ModeratorVoorzichtig zette ze een hoef op het ijs. Daarna nog eentje. Het ijs kraakte vervaarlijk. Met haar achterhoeven ging ze dichter naar de kant zodat ze met haar voorbenen verder het ijs op ging. Nog een hoef ging op het ijs. De luchtbellen bewogen onder haar gewicht. Voorzichtig oefende ze meer druk uit op het ijs met haar drie benen. Eerst leunde ze alleen op haar voorhand. Daarna op haar achterbeen waarna ze de laatste been erbij trok. Met haar hele zelfstandige gewicht stond ze op het ijs. Ze moest nog minstens twintig meter lopen voordat ze weer op de kant stond. Schatte ze. Langzaam zette het veulen zich in beweging. Het ijs kraakte weer hard. Door de dikke sneeuwlaag zag ze niet waar ze liep. Dit was stupide en gevaarlijk. Toch deed ze het. Al een tijdje had ze een geur opgevangen. Hertjes geur. Als hij over het ijs ging dan zou zij het ook doen. Het was nu al bijna drie weken geleden dat Eyes weg was. Dat de oorlog was gehouden. Ze zocht hem al drie weken en werd wanhopiger, de kans werd steeds groter dat zij en haar dierbaarste vriend bij elkaar werden gebracht.
Inmiddels was ze halverwege het ijs gekomen. Nog altijd voelde het veilig aan maar ze wist niet of er nou zwakke plekken in het ijs waren door de stomme sneeuw. Ze was weer twee meter verder en het ijs kraakte nu harder en doordringender. Ze sprong aan in een draf en probeerde de kant te halen. Bij haar achterbenen zakte het ijs in en belandde ze op haar buik en knieën terwijl haar achterbenen verder in het wak gleden. Stukken ijs waar ze nu met buik en benen op lag brokkelden af waardoor ze nattigheid voelde op haar buik. Met haar achterbenen spartelde ze in het rond en vond een steen. Krachtig zette ze zich af en belandde iets verder het ijs op, met een achterbeen uit het water. Ze hees haar andere been ook op en zette zichzelf nog een laatste keer af. Het duurde eindeloos lang voordat ze op haar vier hoeven stond. Ze glibberde en knalde weer op het ijs waardoor het ijs onder haar scheurde maar uiteindelijk stond ze. Nat van haar achterbenen tot haar buik maar ze stond. Ze legde springend de laatste meters af en stond op de kant. Haar ogen rolden heel eventjes en ze keek naar het wak. Ze rilde eventjes en liep toen verder. De geur was nu iets duidelijker dan voordat ze het meer over had gestoken. Dus kwam ze eindelijk dichterbij Eyes. En dan zou ze eindelijk de volle nachten weer kunnen uitslapen.
PAREL
en ze is nu nog een jaarling c:
Inmiddels was ze halverwege het ijs gekomen. Nog altijd voelde het veilig aan maar ze wist niet of er nou zwakke plekken in het ijs waren door de stomme sneeuw. Ze was weer twee meter verder en het ijs kraakte nu harder en doordringender. Ze sprong aan in een draf en probeerde de kant te halen. Bij haar achterbenen zakte het ijs in en belandde ze op haar buik en knieën terwijl haar achterbenen verder in het wak gleden. Stukken ijs waar ze nu met buik en benen op lag brokkelden af waardoor ze nattigheid voelde op haar buik. Met haar achterbenen spartelde ze in het rond en vond een steen. Krachtig zette ze zich af en belandde iets verder het ijs op, met een achterbeen uit het water. Ze hees haar andere been ook op en zette zichzelf nog een laatste keer af. Het duurde eindeloos lang voordat ze op haar vier hoeven stond. Ze glibberde en knalde weer op het ijs waardoor het ijs onder haar scheurde maar uiteindelijk stond ze. Nat van haar achterbenen tot haar buik maar ze stond. Ze legde springend de laatste meters af en stond op de kant. Haar ogen rolden heel eventjes en ze keek naar het wak. Ze rilde eventjes en liep toen verder. De geur was nu iets duidelijker dan voordat ze het meer over had gestoken. Dus kwam ze eindelijk dichterbij Eyes. En dan zou ze eindelijk de volle nachten weer kunnen uitslapen.
PAREL
en ze is nu nog een jaarling c: