Just walking here!

Plof, Plof, Plof, was het enige dat de mooie merrie maakte, het was een ritmisch geluid wat de hoeven maakten. Zacht briesde Pepper, wat was het romantisch hier. De zachte, ritmische ploffen werden harde roffelende galopsprongen toen de pintobian in galop aansprong.
Zacht greens Pepper, sierlijk wapperde haar staart als een sluier in de wind, haar grote spieren rolden van genot.
Pepper kromde haar krachtige hals en versnelde haar pas, ze maakte grote overdreven passen in rengalop.
Slippend stopte ze en heel even zach ze niks doordat haar voorpluk voor haar ogen schoof.
Pepper lachte hard, even raakte ze verstrikt in de grote wilgen.
Lachend probeerde ze zich te bevrijden, ze zwaaide met een woeste ruk haar hoofd los.
Nu nog haar voorbeen, ze steigerde sierlijk en schopte met haar voorbeen en was los. Peppers lach galmde door het wilgenwoud. Ja ze was in een veel voorkomende blije bui.
Zacht hinnikte en ging over in draf, sierlijk maakte ze een overgang naar galop.

Even later rustte ze uit, ze hijgde licht. Sierlijk kromde ze haar hals en hief haar staart...

[Liberty~ Danku!]

In een ruime draf bewoog Liberty zich voort door het wilgenwoud. Hij was hier nog nooit geweest. Hij vond het wel een hele mooie plek. Ook heel romantisch. Bij dat woord dacht hij gelijk aan een hele speciale merrie. Tenminste voor hem dan: Pepper. Hij had haar een tijdje geleden ontmoet en in de tussentijd ook al een paar keer gezien. Hij mocht haar echt heel graag! Misschien zelfs wel meer dan alleen mogen... Maar daar wou hij niet aan denken! Hij wou draven! Voor zoveel dat mogelijk was versnelde hij zijn pas nog wat. Hij schoot nu echt in bijna een galop tempo door het wilgenwoud. Om de een of andere reden was liefde een soort verboden onderwerp voor hem geworden. Hij was vroeger voordat hij in de Dh kwam ooit wakker geworden aan de onderkant van een steile berg. Hij herinnerde zich helemaal niks meer. Waarschijnlijk was hij van de berg gevallen. Misschien was er voor die tijd iets gebeurt waardoor hij zo'n moeite had met de liefde. Hoe graag hij het ook wou ontkennen, toch voelde hij echt wel ergens iets voor Pepper. Hij zag haar lieve glimlach weer voor zich. Opeens sprong hij geschrokken opzij. Hij was bijna tegen een boom aan gelopen! Vlug draafde hij weer verder. Opeens galmde er een luide lach door het wilgenwoud. Welke gek ging er nou zo hard door het wilgenw... Opeens realiseerde hij zich dat die lach van Pepper afkomstig was. Opeens vond hij het helemaal niet meer gek om zo hard door het wilgenwoud te lachen. HIj ging tenslotte ook heel hard door het wilgenwoud draven! Okee, dat was geen goede vergelijking, maar alsnog! Hij ging over in een snelle galop. Opeens zag hij haar staan. Tussen de sierlijke wilgen. Zijn hart maakte een klein sprongetje. Hij probeerde zijn gevoelens voor haar zo goed mogelijk te verbergen. Want wat nou als zij hem helemaal niet leuk vond? "Hoi Pepper!" Zei hij zachtjes maar toch opgewekt. Hij keek haar diep aan.

Opgewekt verstrengelde ze weer, en bevrijdde zichzelf weer.
"Hoi Pepper!" Hoorde ze de stem van de maar al te bekende hengst. "Hey hallo Liberty, mooie dag voor een wandeling in het wilgenwoud he?" Vroeg Pepper blij, het was geen geheim voor haar dat ze gevoelens had voor de rocky hengst. "Wat een fijne verassing!" Meende Pepper, met een vrolijke glimlach keek ze de charmante hengst aan.
Met een charmant knikje begroette ze Liberty, ter wijze van na-begroeting duwde ze haar neus tegen zijn hals en stapte terug.
De vorige keer dat ze hem zo had bedankt was hij snel weggerend om haar te helpen met de diepe wonden.
"Dat was lang geleden, maar nu zie je bijna niks meer van de wonden, alleen nog een diepe litteken op mijn borst en been." Pepper hief sierlijk haar hoofd en liet hem een heel breed litteken zien, die haar hele borst kruiste. Er was ook nog een kleine op haar schouder.
Zacht hinnikte ze naar Liberty en liet haar hoofd weer iets zakken.
Er kwam een brede glimlach op haar lippen.
Pepper was blij met de gezelschap van de hengst, helaas was Pepper net nu hengstig geworden.
Hopend dat hij het niet zou merken keek ze hem aardig aan...

Liberty had Peppers wonden nog niet eens opgemerkt zonder dat ze het had gezegd. Hij bekeek de wonden eens aandachtig. Ze zagen er al best goed uit. "Heb je nog last van de wonden?" Vroeg Liberty bezorgt. Hij rook wel dat Pepper hengstig was. Maar hij liet het niet merken ondanks dat hij een echt hengst was. Hij moest er niet aan denken om maar half hengst te zijn! Hij had gehoord dat mensen dat vaak bij hengsten deden. En dan noemden ze ze ruinen! Hij moest er niet aan denken! Een beetje ongemakkelijk wisselde hij van been om op te leunen. Hij wist niet of hij nou aan Pepper moest vertellen of hij gevoelens voor haar had of niet. Maar opeens floepte het eruit: "Pepper... Ik weet niet of ik het moet vertellen maar... Maar, ik zie jou als meer dan een gewone vriendin. Je bent echt heel erg bijzonder voor mij! Ik wou het eerst ontkennen maar het is gewoon zeker" Liberty twijfelde even. "Maar ik ben verliefd op je!" Ging hij toch verder. Pepper was gewoon niet te vergelijken met alle andere merries in de Dh. Er waren zoveel mooie merries maar er was er geen die ook maar een klein beetje zo mooi was als haar! Hij liep naar Pepper toe en ging dicht bij haar staan. Hij wist dat nu precies het goede moment was. "Pepper, ik zou me heel graag jou partner willen noemen als jij dat ook wil." Zei hij heel zachtjes in haar oor. Hij wist niet wat hij zou doen als ze zou zeggen dat ze hem niet leuk vond. Waarschijnlijk zou hij wegrennen. Dat was een van zijn slechte eigenschappen: Wegrennen voor zijn problemen. Hij keek Pepper een beetje onzeker afwachtend aan. Waarom gaf ze geen antwoord?! Hij had de vraag nog maar amper gesteld, maar het antwoord duurde toch al te lang voor hem!

Heel blij gaf Pepper antwoord, "Oh Liberty, ik heb ook al heel lang mijn gevoelens voor je!" Met een blij gevoel keek Pepper hem aan. "Oh Liberty, ik wil zo graag partners zijn!" Pepper keek lief in de ogen van de hengst, "vanaf het begin had ik al gevoelens voor je. Liberty, ik hou van je." Zei Pepper zacht en liefdevol, duwde haar fluweelzachte neus tegen Liberty 's neus aan.
"O en de wonden, daar heb ik geen last meer van. In feite zijn het al littekens geworden."
Zacht zwiepte Pepper met haar staart. Hmm daar moest ze mee ophouden, zometeen kwam er nog meer geur vrij. Pepper kon er niets aan doen maar haar hormonen borrelden omhoog.
Even stonden haar oren neutraal maar gelijk daarna waren ze weer vrolijk gespitst.
"Nou, volgens mij zijn we dan nu partners voor het leven!"
Pepper zwiepte met haar staart, de lange haren raakten helaas een wesp. Natuurlijk was dat beest boos en prikte haar op een van de onzichtbare littekens op haar kont.
Boos hapte Pepper de wesp dood, en wendde haar blik weer op de lieve hengst.
De jonge merrie brieste zacht en ging naast hem staan, met haar hoofd dezelfde kant op gedraaid als Liberty.
Afwachtend keek Pepper hem aan...

Zijn hart maakte een klein sprongetje toen pepper haar fluweelzachte neus tegen de zijne drukte. Hij hield van deze merrie, en hij wou zijn leven haar delen! Hij voelde zich meteen al vertrouwd bij haar. Hij drukte zijn neus ook weer tegen die van Pepper. Hij hoopte dat het waar was wat Pepper zei. Dat ze voor altijd samen zouden zijn! Een glimlachje sierde zijn mond bij die gedachte. Een beetje ongemakkelijk keek hij rond. "En wat nu?" Hij keek haar strak aan. Opeens galoppeerde Liberty weg. HIj gebaarde naar Pepper dat ze even moest wachten. Een stukje verderop zag hij een mooie grote roos staan. Voorzichtig trok hij de bloem uit de grond zodat hij zich niet zou steken aan de stekels. Snel galopeerde hij terug naar pepper. Voorzichtig reikte hij haar de bloem aan.

[Sorry voor kortheid! Totaal inspiloos en er zit iemand mee te gluren(Ongemakkelijk!)

Pepper blies zacht toen Liberty's neus de hare aanraakte, maar opeens galoppeerde hij weg. Zou dit weer zo'n actie van hem zijn? Nee Pepper schudde woest met haar hoofd, hij wenkte haar nog om even te blijven. Rustig bleef ze staan en wachtte af.
Opeens kwam Liberty er weer aan, met een roos. Pepper vond het echt een heel aardig gebaar, voorzichtig nam ze de roos van hem over, waar moest ze dit laten? HMM, ah, ze wist het al, maar hoe zou de roos dáár komen?
"Liberty, zou je de roos in mijn manen kunnen schuiven?" Vroeg Pepper lief en warm aan de hengst.
Sierlijk kromde ze haar hals en ging zo staan dat hij er makkelijk bij kon, Pepper vond hem onwijs aardig. Ze hinnikte zacht en lief en liet haar wang over zijn hals schuiven tot zijn schoft en draaide om, even bleef ze staan om aan haar voorbeen te schuren en daarna weer verder te lopen tot haar hoofd net achter zijn hoofd was.
Pepper kriebelde wat tussen zijn manen en liep daarna weer door naar zijn hoofd en staarde wat in de verte...

[echt vaag en flut sorry!]

Voorzichtig pakte Liberty de roos weer terug van Pepper en schoof hem heel voorzichtig tussen haar manen. Wat zag ze er zo mooi uit! Samen liepen ze weer verder. Hij keek Pepper aan terwijl ze liepen. Wat was ze toch mooi! "Waar zullen we naar toe gaan?" Hij keek om zich heen. Een tevreden zucht verliet zijn keelgat. Zijn oortjes hingen ontspannen opzij, en zijn staart zwiepte rustig wat heen en weer om wat vliegjes weg te jagen. Een mooier moment kon hij zich niet voorstellen. Zelfs de vliegjes waar hij zich normaal zo aan ergerde vond hij nu wel grappig. Opeens stond Liberty stil. Hij keek Pepper vrolijk aan. "Kijk!" Zei hij vrolijk toen een hele zwerm vuurvliegjes romantisch om hun heen vloog. Hij ging iets dichter naast Pepper staan. Hij nestelde zijn neus in haar glanzend zachte manen. Hij brieste tevreden, terwijl zijn ogen de vuurvliegjes die om hun heen dartelden volgden.

Liberty schoof de mooie roos in haar manen, Pepper zuchtte tevreden en zette haar achterbeen op rust. Pepper zwiepte met haar staart, geïrriteerd trapte Pepper met haar achterbeen, daar moest ze echt mee ophouden! Een sterke, zoete geur kwam vrij. Fijn, weet iedereen weer dat ik hengstig ben, terwijl ik net een partner heb! Dacht Pepper boos. Gelijk werd ze weer vriendelijk, Liberty kon hier niets aan doen en dat wist Pepper ook wel. "Ik weet niet waar we naar toe kunnen gaan, laten we lekker hier blijven, het is hier zo mooi." Zuchtte Pepper tevreden. Liberty keek naar een zwerm grappige vuurvliegjes, die waren inderdaad heel mooi. Pepper ademde in, helaas was het geen lucht wat ze inademde maar een vuurliegje. "Hahaha, Liberty, ik heb een vuurvliegje ingesnoven!" Lachte Pepper.
Ze snoof diep uit en, Wooshj daar viel de vlieg op de grond, Pepper pakte een takje en hielp het vliegje overeind te komen.
Het duurde even voor de vlieg om droog te worden maar het lukte al snel en vloog naar de andere vliegjes.
Pepper voelde Liberty's neus in haar manen en ontspande zich volledig, haar oortjes relaxed opzij, staart kalm hangend en haar achterbeen stond op rust.
Pepper brieste even en keek naar de mooie vliegjes. Peppers staart verjoeg weer een paar vliegjes zodat de geur nu echt heel sterk was maar daar stoorde Pepper zich nu niet meer aan.

[zit op de iPad, typ't ongemakkelijk!]

Lachend keek Liberty toe hoe Pepper het vuurvliegje hielp. Dat was echt lief van haar. Opeens rook hij heel sterk de geur dat Pepper hengstig was. Hij probeerde zo goed mogelijk niet te laten merken dat hij het merkte. Pepper zwaaide nog een keer met haar staart en de lucht kwam nog meer vrij. Liberty moest zich echt heel erg inhouden. Pepper deed wel heel erg veel acties waardoor de lucht van haar hengstigheid vrijkwam! Zou ze het misschien met opzet doen? Hij keek geschrokken om toen hij een klap achter zich hoorde. O... Het was maar een tak die van de boom was gevallen. Hij keek Pepper met een brede glimlach aan. "Zullen we de vuurvliegjes gaan achtervolgen?" Zei hij terwijl hij op een van de vele groepjes vuurvliegjes afdraafde. Het groepje vuurvliegjes vloog geschrokken omhoog. Hij draafde op het volgende groepje af. Ook deze vloog geschrokken weg. De hele groep van vuurvliegjes die zich om hun heen had verzameld vloog op. Rustig begonnen de kleine lichtgevende beestjes weg te vliegen. Vrolijk begin hij ze achterna te draven. Hij keek Pepper aan en wenkte haar om ook mee te komen. Ze zouden wel kijken waar ze uit zouden komen!

Eén mini seconde vlogen haar oren in haar nek, ze wou niet nu hengstig zijn, niet nu ze net een partner had! Gelijk keek ze weer lief en hield zich in om niet meer geur te verspreiden, tot vreugde voor al die vliegen die ongestoord door konden gaan met kriebelen en dat soort dingen. Ze begon naar de vliegen te bijten, daarbij sloeg ze er een paar dood. Pepper richtte haar warme blik weer op Liberty, ze grinnikte even, hij probeerde zo goed en kwaad niet te laten weten dat hij al wist dat ze hengstig was. Pepper spitste haar oortjes bij de vraag en knikte gelijk, daar had ze wel zin in. Pepper keek nog even toe hoe Liberty de vliegjes plaagde en deed mee met hem. Liberty begon te draven en wenkte haar, blij sprong Pepper in galop, rustig galoppeerde ze naast zich met grote sierlijke passen. Haar krachtige voorhand gooide ze bij elke sprong naar voren zodat ze nog sierlijker galoppeerde. Traag ging Pepper weer over in draf, het was lekker koel nu in de schaduw dus ze zweette niet. Helemaal gelukkig hinnikte ze en keek achterom naar Liberty. Pepper stapte nu omdat ze de vuurvliegjes nu makkelijk kon bijten. Pepper geurde nu nog wel naar haar hengstigheid, dat vond ze vreselijk, ze wou niet nú hengstig zijn!
Omdat ze gek werd van de vliegen rolde pepper door het zand, ah, heerlijk, eindelijk weg van de jeuk! Opgelucht brieste ze en keek Liberty lachend aan, nu ze bevrijd was van de jeuk kon ze eindelijk relaxed staan en niet de hele tijd die vliegen verjagen.
Afwachtend bleef ze staan.

[moest gaan]

Lachend keek Liberty toe hoe Pepper vrolijk lag te rollen. Alsof de vuurvliegjes op hun aan het achtervolgen waren gingen ze opeens langzamer vliegen. Ze hadden dus blijkbaar nieuwe vrienden! Dat konden vast niet veel paarden zeggen, dat ze vuurvliegjes als vrienden hadden! Het klonk eigenlijk ook best wel vriendloos. De vuurvliegjes als vrienden. Dat je geen paardachtige vrienden kan vinden, en dat je dan maar vrienden gaat worden met de vuurvliegjes! Misschien wouden de vuurvliegjes hun ook wel ergens naartoe brengen! "Kom, we gaan ze helemaal volgen en kijken waar ze uitkomen! Misschien gaan ze wel naar een hele mooie romantische plek!" Zei Liberty vrolijk. Hij zag het al helemaal voor zich. Een mooie romantische plek waar ze door de vuurvliegjes naartoe waren gebracht! Dat klonk zeker wel goed! Hij wachtte rustig totdat Pepper klaar was met rollen. Ze zouden die vuurvliegjes zonder enige moeite kunnen inhalen. Ze gingen nou ongeveer even snel als hun in stap zouden gaan.

"Oke, leuk, dan gaan we ze allemaal volgen en kijken waar we uitkomen." Grinnikte Pepper, ze vond het wel leuk om samen met Liberty te zijn en die vliegjes te achtervolgen. Speels steigerde Pepper en keek Liberty met een plagende maar speelse blik aan. Pepper maakte speelse sprongetjes opzij en draafde naar de vliegjes toe. Rustig ging ze over naar de stap en wachtte geduldig op Liberty, ze keek in de verte. Daar zag ze een kleine opening tussen de wilgen, nieuwsgierig liep ze ernaartoe. De vuurvliegjes vlogen er ook naar toe.
Eenmaal in de buurt was er een geheimzinnig maar mooi licht die op de plek tussen de wilgen scheen. Het was heel erg romantisch, Pepper stapte tussen de wilgen en keek haar ogen uit, het was zó mooi. Met een hinnik nodigde Pepper Liberty uit om ook te komen. "Liberty, kom eens, het is echt enorm romantisch en mooi!" Hinnikte Pepper naar Liberty. Pepper schudde haar manen en keek uit naar het mooie uitzicht beneden haar. Pepper brieste van verbazing, het was echt enorm mooi!
Pepper keek naar Liberty en kromde sierlijk haar hals, hief haar staart. Pepper keek naar Liberty en daarna naar het mooie, romantische uitzicht.

[sorry voor de late reactie!]

Snel draafde Liberty achter de Pepper aan die al een eindje voor hem bij de vliegjes was. Opeens hoorde hij niet meer het zachte gezoem van de vliegjes en hij zag Pepper ook nergens meer. Was hij nou echt zo langzaam? Zijn ogen speurde het gebied langzaam af. Opeens hoorde hij peppers stem. "Liberty, kom eens, het is echt enorm romantisch en mooi!" Riep Pepper naar hem. Hij keek zoekend rond waar de stem vandaan was gekomen. Opeens merkte hij dat er een kleine opening zat tussen de wilgen. Hij draafde er rustig naartoe. Hij zag Pepper er staan met een hele zwerm vuurvliegjes die de plek mooi verlichtten. Wat was het mooi! En zo romantisch! Hij keek rond. Zo'n mooie plek had hij nog nooit gezien! En dat zou hij waarschijnlijk ook niet vaak meer in zijn leven zien! Hij genoot er dus met volle teugen van. Hij ging tegen Pepper aan staan. "Deze plek is bijna even mooi als jij bent!" Zei hij zwoel.

Een tevreden zucht verliet Peppers mond na de woorden van de lieve hengst, dit was echt heel mooi en romantisch. "Oh Liberty, wat lief, dank je!" Zei Pepper zacht en warm tegen Liberty. Pepper drukte haar neus tegen die van Liberty aan en brieste zacht, haar ogen vielen half dicht en nog een tevreden zucht verliet haar keel, dit was zo enorm fijn! Liberty was zo lief! "Wat is dit leuk, en zó romantisch. Het enige jammere is dat ik net nu hengstig ben." Gaf Pepper toe, het was nu toch geen geheim meer dat ze hengstig was. Het zand was van haar vacht en Pepper had nu nog meer vliegen op haar lichaam, Pepper schudde zich uitgebreid uit en stak haar neus in de manen van Liberty. Haar warme adem kwam tegen zijn hals en warmde zijn hals op. Met halfdichte ogen zette pepper haar achterbeen op rust en zwiepte lichtjes met haar staart, er kwam meer geur vrij en Pepper had er echt een hekel aan, maarja, er was nou eenmaal niets aan te doen. Dit was de natuur nou eenmaal.
Pepper verplaatste haar gewicht op een ander achterbeen en keek met een rustige blik naar Liberty. "Liberty? Hoe was jouw verleden? Je kent de mijne al maar ik ben nieuwsgierig naar jouw verleden." Vroeg Pepper kalm aan Liberty.

Hij kende Peppers verleden al ja. Maar Pepper nog niet de zijne. Alleen het probleem was dat hij die zelf ook niet echt wist. Maar hij zou alles wat hij nog wist aan Pepper vertellen. "Nou... Eigenlijk weet ik mijn verleden ook niet echt. Ik ben namelijk vroeger, toen ik al een jaar ofiets was wakker geworden onder aan een berg. Ik kon me helemaal niks meer van mijn verleden herinneren. Ik ben waarschijnlijk van de berg afgevallen. Dat was in de Rocky Mountains. Ik ben daar ook geboren. Niet dat ik me dat nog kan herinneren, maar ik ben een Rocky Mountain horse dus dat moet wel...Hij stopte even en keek Pepper lief aan. "En daarna heb ik een tijd rondgezworven en ben ik hier in de Dh gekomen. Legde hij rustig uit. Hij keek Pepper nog een keer diep aan. Er spookte al een tijdje een idee rond in zijn hoofd maar hij durfde het niet te vragen eigenlijk. Hij wou zich niet opdringen. Weer rook hij die sterke geur van haar hengstigheid. Hij moest alle moeite doen om het haar niet te vragen. Hij wou haar namelijk zeggen dat hij ontzettend graag een gezin met haar wou opbouwen. Maar wat nou als Pepper daar nog niet klaar voor was? Hij wou hun relatie niet verslechteren daardoor! Hij keek haar met een twijfelend gezicht aan. Hij móest het vragen! "Pepper... Ik ga je nu iets vragen, en ik wil dat je heel eerlijk antwoord. Het maakt me niets uit als je nee zegt." Begon hij voorzichtig. Hij twijfelde weer. "Pepper, ik zou dolgraag een gezin met jou stichten! Wil jij dat ook?" Vroeg hij heel zachtjes. Als ze ja zou zeggen zou dit wel de perfecte plek ervoor zijn! Zo romantische en mooi!

Haar ogen stonden meelevend tijdens het verhaal van Liberty, wat erg! "Oh Liberty, dat wist ik niet! Wat erg!" Zei Pepper warm en meelevend. Ze zag dat Liberty iets wou vragen maar twijfelde, afwachtend bleef ze staan. Tijdens de woorden van de lieve hengst dacht ze diep na, Liberty vervolgde zijn zin, Peppers oren vlogen verrast naar voren, dit had ze niet verwacht. Blij schonk ze een glimlach, "Tuurlijk wil ik dat! Briljant idee Lib!" Pepper keek hem recht in de ogen en lachte weer warm en enthousiast. Peppers aandacht ging naar een paar vogels die vredig weg vlogen, "het is misschien een rare vraag maar, zou jij vleugels willen hebben net als een vogel?" Vroeg ze zachtjes, "Ik wel, kan ik vliegen over heel DH en in de wolken gaan." Dromerig staarde ze voor zich uit, naar de wolken en de vogels. Zacht brieste ze. Dit was wel een mooie plek om een gezin te stichten, vond ze.
"Dit is een heel romantisch plekje om een gezin te stichten, vind ik." Pepper was zo'n iemand die alles zei wat ze dacht, ze zou het niet doen in linke situaties maar als ze bij een lieve romantische hengst was, zou ze een paar dingen best kunnen zeggen, als ze maar niets zei om hem te kwetsen, maar Pepper zorgde wel dat ze hem niet zou kwetsen!

"Ja, idderdaad... Dit is de perfecte plek." Antwoordde hij. Hij ging dichter tegen Pepper aan staan. "En op de andere vraag: Alleen als jij dan met me mee wil vliegen." Zei hij daarna lief. Hij wist dat er nu wel iets moest gebeuren om een gezin te stichten, maar daarvoor voelde hij zich nu nog iets te ongemakkelijk. Hij zou wachten tot het moment er toe stond. Hij brieste, waardoor Peppers manen zachtjes omhoog vlogen doordat hij zo dichtbij stond.

[Sorry voor kortheid!]

Pepper grinnikte bij de woorden van de hengst, "weet je zeker dat ik met je mee moet vliegen, ik ga namelijk niet meer weg van je." Grinnikte ze zacht tegen de hengst. Liberty brieste in haar manen zodat ze omhoog vlogen, zacht gaf ze een speelse duw tegen zijn hals en steigerde laag. Pepper speelde met Liberty, plagend hinnikte ze. "Dit is leuk!" Zei Pepper zacht, haar lach echode door het woud, haar ogen stonden lief en vriendschappelijk. Een zachte maar tevreden zucht verliet haar keel weer. Ze sloot haar ogen en stak haar neus in de manen van Liberty. Een zachte hinnik verliet haar keel. "Liberty, eh, ik hou zo enorm veel van je!"Waren haar zachte woorden. Haar woorden kwamen recht uit haar hart. Er viel een ongemakkelijke stilte, Pepper wist niet wat ze moest zeggen en hield haar mond, ze drukte haar neus dieper in de manen van Liberty en brieste zacht. Pepper schudde zich uit en zette haar achterbeen weer op rust. Pepper verplaatste haar neus naar zijn neus en drukte haar hoofd tegen de zijne, zo stond ze en wachtte af wat de hengst zou doen.

yay moest het even uitproberen XD

[Mooi! Alleen kan je misschien of iets groter, of ander lettertype of een andere kleur? Want dit is een beetje moeilijk lezen... Maar wel mooi hoor!]

Liberty keek lief naar Pepper. Hij deed een stapje naar achter zodat hij iets dichter bij Peppers achterste stond. Hij keek Pepper aan om te zien of ze het goed vond. Hij stond pas bij haar schoft, maar hij deed het rustig aan. Rustig begon hij met zijn neus over haar schoft te kriebelen. Zo stond hij een minuut of wat ontspannen te kriebelen. Hij deed nog een stapje verder naar achteren. Hij zag nog steeds geen teken van Pepper dat ze het niet goed vond. Hij begon Peppers rug te kriebelen, op de plek waar hij nu stond. Na eventjes ging hij nog een klein stukje naar achteren, totdat hij helemaal bij haar achterste was gekomen. Hij rook de geur van haar hengstigheid nu heel sterk omdat hij al bij haar billen aan het kriebelen was. Heel langzaam deed hij nog een stap naar achteren. Hij sprong op Pepper en begon voorzichtig te rijden.

Liberty kriebelde wat bij haar schoft, ze wist wat er komen zou maar bood geen weerstand, ze had het zelf gewild immers. Pepper was blij dat hij rustig aan deed, dit was spannend voor haar. (tussendoor, dit is zó enorm weird!!!!!!) Pepper hinnikte zacht maar hoog toen hij begon te rijden, de merrie was zo gespannen als een veer. (OMG dit is echt raar maar goed XD) Pepper wachtte tot hij klaar was en draaide zich om naar Liberty, ze zuchtte diep, dit hoorde erbij maar toch, Pepper was best blij dat het voorbij was. Warm keek Pepper in de ogen van Liberty, hij was echt lief! "Datteh, dat was eh.. Geen idee eigenlijk." Tussendoor giechelde ze zenuwachtig. Ze stapte naar voren en begon Liberty bij de schoft te kriebelen. Met een zucht van opluchting schudde ze haar hoofd en ging verder met kriebelen, haar warme adem kwam op de schoft van Liberty. "Wat nu?" Vroeg ze toen ze naar achter stapte en Liberty in de ogen keek.

[laat sorry, heel wat gedoe over 'grenzen' bij mijn vader over dit verhaaltje BLEERGH! En ja ik weet het XD]

Liberty voelde zich eigenlijk nogal ongemakkelijk. Hij merkte van Pepper dat zij zich ook nogal ongemakkelijk voelde. "Wat nu?" Vroeg Pepper. Liberty dacht eens na. "Gewoon wachten tot het veulen er is..." Antwoordde hij nuchter. Hij wist dat dit natuurlijk geen volledig antwoord was, maar hij wist het zelf ook niet echt. Hij ging weer naast Pepper staan. Liberty keek naar de lucht die hij nog net door een spleetje in het 'wilgengordijn' kon zien. Het was al bijna helemaal donker. "Zullen we zo gaan slapen?" Vroeg Liberty zacht terwijl hij zachtjes begon te gapen. Zijn ogen begonnen al te zoeken naar de meest geschikte plek om te gaan liggen.

[Sorry als je door mijn post problemen hebt! Ik vond het ook nogal weird om te schrijven, maar het moet wel want anders kunnen ze ook geen veulens krijgen!]

Ze giechelde, hij antwoordde zo luchtig dat ze de slappe lach kreeg, "sorry maar dat antwoord van jou!" Gierde ze van het lachen, gelukkig was haar lachbui snel weer weggegaan. Blij luisterde Pepper naar de andere woorden van Libert, ja dat was wel een goed idee! "Goed idee, ik heb slaap." Pepper rekte zich uit, wat een dag! Ze brieste nog een keer zacht en zocht ook naar een plek om te slapen. Algauw zag ze een grote plek met zacht mos, ze wenkte Liberty en ging alvast liggen, de plek was enorm groot en daar konden met gemak twee paarden op liggen. Briesend sloot ze haar ogen en doezelde weg.

Pepper stond op, de zon scheen en de vogels floten. Ze dacht terug aan de vorige dag, het was een dag om nooit te vergeten, Liberty en zij waren sinds gisteren partners en dat beviel Pepper wel, samen met Liberty! Waar was hij eigenlijk? Speurend keek ze achter zich, hij lag nog op dezelfde plek als gisteren. Stil staarde Pepper in de verte, wat een uitzicht! Hier wou ze haar veulen krijgen, hier op deze plek! Peppers ogen maakten zich los van het mooie uitzicht en bleven op Liberty rusten. Stil bleef ze kijken naar de mooie hengst.

[fluttie sorry! En dat maakt niets uit mijn moeder vond het awesome! Één klein nadeeltje, mijn vader noemt me nu pedo van het huis XD maar ja, dan komt mijn moeder voor me op!]

Rustig ging Liberty tegen Pepper aan liggen. Al snel werden zijn gedachten wazig en zonk hij weg in een diepe slaap.

Het was al best licht toen Liberty wakken werd. Hij zag dat Pepper al eerder wakker was geworden. Zonder enige haast te maken stond hij op en rekte zich uitgebreid uit. "Goede morgen!" Zei hij zacht maar opgewekt tegen pepper. HIj had heerlijk geslapen. Hij had gedroomt over. Pepper. En over hun tweeën samen met een prachtig veulen die sprekend op Pepper leek. Het waren allemaal prachtige dromen. Maar hij zou ook nu gaan genieten van de tijd dat ze nog geen veulen hadden en nog met zijn tweeën waren. De vogels floten uit volle borst. Liberty verbaasde zich erover dat hij daardoor nog niet eerder was wakker geworden!

[Waarom noemt je vader je de pedo van het huis?]

[geen idee XD ]

"Goedemorgen!" Klonk er uit Liberty's mond, Pepper knikte naar hem, "lekker geslapen?" Vroeg ze aan hem terwijl ze haar manen schudde. "Laten we wat eten." Stelde Pepper voor. Ze had best wel trek eigenlijk. Langzaam trok ze een blaadje van een takje en peuzelde het op. Ze dacht na. "Laten we een beetje rond lopen, ik ben stijf, ik heb wat zitten rollen in mijn slaap en ben een kuiltje in gaan liggen. Pijnlijk." Met een grappig gezicht zei Pepper dat laatste woord, het was raar maar waar. Pepper drukte haar neus tegen die van Liberty aan en trok haar neus weer terug, ze beet naar een vlieg en keek Liberty warm aan, hij was zo lief! "Dit is een mooi plekje om het veulen te verwelkomen, denk je niet?" Vroeg ze.
Ze zuchtte diep en schudde het stof van haar af, ze begon naar de uitgang te lopen. Met een zwaai van haar hoofd keek ze lachend naar achteren. Opeens steigerde ze hoog en hinnikte zacht, plagend sprong ze een rondje om Liberty heen en sprong weer naar voren. Lachend stapte ze weer naar Liberty toe. "Haha, sorry, dat is mijn hypere uurtje." Zei Pepper met een big smile op haar gezicht. Ze keek recht in de warme ogen van Liberty en greens.