VIPS U L T A N
Sultan hief zijn hoofd op. Zijn reebruine ogen waren gesloten, de sterke wind schreed langs zijn pikzwarte vacht af en al snel liep een rilling over zijn gehele lichaam. De ochtenddauw had kleine druppeltjes op het gras veroorzaakt. Zoals altijd zag de vallei er weer prachtig uit. Zijn licht uigedroogde mondhoeken werden omhoog gekruld en soepel maakte Sultan een overgang naar een ontspannen stap. De vallei was een plekje waar hij graag kwam, hier lagen veel herinneringen en het was heerlijk om hier even rustig rond te dwalen. Desondanks was hier altijd wel leven te zien, maar er hing overduidelijk een ontspannen sfeer over het gebied. Hier was hij vaak gekomen om na te denken, dingen op een rijtje te zetten of om gewoon heerlijk wat tijd voor zichzelf te hebben. Door al die ellende die hij achter de rug had, was het af en toe fijn om niemand om je heen te hebben. Ondanks dat Sultan graag bij andere was.
Het gras ritstelde zachtjes onder zijn hoeven. Bomen bewogen lichtjes heen en weer door de toch was sterkere wind die er stond. Ondanks dat, was de temperatuur perfect. Niet te warm, niet te koud. Prima om hier een dagje rond te hangen. Op sommige momenten schoven de witte wolken voor de zonnestralen, waardoor de temperatuur lichtjes daalde, maar telkens was het maar voor korte duur. Sultan schudde kort met zijn hoofd, liet zijn hoofd zakken en liet zijn zwarte neus tussen de grassprietjes door glijden. Al snel hief hij zijn hoofd weer op, kwam uiteindelijk tot stilstand en snoof de geur van de vallei goed op. Meteen werd zijn glimlach verbreed.
Zijn bruine ogen zochten naar het riviertje, die als het goed is, vlakbij moest zijn. Zodra hij het kabbelende, helderblauwe riviertje in het oog kreeg, maakte hij abrupt een overgang naar de galop en zodra hij was aangekomen maakte hij een noodstop. Smakkend bracht hij zijn hoofd naar beneden, speelde kort met zijn neus door het water waarna hij een paar flinke slokken van het ijskoude water nam. Genietend haalde hij zijn neus uit het water, zuchtte even diep en liet zijn ogen het gebied verkennen. Geen andere paarden te zien. Enkel wat konijntjes, hertjes en her en der een eekhoorn. Het was rustig, wat opzich ook wel een keertje fijn was. Wat rust kon natuurlijk nooit kwaad.
Hij voelde zich geweldig, geweldiger dan dat hij zich ooit gevoeld had. Sultan hoefde zich nergens zorgen over te maken, had helemaal geen problemen meer en had eindelijk alles weer een beetje op een rijtje gekregen in zijn hoofd. Wat fijn was, nu kon hij eindelijk totaal ontspannen en had hij geen zorgen, wat enorm lang geleden was. Hij maakte zich altijd druk over alles, zijn veulen, zijn partner, zijn kudde. Die laatste twee had hij niet meer, dus dat waren al twee zorgen minder. Sultan schudde zijn gehele lichaam een enkele keer, draaide vervolgens een kwartslag naar rechts en liet opnieuw zijn hoofd zakken. Zachtjes snoof hij de geur van het verse gras op, nam een hap en genietend sloot hij zijn ogen. 'Hmmm.' Fluisterde hij, waarna zijn grote, warme ogen zich weer opende. Gouden zonnestralen warmde zijn vacht op, het was een heerlijke dag en Sultan was nog lang niet van plan het gebied te verlaten.
Een paardengeur drong zijn neusgaten in en trok onmiddeijk zijn aandacht. Sultan liet een duidelijke, maar vriendelijke hinnik horen, om aan te geven dat hij het paard opgemerkt had. Rustig deed hij een paar stappen naar voren, onrustig draaide zijn oren heen en weer en zijn ogen waren druk bezig met het zoeken naar het paard.
& Chaitanya
Laatst aangepast door Sultan op zo 16 dec - 7:33; in totaal 3 keer bewerkt
