Hinnek: Eternal Guardians // Sultan

Eclips voelde zich best eenzaam, zoveel vrienden had hij hier ook nie, hij zit hier in DH ook nog niet zo lang. Maar messchien moet ze in een kudde dacht ze. Ze zuchte Hoe geraak ik in een kudde? Willen ze me een kudde? Ze zou het moeten probeeren, ze had al is gehoord van de kudde van Sultan. Een goede kudde. Hoe heette de kudde ook al weer? Oja, Eternal Guardians! Dat was het. Ze ging omhoog langs een grote waterval staan. Ze moest uitkijken of ze glee uit. En dan zou ze van de waterval vallen, en dan.. Ze huiverde toen ze eraa dacht. En ze ging wat verder van de waterval. En ze brieste even en hinnikte luid. En ze steigerde tegenlijk. Ze bleef wachten en hoopte dat Sultan het zou horen. Het zou messchien lukken. Ze hoopte het toch. In een kudde zou ze veiliger zijn. Slechte paarden zouden haar anders sneller kunnen 'pakken'. Dus daarom moet ze zo snel mogelijk in een kudde. Maar wat als ze haar niet wouwen? Wie zou haar egt willen? Ze hoopte het. Dus ze bleef nu wachten tot Sultan het zou horen...

Het kletsende geluid van het water dat met een enorme snelheid van de watervallen viel, klonk al in zijn oren. Genietend draafde hij voort, strekte zijn hals en liet zijn neus door het gras glijden, nam een paar happen en snoof kort. Al snel bereikte hij het water, kwam érvoor staan en liet zijn hals zakken om een grote teug water naar binnen te werken, tevreden smakte hij wat ervoor zorgde dat een aantal druppels van zijn kin afgleden. Een luide hinnik weerklonk over het gebied, klonk in zijn oren en Sultan zuchtte. Meteen spande hij zijn spieren vervolgens aan, draaide zijn lichaam om en sprintte er in een kalm galopje vandoor. De oren van de hengst waren gespitst, zijn neusgaten wíjd gesperd en zijn beenspieren aangespannen, zodat hij als hij wilde zijn tempo kon verhogen. Al snel naderde een vage schim in de verte, Sultan verminderde zijn tempo alvast en kwam vóór de merrie tot stilstand.
Hij knikte enkel, liet zijn vriendelijke blik even over haar heen glijden en snoof kort.
`Hallo, ik ben Sultan. Je riep?` Klonk zijn stem, die desondanks zijn niet héél vrolijke humeur de warme klanken toch met zich meedroeg. De oren van de zwarte hengst waren naar voren gericht, een kleine glimlach tilde allebei zijn mondhoeken lichtjes op en zijn ogen twinkelde. Yeah; dat begon goed! Nú al een nieuw lid voor zijn kudde en hij leidde hem nog niet eens een dag.

Eclips had gezien dat er een paard kwam. Ze was echt blij! HET WAS SULTAN dacht ze ! Ze moest nu wel snel iets verzinnen om te zegen. Dus floepte ze er iets uit 'Hoi ik ben Eclips, Ja ik riep omdat ik graag in jullie kudde wil. Ik wil veiliger zijn zou ik het kunnen noemen. Want in een kudde ben je veiliger. En ik wil de andere paarden ook helpen.' Het was redelijk snel gezegd. Maar je kon het wel goed verstaan. Zou dit goed genoeg zijn? ze hoopte in ieder geval wel. Ze bleef de zwarte hengst aankijken. Zou hij haar accepteren? Ze hoopte het ze wou veiligger zijn. Ze is nu bijna 2 jaar zou zij wel nodig zijn in een kudde? Ze briesde. Het gaat lukken dacht ze trots. Eclips glimlachte. Ze zat messchien wel in een kudde! WHAAAAAAAAAA ze was egt innorm blij. Ze keek nogsteeds naar de zwarte hengst Sultan. En wachte op een antword of ze er wel in mocht.

Aandachtig luisterde hij naar haar woorden, knikte kort als teken dat hij haar verstaan en begrepen had en liet vervolgens zijn blik éventjes over haar heen glijden. De oren van de hengst stonden naar voren gericht, de brede glimlach rond zijn lippen werd nóg breder en zijn houding was kalm en vriendelijk. Desondanks nog een tikkeltje dominant, iets wat hij door zijn leiderschap waarschijnlijk nooit ging afleren.
Sultan merkte dat de merrie nog niet oud was, hij schatte haar nét meer dan een jaar aangezien haar lichaam nog niet helemaal in verhouding met elkaar was, wat héél vaak bij een jaarling voorkwam. Hij brieste, dacht nog even na over haar woorden en maakte vervolgens een beslissing. `Je bent van hárte welkom in de kudde, dus vanaf nu mag je jezelf een lid van de Eternal Guardians noemen; gefeliciteerd Eclips. Binnenkort ga ik een soort van meeting houden, ik zou dan graag willen dat je komt zodat je de rest van de leden kunt ontmoeten.` Sprak hij. Na zijn woorden knikte hij, glimlachte hij breed en was tevreden; een nieuw lid in de Eternal Guardians!
Het werd tijd dat hij zo weer vertrok. hij had echter nog veel te doen en wilde graag na gaan denken over de meeting die hij binnenkort zou gaan houden voor de kudde. Daarna wilde hij het met de leden hebben over een activiteit, want ook díe moest er komen natuurlijk, puur om het de leden naar hun plezier te laten hebben. Hoe hard hij daar ook voor zou moeten werken; dáár ging hij voor zorgen.

ZE ZAT IN DE KUDDE ! Dacht ze blij. Ze wou het uitschreeuwen. Maar ze niks en zei Echt? Wow dankje ! Oke leuk, ik kom zeker ! Ze was zoo blij. Ze zat in een kudde, Ze was dus veiliger. Eclips wou steigeren en bokken omdat ze zo blij was, maar dat deed ze niet. Ze glimlachte breed. Joepieee, ze zou graag de andere van de Eternal Guardians ontmoeten. Wie zou er nog inzitten? Naaaaaaaaaaw ze zat er in dat was al goed. En die meeting was ook eeen goed idee ! Maar zouden de andere hun daar wel willen? Naaaaaw Boeiendd ! Ze zat er toch in ! Ze hinnekte zachtjes, zo zacht dat je het niet hoorden. Ze glimlachde nog breder. Nu kon ze haar zelf echt goed noemen. En die andere moeten dus ook goed zijn, dus haar ook goed kunnen accepteren. Dat moest wel. Ze wou nog harder glimlachen, maar als ze dat deed werd ze eng. Ze kon haar lach niet inhouden. Het lukte haar net. Wat een domme grap dacht ze. Normaal heeft ze een beter humor dan dat. O wat ego van me dacht ze ze heeft niet een humor dacht ze daarna..

Zo te zien was de merrie blij dat ze in de kudde zat, wat alleen maar fijn was natuurlijk. Sultan wilde leden die het fíjn vonden in een kudde te zitten, niet alleen maar omdat ze dan met oorlogen of whatever ook wat konden betekenen. Een kudde bood je veiligheid, bescherming en zo af en toe een leuke activiteit zodat je je níet verveelde. De brede glimlach verdween lichtjes, maar zodra hij de vrolijke stem van de merrie hoorde keerde hij weer helemaal terug. Triomfantelijk draaide hij zijn hoofd naar de witte merrie, die de naam Eclips droeg. Hij knikte, snoof eventjes kort en sloeg zijn staart tegen zijn gespierde lichaam. `Nee, ik moet dankje tegen jou zeggen, dat je voor míjn kudde gekozen hebt. Ik ben blij dat je naar de meeting komt, dan zie ik je daar weer Eclips. Als je nog vragen ergens over hebt kun je me áltijd roepen, of naar de andere leidster van de Eternal Guardians roepen; Pearl.` Na die woorden knikte hij.
Sultan deed een aantal stappen naar achter, draaide zijn hoofd naar de rechterkant en zijn lichaam volgde. Tijd voor hem om te gaan. `Ik moet er vandoor, maar als er nog iets onduidelijk is roep me alsjeblíeft, ik wil graag dat mijn leden weten wat nou precies de bedoeling is van een kudde.` Nadat hij zijn mond had gesloten knikte hij als afscheid naar de merrie, sprong aan in een ontspannen draf en zette zijn hoeven zorgvuldig in de diepbruine aarde, terug naar zijn kudde gebieden om te kijken hoe het met zijn leden gesteld was.
Na een tijdje gedraafd te hebben kwam hij bij het bos aan, verdween geleidelijk tussen de enorme bladeren en na een tijdje was hij níet meer te zien.