Waar was hij nu dan weer in terechtgekomen? In welke hemel of hel was hij nu terechtgekomen? In welk land was hij nu dan weer? Hij was ook zo'n sukkel, eerst dwaalt hij jarenlang rond tot hij zes is, dan komt hij ergens terecht, weet hij niet waar en loopt hij in alle domme moed die hij bezat door om op verkenning te gaan. God mocht weten wat voor kwaadaardige wezens hier zaten, god mocht weten wat voor roofdieren hier allemaal zaten en hoeveel. De reusachtige hengst van rond de twee meter verplaatste zich langzaam over het zachtjes golvende gras.
,,Hehe, jullie veulens kunnen ook nooit rustig zijn.'' Mopperde zijn moeder, het nu al grote veulentje stond stil en keek zijn moeder vragend aan. ,,Maar mam, ben jij dan nooit een veulen geweest? Jij wou vroeger toch ook spelen.'' Hij snapte niet dat zijn moeder altijd zo serieus was. ,,Natuurlijk ben ik vroeger een veulen geweest.'' Beaamde zijn moeder, maar ze was nog niet klaar. ,,Maar ik ben opgegroeid.'' Belvedere keek zijn moeder vragend aan. ,,Opgegroeid? Wat is dat?'' Zijn moeder zuchtte eens diep en haalde goed adem. ,,Luister, als je jong bent wil je spelen, dat begrijp ik, maar als je ouder wordt groei je op, je word serieuzer, je gaat minder spelen. Snap je dat? Dat is normaal?'' Hij was een beetje verontwaardigd, moest hij ook opgroeien? Hij wou niet opgroeien! ,,Nee, dat snap ik niet. Wie wilt er nou weer opgroeien? Ik wil niet opgroeien, ik wil voor altijd jong blijven!'' Protesteerde Belvedere.
Een kleine waterige glimlach gleed over zijn gezicht toen hij dacht aan de dag dat zijn moeder dat gezegd had. Een kleine vlinder fladderde voor hem uit, hij spitste zijn oortjes en draafde er vrolijk achter aan, ondertussen keek hij bewonderend om zich heen, naar het prachtige gebied waar hij in liep. Hij had er verhalen over gehoord, over de kuddes die er waren, maar dat was dan ook wel echt het enigste. Hij wist dat er een neutrale kudde was, twee goede en twee slechte kuddes. Hij zelf wou zich graag bij een van de goede kuddes voegen. Plots verscheen er een merrie voor hem, maar omdat hij zijn blik gericht had op de vlinder die nog altijd voor hem uit fladderde had hij niet in de gaten dat hij steeds dichterbij de merrie kwam, tot hij haar plotseling voor zich zag, maar goed natuurlijk had hij weer te weinig tijd om af te remmen. Dus knalde hij al slippend, niet echt hard, maar acht was een heel ander begrip.
OOC; Alleen Kai!
,,Hehe, jullie veulens kunnen ook nooit rustig zijn.'' Mopperde zijn moeder, het nu al grote veulentje stond stil en keek zijn moeder vragend aan. ,,Maar mam, ben jij dan nooit een veulen geweest? Jij wou vroeger toch ook spelen.'' Hij snapte niet dat zijn moeder altijd zo serieus was. ,,Natuurlijk ben ik vroeger een veulen geweest.'' Beaamde zijn moeder, maar ze was nog niet klaar. ,,Maar ik ben opgegroeid.'' Belvedere keek zijn moeder vragend aan. ,,Opgegroeid? Wat is dat?'' Zijn moeder zuchtte eens diep en haalde goed adem. ,,Luister, als je jong bent wil je spelen, dat begrijp ik, maar als je ouder wordt groei je op, je word serieuzer, je gaat minder spelen. Snap je dat? Dat is normaal?'' Hij was een beetje verontwaardigd, moest hij ook opgroeien? Hij wou niet opgroeien! ,,Nee, dat snap ik niet. Wie wilt er nou weer opgroeien? Ik wil niet opgroeien, ik wil voor altijd jong blijven!'' Protesteerde Belvedere.
Een kleine waterige glimlach gleed over zijn gezicht toen hij dacht aan de dag dat zijn moeder dat gezegd had. Een kleine vlinder fladderde voor hem uit, hij spitste zijn oortjes en draafde er vrolijk achter aan, ondertussen keek hij bewonderend om zich heen, naar het prachtige gebied waar hij in liep. Hij had er verhalen over gehoord, over de kuddes die er waren, maar dat was dan ook wel echt het enigste. Hij wist dat er een neutrale kudde was, twee goede en twee slechte kuddes. Hij zelf wou zich graag bij een van de goede kuddes voegen. Plots verscheen er een merrie voor hem, maar omdat hij zijn blik gericht had op de vlinder die nog altijd voor hem uit fladderde had hij niet in de gaten dat hij steeds dichterbij de merrie kwam, tot hij haar plotseling voor zich zag, maar goed natuurlijk had hij weer te weinig tijd om af te remmen. Dus knalde hij al slippend, niet echt hard, maar acht was een heel ander begrip.
OOC; Alleen Kai!