hengst. Kijken of hij nog steets zo stoer was. Hij gooide zijn hoofd speels in de lucht. Amani. Hij deed het voor Amani. Nee niet. Hij stond stil. Hij mocht dit niet doen! Hij keek weg. Even voelde hij het op borrelen maar stopte het snel weer weg. Geen pijn hebben, niet huilen. Hij snoof.
[Srry. Ben ff bezig]

Dygur greens en beet in het been van Painted. Gewoon omdat het leuk was. Verdere aanvallen zou Dygur niet zelf doen, alleen als de vertoning voor hem Dygur beet op mepte dan zou hij gewoon terug meppen. "Jeesz, geef die beloofde stomp tegen me neus dan!" Schreeuwde hij fel. Opeens werd zijn houding uitdagend. "Playertje." Voegde hij er mierzoet aan toe. Zijn blik was zelfvoldaan. Die Painted kon zeggen wat hij wou, hij was een player en dat maakte Dygur kotsmisselijk. Brutaal maar ook uitdagend bleef hij staan. Rustig liep hij naar de dravende hengst. "Verwoedde vluchtpoging jochie?" Spotte hij sarcastisch. Hij was voorspelbaar. "En wat ga je met je partner doen? Laat je die zakken of blijf je spelen met hun gevoelens. Jeesz, ik haat players dus jij ook." Zuchtte hij geïrriteerd. Dygur rolde met zijn ogen en ging voor Painted Black staan.

[47. 'Ik haat je!']

"Jeesz, geef die beloofde stomp tegen me neus dan!" Hij greens. Oh, hij wou die stomp op zijn neus? Nou, die kon ie krijgen ook. "Playertje." moedigde het kleintje hem aan. Hij snoof luid hoorbaar. Nee. Klonk een stemmetje in zijn hoofd. Doe dit niet, je bent je vader toch niet! "Verwoedde vluchtpoging jochie?" Hij draaide licht geirriteerd zijn hoofd weg. "En wat ga je met je partner doen? Laat je die zakken of blijf je spelen met hun gevoelens. Jeesz, ik haat players dus jij ook." ''Mijn partner, heet Amani. En ik hou van haar'' Hij zuchte nogmaals zwaar geirrteerd en draafde toen weg.