ajj! Agh, ik had t ook niet geweldig.
Mijn 'vriendin' had dus blijkbaar tegen mijn beste vriendin gezegd dat mijn moeder een 'alcoholist' is , en mijn zus, en haar vriendje.
En vandaag zei ze dat mijn moeder een zuiplap is, uugh, ik wil haar ZO hard slaan, zo hard dat haar neus plat is en haar ogen eruit vallen, dom kind.
Ze vind me 'emo', 'gothic', ze zegt dat mijn moeder onverantwoordelijk is, en ik weet zeker dat ze denkt dat ik later ga roken, een alcoholist wordt en dat alles.
Mensen wiens kledingstijl niet voldoet aan de publieke opinie, aan het sociale beeld van volwaardigheid, aan iets wat volgens haar wordt gezien als 'normaal', die mensen zijn die dom, die zijn niet normaal, die zijn het niet waardig om gemogen te worden. Die mensen moeten uit haar buurt blijven, die mensen zijn mislukt, en die zijn niet aardig, en die leiden geen normaal leven of kunnen dat niet of zullen dat nooit kunnen. Die zijn zowaar gehandicapt.
Mensen met een andere mening als haar? HA, die mogen lekker een eind oprotten. Mensen die andere muziek luisteren? Een vorm van metal? Oh, die zijn pas dom, die zullen nóóit een normaal leven leiden, die mogen echt niet in haar buurt komen.
Dat kind, en die meningen van haar, of ze ze nu uit of niet, ik weet dat ze die heeft. En ik zal die mening van haar in haar strot duwen, zo ver dat ze het morgen uitpoept. NEE, ik zal het zo ver haar strot in douwen dat ze de volgende dag niet poepen kan.
Ze heeft altijd een mening over iemand, altijd, en iemand heeft één mening over haar en die is dood.
Spreek haar een keer tegen en je bestaat niet meer.
Tijdens natuur- scheikunde zei ze dat boeken onnodig zijn, en ze vindt het belachelijk en gewoonweg dom als je die koopt, want ze zijn immers toch geen F waard?
Ik zei; 'Ja, maar er zijn toch zoveel dingen die je koopt, die niks waard zijn?'
'Oh ja?' Zei ze terug, met haar arrogante kop opgezet, 'noem eens één voorbeeld!'
'Nou,' zei ik, met dezelfde arrogante kop, 'alles?'
'Pft, ja hoor!'
'-Ja, want als je dood bent, dan heb je nergens meer iets aan. Niets is iets waard.'
En toen was ze stil, en ik kende die kop die ze toe op zette; rot kind. Dacht ze, hoe durf je mij te dissen? Hoe durf je een andere mening te hebben? Hoe durf je?
De andere twee die aan onze tafel zaten waren het met me eens, ze stond er alleen voor. Ik genoot de HELE dag van dat. Ik voelde me ZO goed.
En toch, toch blijf ik aan haar zijde. Want ze maakt me aan het lachen, en, ik weet dat ze haar lesje eens moet leren. Ik zal dat wel doen.
En ik weet dat ze het lastig heeft thuis, dat ze zich zo onzeker voelt dat ze iedereen laat denken dat ze zo zeker is. Dat ze altijd een mening over mensen heeft, zodat niemand erover na denkt een mening te hebben over haar.
Ze denkt dat ze alles voor mekaar heeft, en het volgens plan gaat. Maar ik zie wel door haar masker heen, ik weet heus wel dat ze het niet zo makkelijk heeft als dat het lijkt.
En op een dag sla ik haar zo hard voor d'r gezicht dat ze niet meer zo'n grote mond heeft.
Maar nu nog niet.