Hij die altijd wist wat hij deed, hij die altijd dacht dat hij wist wat hij deed. Maar hij die fouten maakte, hij die zich vergiste in dingen en andere. Hij die een groot hart had, hij die serieus was, maar ook hij die altijd in was voor een grapje. Hij die de enige echte hij vormde. Hij die hij was, hij die uniek was zoals iedereen, hij die zich in dat feit fascineerde. Hij die voor alles en iedereen respect had, omdat ze waren zoals ze waren, en niemand die dat zou veranderen. Hij met de naam; Remember. Hij die de naam gekregen had door zijn geheugen, zijn weten en zijn onwetendheid. Doordat hij kon onthouden, onthouden; weet je nog? Zoals zijn naam betekende. Zoals hij was, hij met de vragen, met de doelen. Hij die meeleefde met iedereen hoe onbekend ze ook waren. Hoe nutteloos ze ook waren, hij die onbenullig was. Zoals de fouten die hij had gemaakt tegenover zijn gezin. Hij had dingen verteld die niemand behoorde te weten, enkel om het feit dat ze zo afschuwelijk, zo vreselijk waren dat niemand slecht genoeg was het te horen. En iedereen deed alsof het misschien normaal was maar diep van binnen wist zelfs hij, dat dit iets onnatuurlijks was, iets boven de krachten van moeder natuur, zo slecht, zo onnatuurlijk was het. Terwijl een geur ongemerkt zijn neusgaten binnen kroop op weg naar zijn hersens om daar ongemerkt naar binnen te komen, en de drager van de geur hem dus zou verrassen, stond hij daar met zijn wind en manen tegen de wind in. Trots om de reden die Joost mocht weten, draaide hij zich om. De geur inmiddels opgemerkt, aan de grote geel/rode horizon – door de opgaande zon zag hij een ding dichter bij komen. Dat ding; ook wel een paard had een grijs achtige kleur, met lichtere manen. Ze had een bijzondere kleur wellicht, zo veel van deze vond je er niet. Iets wat Remember zelfs op deze afstand kon zien. Langzaam zette hij een pas dichterbij, alsof het een vreselijk groot verschil was dat de merrie nu maar één pas minder hoefde te lopen schudde hij zich uit. En brieste droogjes, vandaag was hij in een droom mood wat dus betekende dat hij niet bepaald veel energie zou hebben. En werkelijk waar de gehele tijd in gedachte zou verzinken. Ondanks dat zijn ‘gasten’ zouden praten.
~Chaitanya~
~Chaitanya~