My First Love

Charming kwam na een tijdje aan met Saricha ze hadden een lange reis achter de boeg ze waren eindelijk in het Wilgenwoud. De bomen glommen in het maanlicht het was een mooie avond en een schone nacht. Hij liep over het vochtige gras en keek rond hij was hier nog nooit eerder geweest. De lange takken hingen bijna op de grond van de bomen. We konden in de verte een groot meer zien dat zilver leek in het maanlicht. Hij keek naar de maan en zach een zwerm vuurvliegjes bij een boom. "Saricha, kijk vuurvliegjes." Zei ik lief tegen Saricha het was een mooi gezicht. Al die ontmoetingen met hengsten was ik al weer bijna vergeten door deze mooie avond in het wilgenwoud. Het gras glom van de kleine waterdruppeltjes aan de steeltjes van elk grassprietje.

Saricha glimlachte. Ze was alleen met Charming, geen andere paarden om de stemming weg te halen. "Wat mooi Charm." Haar vacht was van zilcer in het maanlicht dat door de bomen streek. Haar wijn-rode ogen leken licht te geven. Haar lange benen bewogen soepel, haar manen wiegde en haar staart schudde kalm. Ze was dolgellukig met Charming, haar eerste en enige liefde. Het was als een magisch sprookje, en hij was de prins die haar uit een eeuwige nachtmerrie kwam redden. Ze glimlachte bij het idee, hoewel het niet zo gek klonk.

Charming keek diep in de wijn-rode ogen van Saricha voor hem gaven ze licht diep binnen branden een lampje dankzij Saricha mijn ware liefde. Hij gaf Saricha een lik en duwde zijn hoofd tegen haar nek en sloot mij ogen het was een prachtige avond het was stil en de vuurvliegjes gaven het licht in de donkere nacht. Het maanlicht scheen op de vacht van Saricha waardoor die van silver leek een echte schoonheid mijn prinses. Hij was hier maar net nieuw en had al een schoonehid van een merrie. Dit had hij nooit gedacht dat hij hij zooon mooie merrie za ontmoeten en verliefd op zal worden ik had veel mooie merrie's gezien maar zij was de mooiste en de ware voor mij die ook om mij geeft.

Saricha glimlachte. Haar lippen krulde, een stralende glimlach sierde haar zilveren gezicht. Haar nek werd verwarmd door Charming. Ze had nooit gedacht dat ze ooit 'verliefd' zou worden en dan nog wel onherroepelijk en reddeloos! Haar hart werd warm bij Charming en haar humeur was goed genoeg voor twee. Haar lange manen hingen stil in haar hals. Langzaam ging ze rustig liggen aan zijn hoeven, niet languit, nee... gewoon. Haar manen lagen voor een klein stukje op de grond, maar dat deerde haar niet. Haar wijn-rode ogen schitterde als een diamant, misschien wel harder!

Charming liep om Saricha heen en ging achter haar liggen. Zijn bruin zwarte manen lagen op de rug van Saricha die al in het gras lag. Hij knabbelde terwijl hij lag aan de schoft van Saricha. Inplaats van kille koude ogen waren ze nu vol liefde en vriendelijkheid. Hij lag elegant op de grond en verwarmde Saricha. De sterren stonden aan de hemel en het leek alsof de maan hen toe lachte. Hij moest nog steeds denken aan Parcifal die hij een schop van had gekregen en had gegeven het intereseerde hem niet meer hij was gelukkig samen met Saricha.

Saricha ontspannde en glimlachte. Haar lange zilver-achtige staart lag rustig en stil op de grond. Haar manen wiegde zachtjes heen en weer, haar vacht was puur zilver in het maanlicht. De sterren schenen en haar ogen schitterde mee. Haar lange manen wiegde nu niet meer en hingen stil op haar hals. Haar ogen twinkelde feller als alle sterren samen, de volle wijn-rode kleur schitterde als diamanten.

Charming keek naar de beeldschone maan die over Saricha en hem heen scheen en de sterren twinkelde in de donkere lucht. Na een poos liggen viel ik dromend in slaap dromend over Saricha en hem die door de prachtige bloemenvelden galopeerden zonder dat iemand ze stoorde dat hoopte hij.

Saricha merkte dat Charming in slaap was gevallen. Ze glimlachte en luisterde naar de vogels die een slaapliedje leken te zingen. Ze was boos op Cobra! Hij deed kinderachtig, maar ze miste hem zo erg. Hij had een groot gat in haar hart achter gelaten, hij was een vriend, en super goede vriend! Haar ogen stonden een beetje verdrietig en ze zuchtte. Ondertussen was ze helemaal opgefleurd door Charming maar toch... Ze miste Cobra vreselijk, ze msite zijn schaarse glimlach en zwarte kleur. Ze miste zijn donkere ogen en zijn humeur. Ze miste zijn bezorgdheid als ze gewond was, ze miste alles met heel haar hart.

Charming was al in diepe slaap en droomde over de vogels die vlogen en piepte op een mooie lente dag. Het was een koude nacht in mijn slaap bevroor ik van de kou en er ging afentoe en rilling over mijn rug en schouder. De vuurvliegjes vlogen om zijn hoofd en hij bewoog affentoe een oor waar de vuurvliegjes om heen vlogen. Hij wist niet wat er was maar er miste iets hij had geen echte vriend maar Saricha maakten het allemaal goed. Hij moest nog steeds denken aan de ruzie met Parcifal waarom moest hij mij nouw persee aanvallen Sarica koos voor mij het is haar eigen wil. Dacht ik allemaal tijdens ik sliep.

Sakura liep met grote krachtige passen door het wilgenwoud haar ogen keken kill rond. Ze was al een paar dagen onderweg en zach een hengst samen met een merrie liggen. Ze liep zonder te aarzelen dichterbij en ging naast de twee liggende paarden staan en keek ze kill aan met haar zwarte ogen. Haar zwarte vacht glom in het maanlicht en leek van zilver haar ogen leken wel op duivels ik bekeek ze goed de hengst was wel mooi maar ik mocht hem niet.

Saricha legde haar oren plat. "Ga weg!" Ze stond opn ze was wel kleiner maar veel sneller en veel ervarener. Deze merrie wist niks van Saricha! Saricha haar ogen werden donker en haar schonheid werd dreigend. Ze wou zo dat Charming dit niet hoefde zien. Maar als Saricha boos is is ze levensgevaarlijk. Haar stem werd dreigend en had een fluwelen ondertoon. Die merrie wist niet wat goed voor haar was! Nee dat was duidelijk. Saricha liet haar hoef dreigend neerkomen. "Ga weg en ik doe je niks, ga niet weg en ik ga praten met Cobra!" Saricha was de beste vriendin van Cobra, ze zou tegen hem zeggen dat de merrie haar lastigvalt, en Cobra heeft het niet zo op paarden die lastigvallen, dat was haar alland duidelijk.

Charming bewoog affen toe zijn oor en rook de geur van Dark Star. En de geur van Saricha hij bleef dorslapen en maakte affentoe een knor achtog geluidje van ontspanning. Maar er ging ook een vloed van spanning door zijn lichaam. Hij hoorde het wel een beetje maar dacht dat hij droomde. Hij merkten dat zijn lichaam steeds kouder werd en niet zo warm als eerst toen Saricha bij hem lag.

Sakura kwam steeds dichterbij met een dikke laag mist achter haar aan. Ze keek kil uit haar ogen naar Saricha en Charming ze rook de geur van Dark Star en merkten dat het een kuddelid was die hengst. Ze stond hoog en stevig op haar benen en haar hoofd hoog in de lucht en haar spieren gespannen. Ze veroerde zich niet ookal was Saricha dreigend en keek ze boos naar haar ze trok zich er niks van aan ze dacht dat ze Saricha wel aan kon maar ze stond er wel stevig en erg dreigend bij het zou niet makkelijk worden al zou ze erop af gaan. Ze keek kil en boos tegelijk naar Saricha een wierp soms een blik op Charming je kon de drie paarden bijna niet meer zien door de dikke laag mist die met haar mee was gekomen. Ze bloeden nog steeds door de takken diep in de modder van het moeras ze liet iedere seconde een druppel bloed van haar af vallen.

Saricha glimlachte, niet vriendelijk maar gemeen. Ze schraapte haar hoef. "Laatste waarschuwing! Wat ga je doen." Saricha wist zeker dat ze de merrie in een klap kon wegduwen, ze was sterk en snel maar bovendien kon ze reactie's zien, niet als magie nee, ze was zo goed geworden in emotielezen in iemand zijn ogen, dat ze nu ook soms bewegingen heel aventoe kon zien. Gewoon als uitdrukking. Toen veranderde ze opeens, ze was ontspannen en de gemene glimlach was een vriendelijke grijns geworden. "Dag Sakura, ga je ons aanvallen? Zo ja, dan zou ik het zeker niet doen, zo nee dan ben je van harte welkom. Ze ging terug liggen en zong zachtjes een liedje. Ze herrinerde zich dat haar jongere zusje binnekort kwam, dat gaf haar een hartverwarmend gevoel.

Sakura kreeg een grijns op haar gezicht en liep weg in d emist zonder nog wat te zeggen ze merkte de merrie niet op als een vijand maar ook niet als een vriend als ze zou weten welke rang ze had in Dark Star zou ze mischien bij Charming blijven om he te beschermen omdat het haar taak is. Het intereseerde haar helemaal niet meer en ze had geen rang dus liep verder de mist in die langzaam verdween toen ze weg was en je kn haar helemaal niet meer zien.

(Verlaat topic)

Saricha glimlachte en keek de merrie na. Ze duwde haar neus tegen Charming, ze ging lekker dicht tegen hem liggen en sloot haar ogen, misschien zou Maya nog wel eventjes langs komen. Ze glimlachte, die lieve kleine zus. Dan zou ze Charming leren kennen. Ze gaapte even en ging wat dichter tegen Charming liggen. De wijn-rode irrisen waren verdwenen achter haar ooglid en ze ademde rustig in en uit. Haar manen lagen op de grond maar werden niet vies, haar staart had hetzelfde. Saricha ontspande volkomen en voelde zich op haar gemak.

Charming bewog affentoe ontspannend zijn oor en brieste ontspannend. Zijn bruine vacht glom in het maanlicht en de sprinkhanen maakten een geruststellend geluid. Hij knorde affentoe zacht en kroop in zijn slaap tegen Saricha aan.

Volgende dag
------------------------------------------
schemer

Charming gaapte en zach dat Saricha nog lag. Hij bleef tegen haar aan liggen en maseerde haar door aan haar schoft te knabbelen. de zon scheen een beetje over hun heen. De warmte van de ochtenzon gaf een fijn gevoel en erg ontspannend.

Saricha opend haar ogen. "Goeiemorgen mijn droomprins." Haar wijn-rode ogen keken hem aan. Ze ontspannde, haar lange witte manen lagen nu nog voor een deel op de grond. Haar staart daarintegen lag nog exact hetzelfde op de grond. "Hm waar heb ik dit aan verdiend?" Ze glimlachte. Haar zilvere vacht blonk in het zonlicht en haar kleur was feller. De zon liet haar opichten als een ster.

Charming gaf haar een duwtje om haar goeiemorgen te zeggen. "Jij ook goeiemorgen" zei ik nog een beetje slaperig. Zij ogenstonden slaprig heen en weer te draaien en zijn hoofd was een beetje laag en slaperig. Affentoe gaapte hij en sloot hij zijn ogen. Hij stond op en schudde zich uit meteen was hij een stuk minder slaperig. Hij keek om zich heen met grote ogen en zach een struik met fruit wat goed was voor paarden. Ondertussen liep ik er naartoe "kom je ik heb wat eten gevonden" zei ik en liep er naartoe.

Saricha gaapte. Kalm stond ze op en wandelde met Charming mee. "Wat ben jij." Ze gaapte midden in haar zin. "Goed wakker!" Saricha kreeg een windstoot in haar gezicht en was wakker. "Hm ik heb liever fruit maar ilgentakken zijn ook goed." Ze steigerde en trok een tak naar beneden, ze beet erop. "Hm toch best wel lekker. Smaakt nogal zoet!" Na een paar takken ging ze dicht bij Charming staan en duwde haar neus zachtjes tegen zijn hals. "Je ruikt naar bloemen! Je ruikt naar mij!" Ze had haar muskus geur en de bloemen geur bij Charming geroken. "Hm toch zoeter als je eigen geur."