Strak keek Colyat de lange glibberige gangen van de ijsgrotten in.
Hij stond tot zijn knieen in het ijskoude spierwitte sneeuw wat aan het begin van de ijsgrotten stond, Hij was hier nog nooit geweest, hij kende het hier niet echt dus was het een echte uitdaging, en daar had hij ook behoefte aan.
Colyat deed zijn hoofd om laag en zakte wat naar beneden om onder de grote ijsspegels van wel een meter door kwam. Hij schudde zijn hoofd en hij keek wat wantrouwend in de donkere grot.
Het enige wat hij zag was donker en ijsspegels voor zijn neus.
Met zijn hoeven probeerde hij gelijknamige bewegingen te maken over het gladde ijs wat niet erg goed lukte, zijn benen stonden soms in de split of spagaat waardoor hij bijna op zijn grijze kont verder gleed over de glinsterende ondergrond.
Colyat stond voor drie uitgangen, Welke moest hij nemen? De middelste, rechtste of de linker? Hij aarzelde ontzettend en zette een been naar voren richting de linker, maar trok hem ook direct weer terug.
Colyat werd zenuwachtig en voelde zijn lichaam steeds meer trillen en onbewuste bewegingen maakte doordat hij gewoon helemaal klam en koud begon te worden, Natuurlijk had hij weer zoon dun vachtje dat nergens gewend aan was en hij dus direct heel koud was.
knarsetandend stond hij daar, alleen in de kou met geen uitweg, Zou iemand hem helpen?
Hij stond tot zijn knieen in het ijskoude spierwitte sneeuw wat aan het begin van de ijsgrotten stond, Hij was hier nog nooit geweest, hij kende het hier niet echt dus was het een echte uitdaging, en daar had hij ook behoefte aan.
Colyat deed zijn hoofd om laag en zakte wat naar beneden om onder de grote ijsspegels van wel een meter door kwam. Hij schudde zijn hoofd en hij keek wat wantrouwend in de donkere grot.
Het enige wat hij zag was donker en ijsspegels voor zijn neus.
Met zijn hoeven probeerde hij gelijknamige bewegingen te maken over het gladde ijs wat niet erg goed lukte, zijn benen stonden soms in de split of spagaat waardoor hij bijna op zijn grijze kont verder gleed over de glinsterende ondergrond.
Colyat stond voor drie uitgangen, Welke moest hij nemen? De middelste, rechtste of de linker? Hij aarzelde ontzettend en zette een been naar voren richting de linker, maar trok hem ook direct weer terug.
Colyat werd zenuwachtig en voelde zijn lichaam steeds meer trillen en onbewuste bewegingen maakte doordat hij gewoon helemaal klam en koud begon te worden, Natuurlijk had hij weer zoon dun vachtje dat nergens gewend aan was en hij dus direct heel koud was.
knarsetandend stond hij daar, alleen in de kou met geen uitweg, Zou iemand hem helpen?
