Just looking around the world

De gele oren van de hengst lagen plat in zijn schedel, zij kille ogen gleden door het gebied. Sneeuw dwarrelde zacht vanuit de grijze lucht. Met rustige passen stapte de palomino hengst door het witte sneeuw dek. Dazzle snoof eens en zag toen een zwart paard snel weg rennen, even fronste hij zijn wenkbrouwen en liep daarna weer door. Bang, allemaal moesten ze bang voor hem zijn. Hij dacht terug aan de bonte merrie, die was zo in zijn vuile spelletje getrapt. Hij greens vals bij de gedachte. Dazzle schudde de sneeuw van zich af en liep naar het meer wat door het Meander stroomde. Het was bevroren, maar onder het ijs zag je het water stromen. Het was zeker niet sterk genoeg om iemand te houden. Maar wie was er dan ook zo dom om over te steken? Toen hoorde hij een luidde hinnik, en sjokte er naar toe. Dezelfde zwarte paard lag spartelend in het koude water, en keek hem bang aan. "Help me!"riep het paard, Dazzle lachte schramper. "Waarom zou ik?" spuugde hij naar het paard, en met zijn hoef duwde hij het hoofd onder water en keerde het paard de rug toe.

-Slecht.. Maar voor iedereen.-

Noya gallopeerde door de bossen haar hoeven denderde over de grond. Ze hinnikte luid met haar hoge stem voor iedereen die het horen wou met haar staart ging ze over naar de draf en ging over tot stap toen ze bij de rivier kwam. Ze begon gulzig te drinken en stapte toen het koele water in andere paarden zouden haar gek vinden met dit weer te gaan zwemmen maar Noya hield graag haar vacht schoon en water was de enige oplossing hoe koud het ook was. Ze rilde toen haar borst ook onder water kwam al snel kon ze niet meer staan en zwom ze met ruime passen door het water. Ze strekte haar hals en bracht snel haar kop onder water. Haar manen plakte aan haar lichaam toen ze het water weer uit kwam. Maar nu was haar creme kleurige vacht tenminste wel weer schoon en viel ze niet meer zo op in de sneeuw. Ze had zonet nog grijs gekleurd geleken door de viezigheid. Ze had al dagen geen rivier of meer tegen gekomen tot vandaag. Vrolijk stapte ze verder haar lange benen gingen steeds sneller tot ze weer in rengallop zat het tempo wat haar het meest vertrouwd was. Toen haar vacht weer enigszins droog was liep ze weer op normaal tempo de bossen in en snoof. Ze rook vanalles maar de geur van soortgenoot overheerste nieuwsgierig stapte ze richting de geur en kwam er al snel achter dat het een hengst was. Ze aarzelde niet maar stapte vol zelfvertrouwen door, ze was niet bang voor een hengsje. Behalve voor frieze of belgische trekpaarden die reuzen had ze wel 's gezien. De belgen waren goedaardig maar sommige friezen kon je niet vertrouwen. Ze kon van deze afstand niet ruiken of zien wat voor'n hengst het was maar ze hoopte maar dat het een aardige was en niet eentje dier haar meteen zou willen dekken. Hoewel dat nog nooit gebeurd was want ze was lelijk vond ze zelf. Nog nooit had ze een hengstenhart gestolen.

Doe met haar wat je wilt maar ze zal tegenstribelen xD
{Ik wist niet of je bedoelde dat ik slecht had moeten zijn dus zeg het maar als ik niet welkom ben}

Al snel kwam het geluid van hoeven, en de geur van een paard Dazzle's zintuigen binnen. Hij snoof en draaide zich naar de merrie. Ze was mooi, mooi als prooi. Hij greens vals. Maar nu had hij geen zin. "Wie ben je?" vroeg hij met een kille stem. Hij keek eens naar de merrie, een Akhal-teke. Een mooi ras, maar vaak waren de paarden te dun. En vaak hadden ze amper wintervacht, maar deze merrie leek net gezwommen te hebben. "Je weet dat het ronduit dom is om in dit seizoen te gaan zwemmen?" zei hij kil. Gelukkig sneeuwde het niet.

-Sorry... Ben niet meer zo goed in slecht zijn xd. En nee het was van mijn post is slecht.-

Ze naderde de hengst al snel en zag hoe hij snoof en zich omdraaide. Minmachtigend keek ze hem aan toen hij vals naar haar grijnsde. "Wie ben je?" vroeg hij kil, "voor mij een weet voor jou een vraag" zei ze grijnzend. Toen ze de ogen van de hengst op haar lichaam voelde brandde zwiepte haar staart heen en weer. "Je weet dat het ronduit dom is om in dit seizoen te gaan zwemmen?" zei de hengst kil het klonk niet als een vraag maar toch antwoorde ze. "Ik...Dom dat jij nou je vacht vies en grauw laat worden?" zei ze spottend. Haar staart zwaaide heen en weer strak keek ze hem aan hij leek slecht te zijn maar hij zou ook neutraal kunnen zijn tot nu toe was hij alleen maar kil geweest maar dat waren zoveel goede paarden. Ze keek 'm nog 's aan en liep toen naar een plas water toe en brak het ijs. Rustig begon ze het water te drinken en wachtte tot de hengst weer iets zou zeggen ze wist zijn naam nog steeds niet maar dat maakte haar niet zoveel uit.