Kyara~Zantos

zantos stapte recht op de rivier, zou hij misschien hier een ander paard ontmoette. Hij was hier al geweest, hier in dreamhorses. Maar dat was erg lang geleden. Toen haatte iedereen hem, daarom wasd hij weggegaan. Hij was anders gaan doen, helemaal anders. Hij was zelfs niet echt goed meer, en ook niet slecht. Hij koos voor neutraal. Het was de bedoeling dat niemand hem zou herinneren. Zo kon hij nieuwe vriende maken, eigenlijk zijn eerste vrienden. Maar hij had wel genoeg zelfvertouwen voor het opnieuw proberen van vrienden maken, hij was het vroeger namelijk helemaal vergeten. Omdat iedereen hem peste, uitlachen en zo van die dingen. Hij werd uit zijn gedachten wakker geschut, omdat hij getrappel hoorde van hoeven. Er kwam een paard recht op hem af. Hij snoof. Ja, zeker een paard. Hij slikte even toen hij het paard zag komen. Een bruine merrie. Hij ging een pas naar achter en dacht -Wat moet ik nu doen, wat zou ik zeggen? geen hoi, toch? dat klonk zo normaal.- Maar toch zei hij gewoon 'Hoi, ik ben Zantos' Hij keek naar de merrie, afwachtend op een antwoord..

~And Kyara ofcourse~

Kleverig plakten haar manen op haar donkere bruine vacht. In de winter was die altijd donkerder dan in de zomer. Er stond een zachte wind, die wat sneeuwvlokjes deed opdwarrelen. Kyara stapte door de dikke witte sneeuw. Al snel drong een geur door haar neus, een ander paard. Bang gooide Kyara haar hoofd omhoog. Het was een hengst. Maar het dier sprak haar vriendelijk aan, maar toch durfde ze niet dichterbij te komen. Straks viel het haar aan! 'Hoi, ik ben Zantos' zei de hengst. Kyara probeerde zich te ontspannen. "Ik ben Kyara" zei ze zacht, bijna fluisterend, ze betwijvelde of de hengst het had gehoord, maar ze had nu eenmaal een zachte stem...

De merrie was echt bang, ze zei super stil 'Kyara', dat was het enigste wat hij hoorde, volgeng mij zei ze ik ben kyara. Kyara was echt bang. Zantos zei 'Heey, rustig maar. Ik doe je niks, ik ben niet slecht hoor.' Misschien hielp dit. Nouja, hopelijk. Zag hij er dan zo slecht uit. Alles wel goed? zei hij met een warme, bezorgde stem. Kyara zag er niet zo top uit, of misschien was het omdat ze bang was? Ja als je ze niet kent dan weet je dat niet. En als je nieuw bent, al helemaal niet. Hij leek misschien niet zo aardig, maar dat was hij dus wel. Hij hielp mensen graag, maar hij ging ook weer niet te aardig worden. Hij was nog niet voor goed gegaan, maar ook niet slecht natuurlijk. Meer neutraal overwegend naar goed. Maar hij kon natuurlijk ook slecht worden. Hij wist het echt niet. Hij wist het niet, en hij moest nog niet kiezen dus hij deed het ook niet. En als hij in een kudde ging, dan zou het dus een neutrale kudde zijn.

Flut~

'Heey, rustig maar. Ik doe je niks, ik ben niet slecht hoor.' Nerveus zette ze een paar stappen op haar plaats. Dat was toch wat alle paarden zeiden als ze iets wilde. Maar... Maar misschien wilde hij wel helemaal niets... Alles wel goed? zei hij met een warme, bezorgde stem. Kyara voelde dat het litteken op haar borst weer begon te brandden, en kneep haar ogen even dicht. "Ja, ja.. Het gaat wel.." zei ze zachtjes. "Als je niet slecht bent, wat ben je dan? Goed of Neutraal?" vroeg ze snel.

-Hmm, kan er niets goeds uitkrijgen...-

'Ja, ja.. Het gaat wel.......Als je niet slecht bent, wat ben je dan? Goed of Neutraal?' zei Kyara. Zantos glimlachte en zei 'Neutraal overwegend naar goed' zei hij. Kyara vertrouwde hem duidelijk niet, dus stapte hij naar achter en duwde wat sneeuw opzij. En hij at wat gras. Hij slikte even, en keek naar beneden, droevig. Hij leek precies echt slecht, misschien. Maar dat was hij niet.Hij draaide zijn hoofd even om, naar Kyara. Daar viel hem op dat Kyara een litteken op haar borst had..Nouja, olang Kyara hem niet vertrouwde, kon hij niet helpen. Hij at weer wat. En keek niet naar Kyara. Dan moest ze het zelf zeggen..Waarom leek hij toch zo slecht, hij wou niet slecht lijken. Nouja, het gaat om inerlijk. En als ze hier naar uiterlijk kijken, kan hij hier beter weg. Of slecht worden. Nee, nee, nee, Zantos hou op!! Hij mocht dat niet. Hij was neutraal niks anders. Toch?

-sorry voor flut-

'Neutraal overwegend naar goed' zei hij. Kyara knikte en haalde een paar keer diep adem. Ze schudde de sneeuwvlokjes van haar vacht en ontspande langzaam. De hengst gaf haar de tijd hem te vertrouwen, dat liet hij zien door wat naar achter te stappen. Ze glimlachte dankbaar naar de hengst. "het ligt niet aan jou dat ik zo bang ben hoor" zei ze snel. "slecht verleden" zei ze bijna onhoorbaar. Ze schoof met haar hoef wat sneeuw weg en keek beteuterd naar de hard geworden aarde. Waarschijnlijk had Zantos nog een van de laatste sprietjes...