Pareltje we need to talk!!

Een grijze schim, amper herkenbaar draafde tussen de bomen door. De schim alleen maar te zien wanneer het wou gezien te worden was vandaag onrustig. Eigenlijk al een tijdje al maar ze vond dat het tijd werd dat ze met 1 merrie zou daarover moeten spreken. de enige echte Parel.

Aleyne haar schouders stonden gespannen. de gedachten dat Parel weg zou gaan heeft de paar dagen van aleyne lastig gemaakt. Niet dat ze haar tegen zou houden nee dat niet maar hoe zit het dan met de kudde. Om eerlijk te zijn had aleyne liever dat Parel bleef maar ze weet dat ook zij haar eigen problemen heeft, maar ze zal laten weten dat zij ook bij aleyne kan komen als er iets dwars zit bij haar. Een lichte zucht verliet Aleyne haar keelgat. Ze zocht de open plek, daar zou ze haar roepen. Met een sierlijke schok ging ze van draf naar een harde galop. Hopenlijk is het niet zo erg als ze dacht. Even dacht ze dat ze de plek had gemist maar gelukkig zag ze hem daar. Toen ze er eindelijk was stopte ze. Keek even om haar heen. Ademde toen diep in en liet een luide hinnik uit haar keel glippen. Een hinnike voor Pearl. Hopenlijk zou ze het oren. Nu is het alleen maar afwachten. Aleyne boog zich door haar benen en ging op het gras gaan liggen en begint zo een paar grassprietjes te eten die in haar beurt lagen.