Monster. [& Booth!]

Haar ijsblauwe, koude ogen gleden door het levenloze en doodstille gebied. Het enigste wat af en toe de stilte doorbrak was de zware ademhaling van de Crème kleurige merrie. Water spetters vlogen omhoog zodra het water in botsing kwam met de grijze stenen die aan de waterkant lagen. Op een rustig tempo slenterde de merrie langs de rivier af, haar hoofd hoog opgeheven, haar oren tegen haar schedel gedrukt en haar ogen vernauwd tot kleine spleetjes.

---------------------------------------------------------------------------------------
Lang geleden dat ze hier geweest was. Niet dat ze daarmee zat, Pablo was een hele tijd alleen geweest, in die tijd was ze aangesterkt en had ze over verschillende dingen nagedacht. Zoals het vergeten van Azacar. Ondertussen had ze die hengst uit haar leven verbannen, desondanks voelde ze hoe de woede langzaam opborrelde zodra ze alleen zijn naam dácht. Hoofdschuddend stapte ze door, liet een dodelijke blik op een jong hert vallen, die angstig stil bleef staan. Ook Pablo stond stokstijf stil, maar zodra ze een schijnbeweging maken wist het beestje niet hoe snel hij weg moest komen. Een scheve grijns duwde haar mondhoeken omhoog. In hetzelfde tempo als voorheen stapte ze voort. Van Deina had ze ook nooit meer iets gehoord, dus die had ze ook maar proberen te vergeten. Dat ging overigens een stuk moeilijker, het was en bleef toch je eigen vlees en bloed. Chagrijnig zuchtte ze een keer, smeet haar dikke, zwarte staart in de lucht en hees haar hoofd nog wat hoger op.
Ach. Nu had ze de kans om een nieuwe start te maken en weer naam te maken hier in Dream Horses. Op het moment kon ze waarschijnlijk niemand meer, iedereen die ze voorheen tegen het lijf aangelopen was waren waarschijnlijk allemaal verdwenen. Wat interesseerde haar het nou ook, ze redde het wel in haar eentje, dat had ze wel bewezen. Pablo snoof zachtjes, liet haar blik af en toe en keertje rond haar omgeving glijden, kijkend of er iets van leven in de buurt was. Niks. Helemaal niks. Het was totaal uitgestorven op het moment. Overigens was het ook al laat, de volle maan stond aan de hemel. Het was bewolkt, dus veel sterren waren er niet te zien. Verveeld kwam ze tot stilstand, draaide haar lichaam richting het stromende water en liet haar hoofd zakken om een paar flinke slokken te nemen. Smakkend hief ze haar hoofd weer op, nog steeds met haar oren tegen haar schedel gedrukt.
Ondertussen had ze haar lichaam weer een kwartslag gedraaid. Toen haar ogen een schim opving die bewoog, speelde een amuserende en uitdagende glimlach met haar lippen. Time to have some fun. In een ontspannen draf volgde ze de zwarte, donkere schim. Niet wetend wat het precies was, maar haar gevoel zei dat het een soortgenoot was. "Psst." Meteen kwam ze tot stilstand toen ze wat dichterbij is, kantelde haar hoofd lichtjes terwijl een verleidelijke glimlach haar mondhoeken omhoog drukte. Ze bleef ontspannen, had haar oren een tikkeltje uit haar nek omhoog getild, maar de duivelse glinstering in haar ogen verdween niet.

& Booth

De ijsblauwe ogen van Pablo keken niet van de hengst voor haar weg. Een doordringende blik boorde in zijn blik, terwijl haar houding verder ontspannen maar zeer zelfverzekerd was. Nog steeds speelde een scheve grijns met haar lippen, terwijl ze haar tong er even verleidelijk overheen liet glijden.

---------------------------------------------------------------------------------------
Een spottend lachje glipte tussen haar lippen door toen ze zijn woorden hoorde. Weer zo'n vrolijk paardje? Afkeurend schudde ze even haar hoofd, desondanks verdween de amuserende blik in haar ogen niet. Hier zou ze zich voor de rest van de nacht wel mee kunnen vermaken.

- Nog niet af :)