I will help you,

[Dancing Moon && Curlin && Mysterio && Savoja && Django && De veulentjes zonder ouders
Vragen of je erbij mag mag natuurlijk altijd ]

Rustig kwam ze aangestapt met Dancing Moon naast zich. Ze keek haar eventjes aan en een glimlach verscheen op haar lippen "Zo, Ik denk dat we hier de komende tijd wel veilig zullen zijn. Het is hier ook lekker warm,voldoende ruimte en er is geoeg voedsel." Ze nam een hapje van het malzige gras onder haar kleine hoeven. Ze keek eventjes vanuit haar ooghoeken oplettend op Moon. "Hier zullen we waarschijnlijk ook wel veilig zijn" zei ze daarna. De omgeving was er meestal rustig en soms zag je er paarden traine, Het waren meestal leuke stukken om te galopperen en je uithouding te trainen. Maar met de heuvels kon je ook je kracht trainen. Ze hinnikte zacht en vrolijk en keek nieuwsgierig met haar oren naar voren naar de reactie van Moon

Ze keek vrolijk om zich heen. Overal groen! Gras, bomen, struiken.. Alles! Ze was helemaal opgewekt en keek vrolijk naar Curlin. Ze nam een hapje gras. Ze knabbelde er langzaam op. Ze kon het moeilijk kauwen aangezien de kiesjes nog moesten doorkomen. De meeste stukken gras, moest ze heel doorslikken omdat ze het niet kleiner kon krijgen met haar tandjes. Maar aangezien ze wo'n honger had, at ze het allemaal tog maar..

Ze brieste vrolijk om de reactie van Moon. Ze zou hier natuurlijk wel eenzaam zijn, Tenminste. Ze kon hier niet met andere veulens spelen en dat had ze eigelijk wel nodig om goed op te kunnen groeien. Ze zou straks wel even opzoek gaan naar een paar veulens voor Moon. Zodat ze daarmee kon spelen. Ze stapte naar het kleine meertje toe en nam er een kleine slok van. De druppels druppelde van haar kin af terwijl ze haar hoofd omdraaide en naar Moon keek

Rustig en emotieloos stapte het kleine hengstje rond. Hij had al veel mee gemaakt en wilde eigelijk niks te maken hebben met iets wat vrolijk en leuk moest zijn. Hij vond dat dat niet goed voor hem was. Hij moest tegen de goede paarden gaan strijden en de slechte helpen. Hij stapte veder over het groene gebied waar alles zo te zien was. Hij nam een hapje van het gras wat hij moeilijk weg gekauwd kreeg. Toen hij een meer zag schoten z'n oren in z'n nek en stapte hij er zonder opteletten op af. En begon te drinken

Ze keek naar Curlin die aan het drinken was bij het water. Ze stapte eropaf met haar dunne beentjes. Ze begon meteen te drinken. Het koude water deed pijn aan haar keeltje maar ze had zo'n dorst. Ze keek voorzichuit en zag aan de andere kant van het meer een veulen. Was dit weer zo'n halusinatie..? Dacht ze onzeker. Ze besloot hem te proberen roepen. Een hoog hinnikje verliet haar keel, maar erg hard was het niet aangezien ze er niet de kracht voor had om het harder te doen. Ze hoopte maar dat hij echt was, ze keek hoopvol voor zich uit naar het veulen

Ze brieste en keek nieuwsgierig naar de blik van moon en volgde die naar de overkant. Ze kwam uit bij een schattig klein veulen. Ze brieste zachtjes en richtte haar blik weer op Dancing moon die haar best deed om z'n aandacht te krijgen. Ze nam nog een slok van het water. "Ga er maar heen als je wilt, ik blijf hier wel opletten" zei ze zachtjes en deed enkele stappen achteruit

Hij dronk rustig uit het meer. Hij schrok op toen hij ineens een hoog geluid hoorde. Z'n blik kwam uit bij een ander veulen. Hij brieste zachtjes. Het liefste wou hij meteen weg rennen, weg van hier met al die leuke goede paarden. Maar iets in haar trok z'n aandacht. Ze was anders dan de meeste merrie's die hij tot nu toe had gezien of gekent. Hij hinnikte terug alleen was het zijne net iets harder. Hij schudde met z'n hoofd en schuurde er mee langs z'n voorbeen

Ze keek vrolijk naar haar en draafde aan. Het deed pijn aan haar botten maar als ze zou stappen zou ze er morgen nog niet zijn. Ze hoorde de botten in haar buik kraken. Omdat ze er geen vet had zitten en de huid eroverheen bewoog. Ze deed alsof het niet zo'n pijn deed want ze wilde niet kansloos overkomen bij hem.. Toen ze eindelijk bij hem was, stopte ze. Ze had de hele weg al lopen bedenken wat ze zou zeggen tegen hem, maar nu ze zo voor hem stond, kreeg ze geen woordje meer uit haar keel en bleef als versteend staan.

Hij keek verrast op toen ze ineens voor hem stond. Z'n blik stond nog wel strak maar niet meer zo als eerst. Voor het eerst stond hij vriendelijk. Toen ze als een versteende voor hem stond liep hij rustig een rondje om haar heen en bekeek hij haar van top tot teen. Ze was behoorlijk dun, maar boven dat kon je zien dat ze een nette sierlijke bouw had. Ze zou waarschijnlijk een top paard worden. Hij brieste en stopte voor haar. Toen ze niks zei begon hij maar met een gesprek. "Hallo, en met wie heb ik de eer om te mogen speken" vroeg hij vriendelijk

Ze keek hem helemaal na toen hij om haar heenliep. Ze vond het ergens eng, maar tog voelde ze zich goed bij hem. Ze kreeg kriebels in haar buikje toen hij dat tegen haar zij. Ze keek een beetje naar benede uit verlegenheid waarna ze weer naar hem keek. 'Uh.. Dancing Moon' Zei ze en keek hem met grote ogen aan. Ze probeerde hem zoveel mogelijk aan te kijken maar telkens als ze zenuwen te groot werden keek ze weer weg

Hij greens toen ze eerst verlegen naar de grond keek en soms weg keek. Hij brieste zachtjes "Dus Dancing Moon, Mooie naam. Aangenaamd," Sprak hij rustig en vriendelijk. "Mijn naam is Mysterio" zei hij daarna en hij keek weer naar haar. Z'n blik stond nog steeds vriendelijk en als het ware zelfs bijna lief. Hij had er eigelijk zelf helemaal geen erg in. Want hij was meestal erg bot en helemaal niet lief. Maar tegen haar ? Iets in haar trok z'n aandacht. Het maakte haar speciaal maar wat wist hij niet.

Ze keek naar hem. Mysterio.. Wat een mooie naam! Dacht ze en keekeen beetje dromerig. In haar gedachten waren ze samen aan het spelen. Samen crosste ze door het meer. Door de bossen.. Ze schrok een beetje toen ze weer naar hem keek. Hij stond nog voor haar terwijl zij zo stond te dagdromen. Ze keek een beetje geschaamt naar de grond.. Ze keek even naar Curlin aan de andere kant van het meer en hinnikte zachtjes naar haar. Waarna ze weer naar hem keek. Ze keek in haar ogen. Ze waren zo mooi en vertederend. Ze bleef er naar staren

Hij brieste zacht en zag haar een paar secondes dagdromen. Waarna ze naar een merrie keek die terug hinnikte. Plagerig deed hij z'n neus ondeugend tegen haar schattige palomino kleurige neusje aan waarna hij ondeugend naar achter sprong. Hij keek haar met z'n ogen lief en tegelijk ondeugend aan en wachtte haar reactie af. Hij deed z'n oren zelfs iets naar voren toe

Ze was even afgeleid door de hinnik van Curlin. Toen ze ineens zijn neusje tegen de hare voelde, schrok ze zich dood. Ze zag zijn ondeugende blik en werd meteen weer vrolijk. Blij maakte ze een sprongetje en deed een vrolijk hupje om weer bij hem te komen. Ze deed haar neusje ook even tegen de zijne maar dat durfde ze niet lang. Ze galopeerde na een sprongetje vrolijk aan. Haar eigen botten hoorde/voelde ze niet eens meer. Ze was gewoon helemaal blij en vrolijk

Hij greens toen hij even llater haar neus tegen de zijne aanvoelde. Hij brieste rustig en volgde haar toen in een galopje. Hij maakte een paar vrolijke,gekke sprongen en vloog haar voorbij waarna hij zich voor haar omdraaide en vrolijk steigerde. Hij brieste vrolijk. Hij volgde meestal z'n gevoel. Zoals hij de laaste tijd meestal deed. Z'n gevoel zij dat hij haar kon vertrouwen en dat hij bij haar moest blijve. Maar of zij dat wilde ?

Ze hinnikte vrolijk naar hem en probeerde nog sneller te gaan. Maar hem bijhouden zou haar niet lukken. Ze keek met open mond naar hoe mooi en hoog hij steigerde. Ze wilde het ook dolgraag en probeerde het. Maar toen haar voorhoefjes een centimeter of 10 van de grond kwamen, kwam ze gelijk weer terug nar de grond omdat haar achterbeentjes niet sterk genoeg waren om hoger en langer te gaan. Ze keek hem aan. Ergens schaamde ze zich nu een beetje. Omdat ze niet eens kon steigeren.

Hij brieste en begreep het wel waarom het haar niet lukte. Ze was waarschijnlijk al behoorlijk uitgeput geweest voordat ze hier kwam. Dat niet alleen ze was ook nog is behoorlijk dun en had eigelijk nergens vet of een dikke vacht. Hij stopte voor haar neus en liep naar haar toe. "Het is beter als je nu gaat eten,Daarna kan je eventjes gaan rusten" zei hij rustig "Dat heb je waarschijnlijk wel nodig" zei hij daarna en hij lette geod op haar en nam een paar happen van het gras

(Hij let wel goed op)

Ze knikte en keek naar het gras. Het was zo vies.. Maar het was het enigste wat tegen de honger hielp. Ze nam voorzichtig een paar sprietjes in haar mond die ze moeilijk verwerkte. Eigenlijk slikte ze het gras gewoon heel door. Ze hoeste een keer omat het kriebelde in haar keeltje. Ze nam nog maar een beetje ookal was het vies. Na een tijdje stopte ze ermee omdat het gewoon zo ieuwl was.

Hij keek haar aan en zag dat ze het echt niet lekker vond "Je moet beter of makkelijker gezegt langer kauwen." zei hij en hij nam er ook een hap van "Als we groter zijn moet het makkelijker gaan" zei hij met een grijns op z'n zwarte lippen. Hij brieste en nam er nog een hap van en kauwde er behoorlijk lang op waarna hij een slokje van het water nam en weer op Dancing Moon lette

Ze knikte. Ze wilde de melk van haar mama. Die ze maar een week had kunnen proeven.. Maar in die tijd, had ze het opgeslagen in haar geheugen. Ze pakte dus nog maar een hapje en probeerde het te kauwen met de tandjes die ze had. Maar het probleem was, dat ze alleen nog maar aan de voorkant tandjes had.. Ze deed haar best het te kauwen maar het lukte niet goed.. Of beter gezegt, helemaal niet goed..

Hij wilde haar best helpen maar hij wist niet hoe hij haar zou kunnen helpen. Hij keek haar aan en deed z'n neus bemoedigend tegen haar hals aan "In het begin is het moeilijk,daarna gaat het makkelijker" zei hij rustig en liefdevol. Hij nam een hapje van het malzige gras en kauwde er rustig op. Hij kauwde er nog steeds geduldig op. Hij brieste zachtjes en nam nog een hap van het malzige gras onder z'n hoeven

Ze knikte zacht. Ze werd helemaal afgeleid door zijn neus die tegen haar halsje aankwam. Ze keek evern naar het gras. Ze besloot alleen nog maar de puntjes te pakken. Maar nu zat ze vol.. Ze had maar een kleine maag omdat ze amper had gegeten in haar korte leventje. Ze nam een klein slokje water. Ze voelde het helemaal door haar slokdarm gaan. Het koude water maakte haar ook kouder van binnen. Ze keek weer even naar Mysterio en werd meteen weer warm en verdooft van binnen.

Ze greens en keek naar haar "Oke,Ik denk dat je beter terug kan gaan naar die merrie," zei hij rustig en keek haar aan "Bij haar kan je ruste en ze kan je beschermen." zei hij weer. "Al je wilt kan ik bij je blijven maar ik kan ook alvast weg gaan" zei hij rustig en wachtte haar reactie af en duwde plagend zijn neus weer tegen haar hals aan. "Je bent zo schattig als je verlegen bent" zei hij zachtjes en er verscheen een glimlach op z'n pikzwarte fuwelen lippen

Ze keek naar hem. Ze wilde bij hem blijven. Voor altijd.. 'Wil je alsjeblieft mee?' Vroeg ze zacht. Ze werd nog erger verlegen toen hij zei dat ze schattig was als ze verlegen was. Ze keek een beetje naar zijn benen.. Aangezien ze kapot ging van de zenuwen en doodverlegen was, kon ze hem gewoon even niet aankijken. Ze wachte gespannen op zijn antwoord. Ze hoopte dat hij bij haar zou blijven.

Hij greens en keek eventjes naar haar "Natuurlijk, waarom niet zij hij plagerig" Hij liep om haar heen "We kunnen ook hier blijven liggen" zei hij daarna. Hij duwde met z'n neus plagerig tegen haar acterhand aan en liet z'n neus langs haar lichaam naar haar schouder toe glijden en stopte bij haar hals. Hij sloot z'n ogen eventjes en ademde haar lucht diep in zodat hij hem altijd zou herkennen. Hij bleef zo eventjes staan