I will help you,

Ze keek naar hem.. Ze wachte af tot hij wat zou zeggen. 'Ik wil voor altijd bij jou blijven.. Maakt me niet uit hoe ik zal moeten worden of hoe ik me zal moeten gaan gedragen..' Zei ze zacht toen hij was uitgepraat. Ze dacht na over vroeger.. Toen de kudde werd gevangen, werd dat met goede paarden gedaan.. Ze kon er nogsteeds woedend over worden.. 'Ik heb ook een hekel aan ze.. Wat ze hebben gedaan..' Zei ze na een tijdje zacht tegen hem. Ze drukte haar neusje zacht tegen zijn hals.

Hij luisterde naar wat ze zij. "Ik wil voor altijd bij jou blijven.. Maakt me niet uit hoe ik zal moeten worden of hoe ik me zal moeten gaan gedragen" hoorde hij haar zachtjes praten. Hij keek haar aan en deed z'n neus tegen haar weer aan. Hij streek er mee over haar hals en stopte bij haar neus waarbij haar plagend een likje gaf. "Dancing Moon.." Begon hij weer zachtjes "Als je het doet moet je er goed over na denken. En niet in het wilde weg dingen gaan doen" zei hij zachtjes,"Wat hebben ze je vroeger aangedaan dan ?" vroeg hij rustig aan haar. Hij was er wel benieuwd na, wat er was gebeurd.

Ze keek hem aan. Bij de gedachten aan vroeger kreeg ze meteen een diepe steek in haar hartje.. 'Die dag.. Dat mijn ouders en de hele kudde gevangen werden.. Waren het zogezegt 'Goede' paarden die die mensen hielpen..' Zei ze zacht terwijl er een traantje op de grond viel. De gedachten aan haar ouders, maakte dat ze van streek raakte erover. Ze keek naar de grond en hielt haar hoofdje tegen zijn borstkas hielt.

Hij luisterde naar de woorden die ze zei. Hij keek naar haar en zag dat het der pijn deed. Pijn om er over te praten. "Maar die paarden konden er waarschijnlijk niks aan doen. Die moeten luisteren of ze worden geslagen." zei hij rustig en hij deed z'n neus tegen haar hals aan. "Mijn ouders werden door wilde goede paarden vermoord waar ik bij was. Ik kon nog net wegkomen en zag het voor me neus gebeuren, Ik wil niks meer te maken hebben met die 'goede' paarden. Ik dien de slechte paarden. Daar ben ik voor geboren en die zal ik nou eenmaal dienen en m'n respect tonen. De andere kunnen letterlijk de boom in als het om respect gaat" zei hij geïrriteerd. Hij had een hekel aan goede paarden gekregen

'Dan nog.. Ze hebben altijd een keus.. Zichzelf opofferen of een hele kudde het goede leven ontnemen..' Zei ze zacht. 'Waarom deden ze dat je ouders aan dan..?' Vroeg ze voorzichtig aan hem terwijl ze haar hoofdje tegen hem aanhielt. Hij was echt het enige paard waar ze zich goed bij voelde. Veilig, vertrouwt.. Ze keek naar de grond terwijl ze haar oren naar hem toe had gedraait om hem te horen

Hij luisterde naar haar, Bij haar kon hij echt alles kwijt. Hij vertrouwde haar voor de volle 110%. Hij brieste luid en dacht na. Als hij dat zelf is wist. "Helaas weet ik dat zelf ook niet. Maar als ik ze ooit vind" hij kon er echt ontzettend boos om worden. Waarom dacht hij nogsteeds. Waarom zijn ouders ? Wat hadden ze hem misdaan. "Ik weet het niet maar als ik ooit die paarden tegen kom.. Dan zijn ze nog niet jarig. Ik zal er voor zorgen dat hun zullen sterven." zei hij zo rustig mogelijk

Hij galopeerde in volle vaart over de bergen heen. Hij had namelijk de wind opgesnoven die een paardengeur met zich meedroeg. Hij hinnikte luid en hoopte op antwoord. Ondertussen bleef hij verder galoperen.

Ze keek naar hem.. Ze vond het echt zo erg voor hem.. Haar haat aan 'goede' paarden werd steeds erger. Ze keek op toen er een luide hinnik door het gebied echöde. Ze keek vlug naar Mysterio. Met een blik van: Moeten we nu vluchten?

Hij brieste luid en keek naar haar. "Het is geen groot paard het is een veulen. Waarschijnlijk niet ouder dan twee jaar." zei hij rustig en beantwoorde daarmee dus haar vragende blik. Hij keek omzich heen en probeerde te kijken waar hij vandaan kwam. Hij dacht aan vroeger weer. Dat deed hij steeds vaker en steeds vaker wilde hij vechten

Rustig stapte de palomino kleurige merrie door en over de heuvels. Toen de geur van andere veulens en paarden haar neus binnen kwam werd ze al vrolijker. Ze had al in tijden geen paarden of andere dieren meer gezien. Ze bleef stappen met af en toe enkele draf passen er door heen. Haar blik bleef oplettend en ze was benieuwd naar wat haar te komen stond. Ze had een paar maanden geleden haar ouders zelf verlaten en al heel wat geleerd.

Ze knikte zacht. Ze keek rond. Ze wilde weten wie het was en waar.. Ze bleef voor de zekerheid dicht bij Mysterio. Haar persoonlijke guardian. Ze zag hem kijken. Zijn blik was echt veranderd.. Ze wist niet of dat iets goeds of iets slechts zou betekenen.. Maar ze voelde zich altijd veilig bij hem dus maakte ze zich daar niet druk om. Ze keek hem in zijn prachtige ogen.

Hij galopeerde in rengalop verder toen de geur sterker werd. Hij hinnikte nog eens luid en kwam de bossen uit. Hij steigerde vrolijk en keek opgewekt rond. Paarden! Hij zag zelfs veulens! Hij was nu echt dolblij. Hij zag een zwart hengstje met een palomino merrietje. Hij ging er vrolijk op af. 'Haay' Zei hij vrolijk. 'Ik ben Baico' Zei hij en keek ze opgewekt aan.

Hij keek fel naar het hypere veulen voor z'n neus. Hij stond op maar wel zo zodat hij moon geen pijn zou doen. "Hoi en doei" zei hij en keek het veulen aan met een emotieloze blik. Hij gaf niet veel om andere paarden dus zou deze ook geen uitzondering zijn. Hij deed z'n neus tegen moon aan en deed een paar passen bij hun vandaan. Ze begreep vast wel waarom hij het deed want hij zat hier echt niet op te wachten op zo'n hyper geval

Ze rook nog een keer goed en concentreerde zich diep. Het was nog maar een klein stukje. Ze galoppeerde aan en besloot dus het laaste stuk in een rustige galop afteleggen. Dan zou ze er in iedegeval iets sneller aankomen voor dat die paarden ineens weg zouden zijn. Ze stopte bij een heuvel. In haar gezichtveld zag ze enkele paarden. Een hyper bruin veulen,een zwart veulen, een palomino en een appaloosa en een donker bruine merrie. Ze liet een klein schattig hinnikje horen wat ze zo hard mogelijk probeerde te doen

Hij keek ze verbaast aan. Alhelemaal omdat die merrie, zich bang achter die andere verschool. 'I.. Ik wilde jullie niet bang maken..' Zei hij en deed zn hoofd wat lager. Hij was een stuk groter dan die veulen voor hem.. Hij keek ze aan. 'Sorry..' Zei hij en stapte weer weg. Met zijn hoofd nogsteeds laag. Hij wilde alleen maar vrienden met ze worden.. Waarom deden ze zo? Dacht hij verward. Hij brieste en keek treurig naar de grond. Toen hij een ander hinnikje hoorde, keek hij meteen op. Hij hinnikte gelijk terug en keek zoekend rond. Ineens kreeg hij een palomino veulen in het visier.

Hij keek het veulen na wat waarschijnlijk al 4x zo oud was als hem maar okeei. "Het ligt niet aan jouw. Ik ben niet het type wat met goedzakjes omgaat" sprak hij rustig uit en hij draaide zich om naar Moon en bracht z'n neus naar haar rug toe. Hij liet hem over haar been,rug,schoft en hals glijden en weer terug waarna hij uitdagend in haar schoft hapte en een sprongetje naar achtere maakte

Ze brieste en keek naar de veulens. Het zwarte veulen wat waarschijnlijk een fries was en het palomino kleurige merrie veulen keerde beide hun rug toe naar het bruine hengsten veulen. De palomino kleurige merrie was bang en de zwarte hengst beschermde haar. Hij daagde haar uit om te spelen. Ze zag dat het bruine veulen haar aandacht wilde en op haar afkwam. Ze stapte van de veulen af rustig naar beneden. Ze brieste rustig en ontspande. Ze keek meestal eerst goed voordat ze dingen zomaar uit het wilde weg zou gaan doen

Hij hinnikte vrolijk naar haar. Hij had nog gehoord wat dat hengstje zei.. Die was dan waarschijnlijk slecht.. Dacht hij meteen. Hij richte zijn aandacht weer naar dat andere veulen. Die was meer van zijn leeftijd.. Hij bekeek haar. Wat was ze mooi! Hij stapte op haar af. Maar niet zo hyper als hoe hij die andere benaderde.. Nu een beetje rustiger.. Aangezien hij niet hetzelfde wilde al net..

Ze voelde zijn neus over haar lijf gaan, ze werd helemaal warm van binnen en stond stijf van de spanningen.. Toen ze ineens voelde dat hij in haar schof beet kek ze verbaast op. Maar toen hij meteen achteruit schoot en zijn blik zag. Werd ze helemaal vrolijk en begreep wat ie wilde. Ze sprong naar hem toe en hapte zacht in zijn manen. Ze deed vlug weer een paar stappen de andere kant op en keek hem uitdagend aan

Ze had ook opgevangen van wat het zwarte veulen nog zij. Ze brieste rustig en hoorde een hinnik van het bruine veulen waarna het rustig op haar af kwam. Haar lange benen zetten ze rustig stapje voor stapje neer en ze kwam dichterbij de bruine hengst. Ze liet haar ogen rustig en on opvallend over z'n lichaam glijden. Het was een hengst van ongeveer een jaar dat wist ze zeker. Hij was namelijk groter gebouwd dan haar en zei was pas tien maanden oud. Ze brieste nog een keek en kwam iets voor de hengst tot stilstand. Haar blik was vriendelijk en haar oren stonden strak naar voren. "Hoi," zei ze rustig maar toch vriendelijk. "Monessa is de naam, en jij mag zijn ?" vroeg ze daarna op de zelfde toon en ze keek hem weer rustig aan met haar zwart bruine ogen

Hij zag dat ze schrok toen hij haar speels beet. Hij brieste luid en keek haar ondeugend aan. Toen ze zacht in z'n manen hapte keek hij haar even beledigd aan. Z'n manen betekende veel voor hem. het maakte hem wie hij was. Dat had hij nog van z'n vader geleerd voordat hij werd vermoord. Hij draafde speels op haar af en beet in haar staart waarna hij omdraaide en een rondje draafde zodat hij op een afstandje van haar stond. Z'n houding veranderde wel, van oplettend en emotieloos tot ondeugend en speels. Hij moest wel gaan trainen dat was zeker. Hij moest zeker meer spieren krijgen en zich beter gaan gedragen naar z'n soort.

savoja stond nog steeds naast curlin. haar ogen waren zacht kil. ze dacht weer aan haar ouders. waarom waarom juist zij. haar oren lagen weer plat op haar hals. en ogen werden killer. wie was die hengst die heel haar kudde had weggenomen of waren het de viervoeters. een ijzige rilling ging door haar heen. ze was woedend en haat kwam erbij haat voor de onbekende dief..... terwijl ze kil keek staarde ze naar de grond. op een dag zou ze gaan zoeken. savoja mompelde weer lichtjes. ze wist niet precies wat te doen. even keek ze op ze had geen hinnik gehoord want ze was te diep verzonken in gedachtten. toen zag savoja oppeens twee andere veulens. een van 1 jaar ongeveer en een van 10 a 11 maanden. savoja bekeek de twee nieuwe veulens heel aandachtig. en snoof .....


[wouw weer veel reactie en nieuwe bij ;D srry dat ik laat reageer ben nogal druk bzig met school *.* ]

Ze moest lachen om zijn beledigde blik. Ze sprong gelijk naar voren toen hij in haar staart beet. Ze was veel aangesterkt. Haar ribben staken al minder uit en haar benen hadden al meer kracht.. En zoals Mysterio al tegen haar had gezegt, ging het gras eten makkelijker dan eerst. Ze keek hem aan en duwde haar neusje zacht tegen zijn neus en galopeerde met een vrolijk bokje aan.

Hij zag dat ze hem bekeek. Hij bekeek haar ook. Van dichtbij was ze nog mooier! Hij schatte haar iets jonger als een jaar. 'Hay' Zei hij rustig. Hij dwong zichzelf nu echt om minder hyper te zijn. Het was moeilijk voor hem.. Want zo rustig was hij gewoon echt niet.. 'Ik ben Baico' Zei hij op dezelfde toon. Zijn ademhaling was nog erg snel en zijn neusgaten wijd open. Hij was erg speels.. Maar hij wilde niet dat er zometeen hetzelfde gebeurde als bij die andere veulens van net..

Hij brieste luid en genoot van de korte aanraking van Dancing Moon. Ze luisterde met sommige dingen wel naar hem maar ze kon ookal behoorlijk koppig zijn zoals hij had gemerkt. Ze was gelukkig al een stuk dikker geworden dan eerst. Hij sprong ook aan in galop en maakte een paar gekke sprongen waarbij hij zijn voorbenen wild naar voren gooide en luid hinnikte naar haar. Hij hapte speels naar haar flank en rende weer hard weg