Pearl i will call. You will met me! I will come and be whit the QS!

Dynamiek werden passen gezet. Hoefstappen gevormd in het warme zand. Verlicht door de zon, verwarmd door zijn stralen. Schaduwen gevormd door lichte kleine wolken die de zon tegen hielden, en door bomen aan de rand van het strand. Maar alles zou veranderen van het kleinste zandkorreltje tot de grote zee. De zee die woest rond raasde als een imbeciel die de weg kwijt was. Natuurlijk niet wetend dat het in een cyclus zijn ronde deed. Altijd dezelfde saaie weg zou volgen. Het water kletsten woest tegen zijn rand. De klippen. Langzaam brak het af. Stuk voor stuk, millimeter voor millimeter. Maar ooit zou het weg gaan. Verdoemd zijn, weg uit deze wereld. Zou het water DH over nemen. Zullen er vele doden vallen en alle paarden zouden moeten vluchten. Als dat ooit zou gebeuren. Maar de hengst had daar de nodige fantasie voor!

De passen werden groter en groter. Tot uiteindelijk in een krachtig galops pas. De hengst rende hard naar het zee water toe. Hij stak zijn neus erin. En dronk het op met grote gulzige slokken. Maar, het kwam er net zo hard en gulzig, maar ook veel sneller weer uit. Pfff… En dat noemen ze water? Nou, nou, knap hoor. Het was wat je water noemde. Maar dit was kennelijk geen water! Veel te zout. Er is blijkbaar een of andere zoutpot in gegooid. EN dan geen kleine. Nee een pot van ontelbare kilo’s! De hengst greens. Zwiepte met zijn staart en dacht na. Hij was hier natuurlijk niet om het zeewater af te keuren. Nee hij zou gaan hinniken, hinniken naar Pearl. En dan alleen Pearl! Hij wou zich bij QS voegen. Wat hem wel moest lukken. Hij was tenslotte wel. Harry. Dé Harry! Harry potter, zoon van James en Lilly Potter. En Harry had kennelijk wel een achternaam! Maar toch noemden vervelende mensen hem ook Potter. Harry schudde zijn hoofd en zuchtte.

Een luide vrolijke hinnik ontsnapte. Ging nu op reis, zoekend naar het gehoor van Pearl. Harry zuchtte, zijn gedachte veranderde naar het onderwerp. ‘Hagrid’ Gut hij zou die goede reus weer eens moeten roepen. Hij was onbenullig maar was wel zeker goed. EN bedoelde eigenlijk alles goed. Hoewel hij niet altijd even slim was. Niet dat Harry dat was. Ach Harry had soms zo zijn opmerkingen. EN zijn eigenwijze/nieuwschierige karakter. Maar toch had hij een onwijs groot door zettings vermogen. Had een enorme wils kracht. En was bovenal geboren met een groot stel harsens.

[Pearl alleen!]

De bomen die zich langs de rand van het strandje bevonden verzorgden een lange en donkergrijze schaduwlaag over de kleine en miniscule zandwezentjes. Aangezien ook de zon aan de hemel zijn toedoen meebracht waren de zandkorrels die haar onderbenen en hoeven raakten warm en de stralen die erop schenen veroorzaakten een felle glinstering van de gele kleur terug die in haar ogen priemden. Verder was het hier prima te doen, ze had het hier altijd al mooi gevonden en was van plan hier de middag door te brengen. De zee bracht zich met kolkende bewegingen voort om zich vervolgens weer te ontmantelen waarbij de golven over elkaar heen krulden en zo weer terug de zee in dreven, klaar om zichzelf als een nieuwe golf te ontwikkelen. Ze vond het jammer dat ze niet veel kennis had over de zee, ze was wel benieuwd hoe het allemaal werkte met het water, welke zeedieren hier allemaal in leefden en waar de zee zou eindigen. Maar ach, ze kon immers niet als een mens even een boek erbij pakken waar alles in te lezen was, helaas.
Plotseling ging er een hinnik schuil over dit zeegebied waardoor Pearl even zich heen keek en dan ook een zwartkleurig paard op merkte. En de hinnik was nog wel voor haar bedoeld ook. Toevallig! Ze besloot meteen maar op de hengst af te gaan en met een vrolijke huppeldrafspas ging ze richting het gitzwarte paard. Met een glimlach op haar gezicht stopte ze op een gepaste afstand voor hem terwijl haar manen na haar vluchtige passen en de wind weer normaal gingen liggen op haar hals. "Hallo, ik was toevallig in de buurt toen ik je hinnik hoorde." zei ze vrolijk en vriendelijk. "Ik ben Pearl, ik hoop dat ik degene ben waarnaar je zocht." zei ze hem en schonk hem een warme blik in haar ogen.