Parel eens niet in actie..

Met haar oren strak naar voren snoof Parel aan één van de vele bloemen. Hij rook heerlijk, en met een zuchtje van genot liet ze zich in de bloemen vallen en rolde om. Toen ze weer opstond en ze zich stevig uitschudde, vlogen bloemblaadjes alle kanten op en rook haar vacht alsof ze een heel flesje bloemenparfum over zich heen had gespoten. Ze glimlachte, wat een heerlijke dag. Toen keek ze naar de plek waar ze had liggen rollen. Daar waren bloemstelen kapot en afgeknakt, en er lagen overal stukjes bloem. Haar ogen werden groot van ontzettend. Parel liet vlug haar hals zakken en probeerde de bloemetjes weer heel te maken, in het besef dat zij ze vernield had. Even later zag het geheel er nog steeds verdrietig uit, maar ze glimlachte en liep verder. Die bloemen zouden weer aangroeien, opnieuw beginnen te leven. Dan niet dit jaar, dan wel het volgende. Luid snoof ze de bloemenlucht op. Het was heerlijk en ze voelde zich helemaal tevreden. Pearl genoot van het weer. Het was lekker warm, maar niet dusdanig dat ze alleen maar de hele dag wil slapen.

Zo liep ze verder door het bloemenveld. Af en toe bleef ze staan om van haar omgeving te genieten, dan liep ze verder met haar hoofd in de bloemen. Af en toe liet ze zich even gaan. Dan galoppeerde ze een paar passen, haar hoofd hoog in de lucht en hinnikte. Een hoog, schril hinnikje. Daarna liep ze weer rustig verder.

Na een lange tijd ging ze genietend liggen. Haar ogen waren gesloten. Het was veilig hier, rustig. Ze hoopte maar dat ze snel een thuis zou vinden. Dit was heerlijk, deze tijd voor haar alleen, maar ze verlangde naar wat gezelschap. Wie of wat maakte haar niet uit. Met deze gedachte lag ze nog wat te soezen.

[Alleen met toestemming, en sowieso Magic! :3]

Magic duwde zichzelf in galop, tijd om lekker uit te razen. Zijn hoeven maakte een dof geluid op de zachte grond. Hij verpletterde wat bloemen, af en toe sprong omhoog en bokte hij in de lucht. Altijd was hij rustig, maar zelf Magic had zo zijn momenten nodig. Bij iedere beweging wapperde zijn manen in de lucht, en het was alsof zijn staart meegetrokken word hij vloog er als het ware achteraan. Zijn blauwe ogen werden spleetjes nu de zon sterker werd, zijn spieren spanden zich aan bij ieder moment dat hij zijn benen op de grond de duwde om ze vervolgens weer in de lucht te gooien voor de volgende galops sprong. Zijn ademhaling was regelmatig en ging mee op het tempo zoals hij gallopeerde zodat hij een snel en lang tempo kon aanhouden. Magic had een uitstekende conditie en kon lange stukken rennen, in een snel tempo.

Een vreemde hinnik deed hem opkijken, zijn oren schoten naarvoren. Hij maakte een overwachtse beweging zodat hij meteen stilstond. Een paint merrie kwam in zijn zicht, langzaam kwam hij in beweging en stapte hij dichterbij. ''Goedendag'' Hij veranderde niks aan zijn houding alleen zijn mondhoeken krulde iets op. ''Magic is de naam'' Hij gooide zijn hoofd kort op en neer zodat zijn manen voor zijn ogen verdwenen. Zodat hij de merrie beter kon bekijken, zijn ogen volgde iedere beweging niet letterlijk maar zodat hij een idee had hoe deze merrie was. Dat kon hij pas goed onderschatten als de merrie een woordje deed. Magic zuchte diep in en uit om zijn ademhaling onder controle te krijgen, hij wist zeker ongeveer wel zo'n paar uur vol te hebben gerend. En dat voelde hij aan alle spieren die hij had, het voelde losjes. En na zo'n stuk hebben gerend had hij het gevoel dat hij de hele wereld aankon. Nouja DH was een begin, zijn spieren waren nu nog waren en koelde langzaam af van het zweet. Zijn manen plakte tegen zijn hals aan van het vele zweten, ook liep het zweet langs zijn flanken en benen. Als hij klaar was met dit gesprekje zou hij de tijd nemen omzich zelf even op te frissen in het meer. Zijn ogen keken nog steeds naar de merrie alleen nu in haar ogen wachtend op een antwoord.

[Ik weet niet of dit een geweldige post word, want dit is op mijn nieuwe DSi! ='D]

Pearl schudde haar hoofd even heen en weer, zodat haar manen weer in een rechte en sierlijke boog kwamen te liggen. Kalm schudde ze haar staart heen en weer. Voor de winter was het minstens lekker te noemen. Rustig zuchte ze even waarna ze haar ogen half dicht deed. Al na een seconde sprongen haar ogen open nadat ze een geluid hoorde wat overduidelijk hoefgetrappel was. Ze voelde hoe haar oren spits op haar hoofd gingen staan, en ook haar ogen stonden gericht op de plek waar blijkbaar het geluid vandaan kwam. Inderdaad kwam een gestippeld gedaante op haar af. Min of meer een paard, een hengst in dit geval. Rustig snoof ze even en wachte tot het paard voor haar stond. Tsja, bang was ze niet, ookal was de hengst goed of slecht. Trouwens, als dat beest haar op de een of andere manier wou aanvallen -maar wie deed dat nou bij onze lieve Parel? [=3]- stond voordat er iemand hottetottetentetentoonstelling kon zeggen haar kudde aan haar zij. Daar kon ze op rekenen, haar eigen vertrouwde kudde die altijd voor haarklar zouden staan. Het paard was ondertussen voor haar komen staan. "Goedendag." klonk de stem van de hengst. Hij had een waanzinnige bouw -wat zij zelf natuurlijk ook had- met gigantische spieren. Hij kon slecht zijn, ofcourse. Maar aan zijn eerst uitdrukking leek hij haar wel oke, en zo te zien deed hij haar nis kwaad. Dat kon ze in iedergeval zeggen doordat hij een grijns op zijn gezicht toverde en zich voorstelde. Hm, hij heette Magic. Dat betekende magie, dat wist ze wel. Ook zij zette een glimlach op. "Aangenaam, wat een magische naam. Ik ben Pearl, oftewel Parel." zei ze, en grinnikte even. Ja, Parel, die gekke Boots die dat bedacht had. Precies nadat ze haar zin eindigde kwam er een ander paard hun richting opgelopen. Ook hij stelde zich voor, als Jared. "Jij ook aangenaam, ik ben Pearl zoals je misschien al gehoord hebt." zei ze tegen hem

[*Kugh* Had Jared toestemming?]

Magic stond nog steeds in de zelfde houding hij hief zijn hoofd ies omhoog toen de merrie sprak. Haar stem was rustig elegant net zoals ze eruit zag, het paste perfect bij. ''Aangenaam Parel'' Hij lachte warmhartig, toen ze zei dat hij een magische nam had -letterlijk-. De merrie rook geheel onbekend, zijn blauwe ogen keken nu in die van haar. Zijn oren schoten iets naar links toen nog een paard zich bij de hun voegde, een bruine hengst. Magic knikte, toen Pearl haar woord had gedaan stelde hij zich voor ''Magic is de naam'' Hij grijnsde een beetje schaapachtig toen ie opkeek naar Pearl, die nog steeds op de grond lag. Ondertussen waren zijn spieren wat rustiger geworden van het vele lopen, hij voelde zich losjes en had wat lichte spierpijn in zijn voorbeen. Wat hij al jaren had. Hij kon het zich nog goed herrinderen hoe hij aan die wond kwam wat ondertussen is genezen maar toch had hij er nog last van. Het was ontstaan in de Drakenbergen, een ontmoeting met een slechte hengst. Een kort gevecht was er ontstaan, onmogelijk had Magic die kunnen winnen hij was veel jonger dan de grote volwassen hengst. En hij was dus minder sterk, hij was van de berg afgevallen. Hij had het overleefd, op wat wonden en kneusingen na. Het was een wonder, maar het zeit zo. Magic richte zijn blik weer op de twee paarden, wachtend op een reactie. Magic liet andere meestal het woord doen, hij was niet verlegen ofzo maar zei gewoon nooit zoveel als hij paarden nog beschouwden als vreemden zoals deze twee. Maar misschien zou daar verandering in komen, hij zou zien.

[Kudpost--']

[Ten eerste, ja heb ik gegeven.. Vind je dat erg? =] Ten tweede, het is een naice post. ]

Pearl liet haar blik nog even rusten op de nieuwe binnenkomer, de bruine hengst. Hij had tot nu toe nog niets gezegt, dus haar blik ging weer naar Magic. Hij was ook bont, net als haar. Ze grinnikte even inzichzelf. De laatste tijd had ze veel bonte paarden tegengekomen, maar op de een of andere manier waren ze allemaal wel oké. Maar dat moest ook wel, aangezien zij zelf ook een bonte was. ''Aangenaam Parel'' klonk de stem van Magic. Ze knikte even als een soort van antwoord en stond even later op. Ze schudde zich even uit en grijnste daarna even richting de twee. "Zo, nu kan ik een wat beter gesprek voeren denk ik." zei ze grijnsend. Haar manen waren door het shaken weer op zijn goede plaats gaan liggen, en als altijd hing haar voorlok schuin over haar groengekleurde oog. Ook Magic had zich ondertussen voorgesteld. Er hing best wel een goede sweer tussen hun, vond ze zelf. In iedergeval waren ze niet echt 'vijandelijk' bezig, wat meestal wel bij haar het geval was als ze even wat gezellig aan het rondhuppelen was. Kwam er ineens zo'n wannabe-slechterik op haar af. Bij de gedachte raakte ze alweer vermoeid. Tsja, die Fontanella en Kharrea vond ze niet echt bepaald twee lieverdjes. De enige echte slechte die ze was tegengekomen was tot nu toe Twilight. Maar hij was gewoon cool. Ze schudde even in haar gedachte de gedachtes weg, en richte alle aandacht weer op de twee paarden. Eigenlijk had ze niet echt iets bijzonders te vertellen, en wat ze moest zeggen wist ze eigenlijk ook niet. Maar aangezien de andere twee niet echt aan een gesprek ofzo begonnen, moest zij maar beginnen toch? "Zo, en hoe lang zijn jullie hier zo'n beetje al?" vroeg ze om hopelijk de stemming er een beetje in te krijgen. Het sloeg nergens op, maar het was tenminste wat.

[Haha, dan is het goed toch!? Ennuh dankje? Gheghe]

Magic sloeg zijn ogen neer naar de grond en dacht even over zijn vroegere gebeurtenissen, de laatste tijd had hij dat het was irritant. En hij probeerde het te koesteren, zijn ogen gingen langzaam weer omhoog naar Pearl en Jared. Er hing een aardige gezellig zweer, niks kwaadaardigs hing in de lucht geen vijandelijke dingen. Magic was meestal rustig en vriendelijk, nooit agressief ofzo, dat was gewoon iest wat niet in zijn aard zat. Hij kon gezellig zijn en kletsen of de meest onlogische dingen als hij paarden beter kenden. Nooit voor zolang hij zich kan herrinderen had hij een paard in vetrouwen genomen, en bij diegene die hij dat deed hadden die vertrouwen weggegooid door hem te bedriegen en voor te liegen. Sindsdien keek hij uit met wie hij omging, hij had paarden beter door. Maar Pearl daarintegen leek hem een eigenaardig tiepje, die stevig in haar schoenen stond en vrolijk de wereld tegemoet liep. Jared had nog niet veel gezegd dus daarvan kon hij het niet zeggen, hij moest een paard eerst horen praten voordat hij diegene onderschatten. ''Geen idee, 2 jaar misschien'' Hij richte zijn blik weer op Pearl toen hij antwoord gaf op haar vraag. Duidelijk kon hij het zich amper herrinderen hoelang geleden dat was. Hij was binnen komen wandelen en de tijden vlogen zo voorbij zonder enige ideen. Maar hij was al best lang in DH, zo'n 2 jaar zoals hij aan Pearl vertelde. Magic schudde met zijn hoofd, zijn hoofd zat vol met gedachte. Meestal was hij luchtig, maar nu niet zijn hoofd zat propvol met praat en gedachtes. Hij wende er zich vanaf en keek naar de twee paarden.

Jared keek Magic aan en daarna Pearl die zich voorgesteld had. “Aangenaam.” Zij hij lief. Jared keek Magic aan en daarna weer naar Pearl. “Parel leuke bij naam je ziet er ook zo uit erg mooi ben je.” Zij hij lief met een grijns op z’n gezicht. ‘Zo, en hoe lang zijn jullie hier zo'n beetje al?’ Klonk de stem van Pearl. De wint speelde lichtjes met zijn manen. Jared grijnsde kort en hij sloot kort zijn ogen maar al gouw opende hij ze weer. Jared had nog geen antwoord gegeven op Pearl’s ze vraag maar dat ging hij nu doen. “Ik ben er pas gisteren gekomen omdat ik mijn familie de Quilletes wou bezoeken want ik ben er zelf één.” Zij hij met een glimlach. Jared bekeek de twee paarden nogmaals goed en daarna knikte hij hengsten zouden meestal vechten om merrie’s maar dat zag er niet uit Jared wild ook niet vechten maar als een anderen hengst hem uit daagt deed hij het wel. Jared zwiepte rustig met zijn staart om enkelen vliegen weg te jagen. “En hoelang ben jij hier dan Pearl of ook wel Parel.” Zij hij zacht aardig tegen haar. Jared brieste zachtjes en daarna richtte hij zijn blik weer op de hengst die nog niks had gezegd tegen hem hij vond Pearl dus interessanter dan hem blijkbaar. Vervolgens keek hij weer naar Pear. Het was wel erg stil enkele vogels hoorde je vluiten en het gezoem van bijen en wespen kon je verstaan. Jared sloot nogmaals zijn ogen hij had er geen problemen mee dat hun het zagen hij schaamde zich daar voor niet. Even later opende hij ze weer en hij wachtte af op een reactie.

(Inspiratieloos)
(Magic je bent eerder dan mij sorry want ik had het niet in de gaten dat jij poste.)

''Geen idee, 2 jaar misschien'' klonk de stem uit de richting van Magic. "Oké.." zei ze waarna ze nog een keer naar hem knikte. “Parel leuke bij naam je ziet er ook zo uit erg mooi ben je.” zei deze keer de stem van Jared. Ze glimlachte een beetje verlegen na hem nadat hij zijn opmerking had gemerkt. Al snel stond haar gezicht weer neutraal en gaf ze antwoord. "Bedankt." zei ze waarna ze ook een keer vriendelijk naar hem knikte. Oké, ze moest toegeven, ze was ook gewoon geweldig ookal zei ze dat zelf. Jared vertelde dat hij pas net een dag was aangekomen om zijn familie te bezoeken. Oh, hij was hier dus nog maar net. Dat was ook wel aan zijn geur te onderscheiden, maar nog steeds. Wel leuk dat hij zijn familie kwam opzoeken. "Leuk!" zei ze tegen hem, en keek daarna weer naar Magic. "Dus jij bent er ook zo'n twee jaar, ik ook zoiets." zei ze grijnsend. Ze keek daarna ook naar Jared, zodat hij kon zien dat ze ook meteen antwoord gaf op zijn vraag. Hoelang ze hier al was.

[Sorry, nogal korte post voor mijn doen, maar heb totaal geen inspiratie vandaag. ;']

Magic keek even met een opgetrokken wenkbrauw naar Jared, daagde hij hem nou uit met zijn mooie praatjes? Hij snoof geiriteerd dat was het enigste voorderest bleef zijn blik op Pearl hangen. ''Zit je in een kudde?'' De vraag was er omdat hij een geur rook die vaag bekend was maar hij kon zo even niet ontravelen waar die vandaan kwam. Hij probeerde Pearls aandacht te trekken, een soort gesprekje voeren. Hij had geen problemen met de andere hengst, maar zijn slijmerige manier van doen beviel hem niet. Zijn blauwe ogen bleven kijken in de groene ogen van Pearl, het was als een magneet hij bleef erin hangen. De merrie had iets wat hem aantrok, ze was bijzonder kwá karakter ze had temprament. De meeste merries waren om ziek van de worden, nam een voorbeeld aan Fonta. Hij draaide kort met zijn ogen aan de gedachte van die merrie, maar Pearl was niet slecht. Hij gokte op een neutraal iemand, net als hij. Het verbaasde hem zelf dat hij nog steeds neutraal was, met alles wat ie had meegemaakt zou het logischser zijn geweest als hij slecht was. Maar dankzij zijn geduldig en rustige aard was dat niet gebleken en had hij zijn eigen pad gevolgd en dus nu hier uitgekomen. Magic had weinig anderen leren kennen en daar had hij nu mooi alle tijd voor, zijn doel was nu Pearl om haar beter te leren kennen. In zijn oude gebied had hij vrienden en vriendinnen en dat gevoel miste hij. Pearl deed hem denken aan Laika de merrie met wie hij supper goed overweg kon. Hij had haar nooit meer gezien sinds die brand. Hij dacht er niet lang overna en richte zijn blik weer op Pearl.

Jared wilde geen ruzie maar hij had in de gaten dat Magic Pearl leuk vond op de één of andere manier zo gedroeg hij zich tenminste wat hij helemaal niet erg vond natuurlijk. Jared trok even zijn wenkbrauw op toen hij zag dat Magic een beetje ruzie zocht. Jared keek weer naar Pearl. Hij had weinig merrie’s ontmoet in Dream Horses. Jared zwiepte rustig met zijn staart hij was nu nog zo groot zoals andere paarden maar later later was hij groter dan andere paarden en ook sterker. Jared zuchtte even hij kreeg nooit een kans. Maar ja. Jared schudde met zijn hoofd bij die gedachtes. ‘Bedankt.’ Hoorde hij de stem van Pearl zeggen. Een lichte glimlach versierde zijn hoofd het was prest prettig hier. Jared vond Pearl best aantrekkelijk misschien door haar uiterlijk. Jared keek naar Magic die eigenlijk Pearls haar aan dacht wou trekken dat vond hij oke maar als het te ver ging dat ook wel weer niet. Jared. Richtte zijn blik weer op Pearl. Jared daagde absoluut niet Magic uit. Jared verzonk weer in zijn gedachtes hij werd vroeger gepest en zo en hij dacht weer aan zijn verleden hij had heel veel mee gemaakt en hij had ook nog een leven gered van een merrie de naam weet hij genees. Jared richtte zijn blik weer op Pearl en hij wachtte weer af.



(Bij mij heerst het ook.)

[Parel is ook gewoon geweldig! =D]

Pearl keek de twee hengsten omstebeurt even aan, en ze had door dat Magic zijn wenkbrauw optrok. Hij vond het vast geslijm.. Er was eigenlijk nooit zoiets tegen haar gezegt dus tsja. Maar het was wel aardig van h'm. "Zit je in een kudde?" klonk de stem van Magic. Blijkbaar was het voor haar bedoeld, zo vatte ze het tenminste op. "Ja, dat klopt. Ik ben lid van de Fire Flame, de kudde van Boots." legte ze de hengsten uit, als Jared dat ook interesseerde dan. Haar stem klonk zuiver en charmant en er was een trotse klank in te horen. Ja, ze was aardig trots dat ze zichzelf een 'Fire Flame' lid kon noemen. Ze schudde haar manen weer even op de juiste plek en haar groenige ogen waren weer zichtbaar. "En, zitten jullie in een kudde?" vroeg ze aan de twee. Ze prente een grijns op haar gezicht en keek de rwee hengsten aan zodat ze zouden merken dat het voor allebei bedoeld was. Kalm zwiepte haar staart heen en weer en wachte op een reactie.

[GO PEARL!]

Magic wende zich af van Jared en keek nog steeds naar Pearl, hij grijnsde lichtjes. ''Toevallig'' mopelde hij. Magic zelf had er ook over nagedacht om in die kudde te stappen, maar later besloot hij toch om liever solitair te blijven. ''Ik zat er ook over natedenken maar bleef toch liever solitair'' Hij lachte warm naar Pearl en draaide hij z'n hoofd om naar Jared of hij ook nog iets ging zeggen. Misschien zat hij ook wel in een kudde, wat hem niet leek hij was net nieuw in DH. En dan was het haast ongemogelijk om in een kudde te zitten, nouja tenzij hij magischekrachten op. Magic kon een lichte grinnik niet onderdrukken, zijn blauwe ogen draaide zich weer naar Pearl. Hij had geen vragen voor de merrie, en Magic was geen paard die gelijk aan iedereens konthing voor duizenden vragen als een klein veulen. Hij wachte af en liet de dingen komen zoals ze kwamen. Een koele wind waaide over het gebied, de bloemen om hun heen waaide zachtjes mee. Een paar sloegen er tegen zijn benen, er waren duidelijk sporen zichtbaar van waar paarden hebben gelopen. In dit geval Pearl, Jared en hijzelf. Hij verzette één been zodat hij wat confortabeler stond, zijn ogen keken even over het bloemen veld. Het gaf een romantisch en magisch effect met de zon erop. ''Mooi hé?'' Fluisterde hij tegen Pearl zodat alleen zei het kon horen. Zijn lichaamshouding straalde warmte uit net als zijn blauwe ogen.

''Toevallig'' zei Magic tegen haar, terwijl hij lichtjes grijnste. ''Ik zat er ook over natedenken maar bleef toch liever solitair'' klonk alweer zijn stem. "Da's dan ook toevallig." zei ze met een warme glimlach. Solitair, dat was zij zelf ook wel een hele tijd geweest, toen ging ze in de 'Dark Star' -waar ze al van moest kotsen als ze eraan terug dacht- en even later in de Fire Flame. Maar de Fire Flame was gewoon perfect voor haar, iedereen had ook respect voor elkaar en accepteerde elkaar. Cool toch? Ze zag dat Magic zijn hoofd naar haar oor reikte, en wat naar haar fluisterde. ''Mooi hé?'' zei hij. Het ging over de bloemen, dat wist ze zeker. "Inderdaad.." mompelde ze terwijl ze naar het veld keek. Ze plukte een rode bloem met haar mond en gaf die aan Magie. En even later plukte ze er ook nog een -dit keer een paarse- voor Jared. "Tadááaa." zei ze grijnsend terwijl ze aan allebei de bloem had toegerijkt. “Ik zit niet in een kudde.” had Jared ook nog tegeng haar gezegt. "Oke!" zei ze nog antwoordend op zijn antwoord. Ze vond het wel gezellig met deze twee paarden. Het was blijkbaar een leuk gesprek en er hing een goede sweer tussen hun. Tenminste, tussen haar en de andere twee dan. Ze had wel een beetje door dat er tussen Jared en Magic een beetje een spannende sweer hing. Nouja, voorlopig ging alles goed en misschien was het wel helemaal niet zo. Ze richte haar groenige kijkers op alle twee de paarden en wachte tot ze wat gingen zeggen.