Ik was aan het schrijven op mijn blog, de bedoeling was een paar regeltjes over de paarden die ik had gereden, maar dat ik uitgelopen op iets meer.
Een aantal paarden staat hier niet op, ik heb er veel meer gereden dan ik me in me hele leven kan herinneren.
(ik wist niet of dit hier moest, of onder creatief.)
Ooit ben ik begonnen op de shetxwelsh pony Dreumel. Dreumeltje heeft mij veel geleerd over pony's, en vooral over hoe het niet moest. Mijn allereerste wedstrijdjes waren met haar. Toen ik te groot werd voor Dreumel heb ik een tijdlang verschillende pony's gereden. Daisy, Harry, Tumtum, allemaal tussen de B, C en D maat in. Daarna heb ik nog verschillende pony's verzorgt, Blacky, Amar, en nog wel meer. Toen ik zo rond de 13 jaar was (ik weet het niet meer precies) kreeg ik de D pony Star van mijn vader. Star was mijn eerste eigen pony en een super leuk ding. Destijds stond ik op manege de Gompert in Hengelo (gld) Ik reed naast Star ook regelmatig enkele pony's bij van de manege en van pension klanten. Na Star zeven maanden gehad te hebben is ze weer verkocht naar Zevenaar. Ondertussen ben ik weer naar mijn moeder verhuisd en ging ik niet veel later Winny rijden, een D pony, schimmeltje, die in Steenderen stond. Ik werd lid van de rijvereniging, had wekelijks les en ging ook een paar keer naar concours. Toen ik Winny zo'n driekwart jaar had begon mijn vader met zijn stal, Edehorses. De combinatie van daarheen gaan en Winny bleek wat te veel van het goede en ik ben gestopt bij de pony's. Toen was ik net 15.
Na mijn diploma gehaald te hebben ben ik bij mijn vader gaan wonen voor mijn vervolgopleiding op het Groenhorst College te Barneveld. Ik ging doen wat ik altijd al wilde, de paarden in!
Aangezien ik nog wat aan de kleine kant was, zo rond de 1.62, reed ik buiten een paar paarden om, nog veel pony's. Voor de sportopleiding moest ik echter bij de paarden starten en zo gezegd zo gedaan. Het paard Kiara werd tot mijn beschikking gesteld en ik ging met haar aan de slag, want er zat nog veel werk aan. Toen ze eindelijk zover was dat ik haar mee kon nemen naar concours ben ik gaan springen. De B ging met vallen en opstaan (soms bijna letterlijk!) en we hebben er wel even over gedaan voordat we over mochten naar het L. Maar naast Kiara had ik ook nog andere paarden te rijden, de Montreal ruin Breazer en de mega grote Alexis Z stonden ook tot mijn beschikking en Breazer had de opvolger moeten worden van Kiara, als hij geen zomerexceem had gehad. Aangezien Breazz niet kon blijven ben ik een andere gaan trainen als opvolger. De 12 jarige Rhonda (v.Hamilton) had al M gesprongen, maar na een blessure eigenlijk nooit meer de oude geworden. Ik heb haar van Bart (stal ruiter) overgenomen en in alle rust weer terug in conditie gebracht. Na een tijdje bleek ze het zo goed te doen dat we haar weer meenamen naar concours. Geen slecht besluit want ze sprong zich erg in de kijker. Met haar oude werklust en goede techniek duurde het niet lang voordat ze belangstelling begon te trekken van mensen. Met de ervaring die ze al had en haar heerlijke karakter was het een ideaal paard voor de wedstrijdruiter die wat wilde leren, na vier maanden van mij te zijn geweest werd ze verkocht. Ondertussen had mijn vader een relatie met Simone gekregen, nadat hij haar een paard had verkocht, en op haar paard mocht ik mijn dressuurpuntjes gaan scoren. Armando (v. United) was een super lief dier maar nog wat aan de jonge kant, ik heb hem slechts eenmaal meegenomen en in onze eerste proef nog een winstpunt gehaald ook! De pony Chesto kwam niet lang na Breazer bij ons op stal en aangezien ik de kleinste was ben ik die ook gaan rijden. Hij had het hart van een leeuw en de longen van een walvis en ik besloot hem mee te nemen naar concours. Omdat we in principe alleen maar paarden hadden moest ik heb wel tussen de grote starten, dat bleek geen probleem te zijn. We sprongen prachtige parcoursen en al snel was hij weer verkocht. Ook de andere paarden die ik reed bleven nooit lang, Carte Blanche Z werd een dag voor concours verkocht en zo waren er nog meer.
Maar niet veel later liep het allemaal niet meer zo lekker, ik wist niet meer zeker of ik nog de paarden in wilde, zat erover te denken om een compleet andere opleiding te gaan doen en heb uiteindelijk besloten om door te gaan en het schooljaar over te doen. In die zomervakantie werd het top wedstrijdpaard van mijn vader gestolen om nooit meer te worden teruggevonden. De stal ging onderuit en ik verhuisde naar Barneveld om op kamertraining te gaan. Na de hele zomervakantie en herfst bijna niet meer gereden te hebben begon in oktober mijn stage periode. Via de website paard&stage ben ik bij Stal Verhoeven terecht gekomen, mijn opwaartse lijn begon weer. De eerste tien weken was het maandag en dinsdag stage, rest van de week school. Vanaf januari was het 10 volledige weken stage. Dat beviel goed, ik had de smaak weer te pakken en het rijden ging weer steeds beter. Na deze geweldige stage vond ik zomerwerk daar geen verkeerd idee. Ondertussen had ik samen met een klasgenootje de plannen klaar liggen om voor de volgende stage naar Frankrijk te gaan. Alles ging zoals we het wilden en die stage werd gerealiseerd, voordat we vertrokken heb ik de maand Juli weer op Stal Verhoeven gewerkt en daar werd het voorstel gedaan om een BBL opleiding te gaan doen en er voor vast te komen werken. Iets waar ik over na moest denken, maar wat me wel aanstond. Toen was de tijd daar, tijd voor Frankrijk! We gingen een hele leuke, chaotische en leerzame tijd tegemoet waarin we veel zadelpijn konden verwachten. Toen na enig passen en meten alle spullen in de auto zaten konden we vertrekken, met de auto naar Frankrijk en daar vanaf dag nummer één op de paardenrug het bos in. We hebben kampen meegemaakt, een trektocht, gezwommen en op de rassen gereden waar we thuis van z'n lang zal ze leven niet op gaan zitten. De negen weken vlogen bijna letterlijk voorbij en voor we het wisten waren we weer terug. Ik had goed na kunnen denken wat ik met school wilde en had besloten voor de BBL en het werk bij Monique.
De eerste week thuis bestond uit bijtanken en opruimen, daarna alles met school regelen en nu is het alweer tijd om de spullen in te gaan pakken. De koffers staan weer klaar, want ik ga er weer tussenuit. Ditmaal niet zo ver weg, Sint-Oedenrode is de bestemming. Stal Verhoeven, jullie nieuwste werknemer komt eraan!
Hier heb je Winny, sorry voor het bewegende beeld en de onnozel pratende mensen erachter... [i]Blame my brothers and friend[!/i]
Dit is Rhonda met Bart, nadat ik haar een tijdje had gereden, hierna ben ik met haar op concours gegaan.
Dit ben ik in het verkoopfilmpje van Zamania, een 5jarig dressurpaard die naar weetikveelwaar is verkocht.
en hier is een foto van Kiara:
&
En dit is Chesto:
&
En wat is jullie verhaal?
Een aantal paarden staat hier niet op, ik heb er veel meer gereden dan ik me in me hele leven kan herinneren.
(ik wist niet of dit hier moest, of onder creatief.)
Ooit ben ik begonnen op de shetxwelsh pony Dreumel. Dreumeltje heeft mij veel geleerd over pony's, en vooral over hoe het niet moest. Mijn allereerste wedstrijdjes waren met haar. Toen ik te groot werd voor Dreumel heb ik een tijdlang verschillende pony's gereden. Daisy, Harry, Tumtum, allemaal tussen de B, C en D maat in. Daarna heb ik nog verschillende pony's verzorgt, Blacky, Amar, en nog wel meer. Toen ik zo rond de 13 jaar was (ik weet het niet meer precies) kreeg ik de D pony Star van mijn vader. Star was mijn eerste eigen pony en een super leuk ding. Destijds stond ik op manege de Gompert in Hengelo (gld) Ik reed naast Star ook regelmatig enkele pony's bij van de manege en van pension klanten. Na Star zeven maanden gehad te hebben is ze weer verkocht naar Zevenaar. Ondertussen ben ik weer naar mijn moeder verhuisd en ging ik niet veel later Winny rijden, een D pony, schimmeltje, die in Steenderen stond. Ik werd lid van de rijvereniging, had wekelijks les en ging ook een paar keer naar concours. Toen ik Winny zo'n driekwart jaar had begon mijn vader met zijn stal, Edehorses. De combinatie van daarheen gaan en Winny bleek wat te veel van het goede en ik ben gestopt bij de pony's. Toen was ik net 15.
Na mijn diploma gehaald te hebben ben ik bij mijn vader gaan wonen voor mijn vervolgopleiding op het Groenhorst College te Barneveld. Ik ging doen wat ik altijd al wilde, de paarden in!
Aangezien ik nog wat aan de kleine kant was, zo rond de 1.62, reed ik buiten een paar paarden om, nog veel pony's. Voor de sportopleiding moest ik echter bij de paarden starten en zo gezegd zo gedaan. Het paard Kiara werd tot mijn beschikking gesteld en ik ging met haar aan de slag, want er zat nog veel werk aan. Toen ze eindelijk zover was dat ik haar mee kon nemen naar concours ben ik gaan springen. De B ging met vallen en opstaan (soms bijna letterlijk!) en we hebben er wel even over gedaan voordat we over mochten naar het L. Maar naast Kiara had ik ook nog andere paarden te rijden, de Montreal ruin Breazer en de mega grote Alexis Z stonden ook tot mijn beschikking en Breazer had de opvolger moeten worden van Kiara, als hij geen zomerexceem had gehad. Aangezien Breazz niet kon blijven ben ik een andere gaan trainen als opvolger. De 12 jarige Rhonda (v.Hamilton) had al M gesprongen, maar na een blessure eigenlijk nooit meer de oude geworden. Ik heb haar van Bart (stal ruiter) overgenomen en in alle rust weer terug in conditie gebracht. Na een tijdje bleek ze het zo goed te doen dat we haar weer meenamen naar concours. Geen slecht besluit want ze sprong zich erg in de kijker. Met haar oude werklust en goede techniek duurde het niet lang voordat ze belangstelling begon te trekken van mensen. Met de ervaring die ze al had en haar heerlijke karakter was het een ideaal paard voor de wedstrijdruiter die wat wilde leren, na vier maanden van mij te zijn geweest werd ze verkocht. Ondertussen had mijn vader een relatie met Simone gekregen, nadat hij haar een paard had verkocht, en op haar paard mocht ik mijn dressuurpuntjes gaan scoren. Armando (v. United) was een super lief dier maar nog wat aan de jonge kant, ik heb hem slechts eenmaal meegenomen en in onze eerste proef nog een winstpunt gehaald ook! De pony Chesto kwam niet lang na Breazer bij ons op stal en aangezien ik de kleinste was ben ik die ook gaan rijden. Hij had het hart van een leeuw en de longen van een walvis en ik besloot hem mee te nemen naar concours. Omdat we in principe alleen maar paarden hadden moest ik heb wel tussen de grote starten, dat bleek geen probleem te zijn. We sprongen prachtige parcoursen en al snel was hij weer verkocht. Ook de andere paarden die ik reed bleven nooit lang, Carte Blanche Z werd een dag voor concours verkocht en zo waren er nog meer.
Maar niet veel later liep het allemaal niet meer zo lekker, ik wist niet meer zeker of ik nog de paarden in wilde, zat erover te denken om een compleet andere opleiding te gaan doen en heb uiteindelijk besloten om door te gaan en het schooljaar over te doen. In die zomervakantie werd het top wedstrijdpaard van mijn vader gestolen om nooit meer te worden teruggevonden. De stal ging onderuit en ik verhuisde naar Barneveld om op kamertraining te gaan. Na de hele zomervakantie en herfst bijna niet meer gereden te hebben begon in oktober mijn stage periode. Via de website paard&stage ben ik bij Stal Verhoeven terecht gekomen, mijn opwaartse lijn begon weer. De eerste tien weken was het maandag en dinsdag stage, rest van de week school. Vanaf januari was het 10 volledige weken stage. Dat beviel goed, ik had de smaak weer te pakken en het rijden ging weer steeds beter. Na deze geweldige stage vond ik zomerwerk daar geen verkeerd idee. Ondertussen had ik samen met een klasgenootje de plannen klaar liggen om voor de volgende stage naar Frankrijk te gaan. Alles ging zoals we het wilden en die stage werd gerealiseerd, voordat we vertrokken heb ik de maand Juli weer op Stal Verhoeven gewerkt en daar werd het voorstel gedaan om een BBL opleiding te gaan doen en er voor vast te komen werken. Iets waar ik over na moest denken, maar wat me wel aanstond. Toen was de tijd daar, tijd voor Frankrijk! We gingen een hele leuke, chaotische en leerzame tijd tegemoet waarin we veel zadelpijn konden verwachten. Toen na enig passen en meten alle spullen in de auto zaten konden we vertrekken, met de auto naar Frankrijk en daar vanaf dag nummer één op de paardenrug het bos in. We hebben kampen meegemaakt, een trektocht, gezwommen en op de rassen gereden waar we thuis van z'n lang zal ze leven niet op gaan zitten. De negen weken vlogen bijna letterlijk voorbij en voor we het wisten waren we weer terug. Ik had goed na kunnen denken wat ik met school wilde en had besloten voor de BBL en het werk bij Monique.
De eerste week thuis bestond uit bijtanken en opruimen, daarna alles met school regelen en nu is het alweer tijd om de spullen in te gaan pakken. De koffers staan weer klaar, want ik ga er weer tussenuit. Ditmaal niet zo ver weg, Sint-Oedenrode is de bestemming. Stal Verhoeven, jullie nieuwste werknemer komt eraan!
Hier heb je Winny, sorry voor het bewegende beeld en de onnozel pratende mensen erachter... [i]Blame my brothers and friend[!/i]
Dit is Rhonda met Bart, nadat ik haar een tijdje had gereden, hierna ben ik met haar op concours gegaan.
Dit ben ik in het verkoopfilmpje van Zamania, een 5jarig dressurpaard die naar weetikveelwaar is verkocht.
en hier is een foto van Kiara:
&
En dit is Chesto:
&
En wat is jullie verhaal?
Laatst aangepast door Cirano op vr 28 okt - 1:39; in totaal 3 keer bewerkt