God wat gebeurde met haar? Ghehe, Madness was in een goed humeur en dan echt goed. Oren naar voren en eens geen kille blik, zo vermoeiend om keer op keer kil te kijken. Ze was gewoon ontspannen. Madness was slecht als je dat nog niet wist maar nu kon je je ernstig vergissen als je haar zo zag. Okay ze had dan geen glimlach op haar gezicht maar verder was alles goed. Ghehe Madness dacht zelfs goedachtig, was ze nou opeens goed geworden? Nopéz dat was ze niet, ze was gewoon...... Blij??? Kuchkuch, dat mocht toch niet als je slecht was 
? Nee, nou dan hadden ze pecht want baddie Maddie was happy. Nee ze trainde veulens en andere paarden tot slecht, met effect, heel soms ook weer niet. Madness greens en galoppeerde aan. Als ze niet oppaste kwam ze nog een slecht paard tegen het lijf en dat was nogal... Beschamend als slecht paard. Ze greens en luisterde vol smart naar de schor krassende kraaien die uit hel waren teruggekeerd omdat het daar te vol werd. Nou dan was ze niet helemaal gek geworden. De appaloosa merrie snoof en hield slippend halt. Nog altijd priemden haar oren naar voren en was haar blik rustig, ze stopte omdat ze een paard rook en dat was niet bepaald een schatje schatte ze. Madness' oren vlogen langzaam in haar nek, niet helemaal want niemand kon haar humeur verpesten, hoopte ze want anders waren de rapen gaar. Ze wachtte want opeens was ze lui geworden, te lui om zelf het paard op te zoeken dus daar stond ze dan in de brandende zon, nog een voordeel waarom ze wit met bruin was.
Ividanara
? Nee, nou dan hadden ze pecht want baddie Maddie was happy. Nee ze trainde veulens en andere paarden tot slecht, met effect, heel soms ook weer niet. Madness greens en galoppeerde aan. Als ze niet oppaste kwam ze nog een slecht paard tegen het lijf en dat was nogal... Beschamend als slecht paard. Ze greens en luisterde vol smart naar de schor krassende kraaien die uit hel waren teruggekeerd omdat het daar te vol werd. Nou dan was ze niet helemaal gek geworden. De appaloosa merrie snoof en hield slippend halt. Nog altijd priemden haar oren naar voren en was haar blik rustig, ze stopte omdat ze een paard rook en dat was niet bepaald een schatje schatte ze. Madness' oren vlogen langzaam in haar nek, niet helemaal want niemand kon haar humeur verpesten, hoopte ze want anders waren de rapen gaar. Ze wachtte want opeens was ze lui geworden, te lui om zelf het paard op te zoeken dus daar stond ze dan in de brandende zon, nog een voordeel waarom ze wit met bruin was.Ividanara