Met grote, en alles behalve krachtige passen stapte Prada door de heuvels. Ze had sinds haar veulentijd eigenlijk alleen maar ellende en scheldpartijen meegemaakt. Ze had zo ongeveer alle gebieden waar paarden te vinden gezien. En dat alles alleen maar op zoek naar geluk. Voor sommige paarden was dat makkelijk te vinden maar niet voor haar. Geluk was niet makkelijk te vinden als je anders was. Anders dan de rest. Ze was er namelijk achter gekomen dat ze niet op hengsten viel. Haar ouders hadden haar niet meer geaccepteerd nadat ze ze dat had verteld. Ze was verstoten uit de kudde waar zij en haar ouders toen de tijd in hadden gezeten. Haar ouders zaten er waarschijnlijk nog wel in, maar Prada was er zelf uit gejaagd nadat ze er achter was gekomen dat ze lesbisch was.
Je zou denken, dan ga je toch gewoon naar een ander gebied, en daar dan in een kudde. Maar zo makkelijk was dat niet. Hengsten scholden haar bijna altijd uit. Altijd eerst een gewoon gezellig gesprekje, en de hengsten vonden haar gewoon wel aardig, maar zodra ze zei dat ze lesbisch was dan vonden ze haar een vieze pot. En als je dacht dat het met merries dan wel anders was, dan had je het fout. Met merrie's was het namelijk bijna precies hetzelfde. Je praat met ze. Ze vinden je wel aardig. Je zegt dat je lesbisch bent, en dan zijn ze bang voor je. Ze denken dat je verliefd op ze word. Maar zo is het met merries die op hengsten vallen toch ook niet. Als ze gewoon met een hengst praten dan kan het toch ook gewoon een gezellig gesprek zijn als vrienden. Dan worden ze toch ook niet gelijk verliefd op die hengst?
Maar de laatste tijd maakte het haar allemaal niets meer uit. Ze had alles al wel gezien. Ze had alles al wel gehoord. En ze had al met alle scheldwoorden kennis gemaakt. Eigenlijk wist ze soms gewoon het nut van het leven niet meer. Maar ze had al zo vaak gehoord dat paarden die het nut van het leven niet meer inzagen uiteindelijk weer het ware geluk vonden. Ze wist niet of dat ooit zou komen. Maar misschien zou het toch ooit komen. Ze hoopte maar dat dat heel binnenkort zou komen, want je rottiger voelen dan dit kon bijna niet...
Opeens rook ze een geur. Het was een ander paard! Snel ging ze achter een boom staan in de hoop dat het paard een hele slechte neus had en haar niet op zou merken. Rustig wachtte ze af.
[&Pearl]
Je zou denken, dan ga je toch gewoon naar een ander gebied, en daar dan in een kudde. Maar zo makkelijk was dat niet. Hengsten scholden haar bijna altijd uit. Altijd eerst een gewoon gezellig gesprekje, en de hengsten vonden haar gewoon wel aardig, maar zodra ze zei dat ze lesbisch was dan vonden ze haar een vieze pot. En als je dacht dat het met merries dan wel anders was, dan had je het fout. Met merrie's was het namelijk bijna precies hetzelfde. Je praat met ze. Ze vinden je wel aardig. Je zegt dat je lesbisch bent, en dan zijn ze bang voor je. Ze denken dat je verliefd op ze word. Maar zo is het met merries die op hengsten vallen toch ook niet. Als ze gewoon met een hengst praten dan kan het toch ook gewoon een gezellig gesprek zijn als vrienden. Dan worden ze toch ook niet gelijk verliefd op die hengst?
Maar de laatste tijd maakte het haar allemaal niets meer uit. Ze had alles al wel gezien. Ze had alles al wel gehoord. En ze had al met alle scheldwoorden kennis gemaakt. Eigenlijk wist ze soms gewoon het nut van het leven niet meer. Maar ze had al zo vaak gehoord dat paarden die het nut van het leven niet meer inzagen uiteindelijk weer het ware geluk vonden. Ze wist niet of dat ooit zou komen. Maar misschien zou het toch ooit komen. Ze hoopte maar dat dat heel binnenkort zou komen, want je rottiger voelen dan dit kon bijna niet...
Opeens rook ze een geur. Het was een ander paard! Snel ging ze achter een boom staan in de hoop dat het paard een hele slechte neus had en haar niet op zou merken. Rustig wachtte ze af.
[&Pearl]
Moderator