Rainbow is back

Op een rustig ontspannen stap tempo stapte Rainbow bij de bomen. De bruin wit gevlekte merrie met meer wit dan licht bruine bijna palomino gekleurde vacht, brieste ontspannen. Haar neusvleugels trilde bij de bries die ontglipte uit haar neus en ze schudde met haar hoofd. Ze stapte tussen de bomen door die uitkwamen bij een rivier,die rivier kreeg na enkele tientallen meters een stroomversnelling waarna zich een mooie waterval toonde die zich daarna opende tot het Zilveren Meer. Het was veel denkwerk om er nu al zo over te denken waar ze heen wou gaan dus stapte ze maar op een rustig tempo veder. Ze was een tijd uit Dream Horses geweest maar nu was ze toch terug gekomen en was ze van plan om hier niet meer weg te gaan. Haar witte manen ruste op haar witte hals die van onder de licht bruine bijna palomino kleurige patronen kreeg en zo veder liep naar onderen. Haar hoofd hield ze fier en sierlijk omhoog en haar ogen straalde warmte en vriendelijk uit,ze keken oplettend omzich heen. Rainbow,de naam die ze vier jaar geleden had gekregen van haar ouders die ze nu niet meer kende omdat ze ze kwijt was geraakt, verhoogde haar tempo tot een draf en ze brieste nogmaals vrolijk waarbij haar neusvleugels harder trilde dan de vorige keer. Met haar staart sloeg ze enkele keren tegen haar flank aan om irritante bos beestjes van haar flanken af. Haar sterke lichaam droeg zich rustig voort en na een tijdje verhoogde Rainbow nogmaals haar tempo waarbij ze een paar vrolijke bokken sprongen maakte van vreugde. De vreugde dat ze weer terug was,dat ze de weg terug had gevonden en dat ze weer op haar thuisplaats was voor haar. Een luide hinnik verliet haar keel en ze galoppeerde tussen de bomen vandaan waarna ze een scherpe bocht naar links maakte en op een vrolijk tempo veder galoppeerde langs de rivier die zou lijden tot de waterval. Weer een aantal vreugde en gekke sprongen kwamen uit haar los en met haar oren strak naar voren galopeerde ze veder tot aan het einde van de rivier waar de rivier naar beneden liep. Waar de rivier zich omtoverde tot een prachtige waterval. Ze stopte en haar oren stonden strak naar voren,haar vrolijke blik gericht op de rivier en haar houding behoorlijk vrolijk. Ze keek naar beneden waar het water neerspatten tegen de grond en vele druppels weer omhoog schoten door de klap en rustig naar beneden gingen om zich bij het Zilveren Meer te kunnen voegen.

Terrorsaur spitste zijn oren waarna hij zich ontspande. Hij hoorde enkele geluiden van een waterval die veel geluid maakte ook hoorde hij vogels vluiten. Vervolgens brieste Terror zijn neusvleugels gingen trillen. Hij liep rustig naar de rivierde stroming werdt sneller en aan het eind zag je de waterval naar beneden gaan en die ging naar het zilvere meer. Hij liet zijn hals zakken zodat hij kon drinken, toen hij klaar was stak hij zijn neus in de lucht hij rook een vreemde paard die lang geleden hier ook vaak was. Maar nu is ze terug, Terrorsaur zwiepte met zijn staart tegen zijn vlanken om wat vliegen weg te jagen die waren deze tijd toch ook zo vervelend. De zon scheen erg vel op zijn vacht zodat hij het warm kreeg. hij liep naar de waterval die naar beneden ging het ging erg snel met erg veel kracht, enkele spetters kwamen op zijn huid terecht. Hij liep naar beneden en vervolgens sprong hij aan in galop. Terrorsaur bewoog soepel maar snel. Hij maakte een bok in de lucht want hij was weer terug ik DreamHorses gekomen ook hij was hier al lang niet meer geweest maar is toch terug gekomen. Hij had wel een goede keus gemaakt hij vondt het nu al weer fijn. Terrorsaur brieste zacht en hij strekte zijn nek vervolgens deden zijn benen precies het zelfde, in de verte zag hij een stip verschijne het was blijkbaar van een paard. Een merrie dus die hij daar net okal rook. Zijn passen gingen langzamer en toen ging hij in stap. Toen hij was aan gekomen stopte hij en hij begroete haar beleeft. "Hallo." Zij hij op een rustige toon, "Mijn naam is Terrorsaur je mag me ook wel Terror noemen." Zij hij daarna. "En wie moet jij voorstellen?" Vroeg hij. Terrorsaur liet zijn blik over haar heen glijde ze zag er bruin wit gevlekt uit. Zijn donkeren ogen bekeken haar nogmaals daarna keek hij naar de waterval de voor hun lag, de wint begon zachtje's te spelen met zijn manen en daarna liet hij zijn blik weer naar de merrie gaan wachtend op een antwoord van haar. Hij voegde zich bij haar en de zilveren meer zag je al liggen in de verte de water glanste in de zon, het was helder water mooi blauw ook daar was hij al lang niet meer geweest wat had hij deze plek gemist, daarna keek hij weer naar de merrie ze zag er wel vriendelijk uit maar je moest nooit op de uiterlijk beoordelen.

De wind speelde rustig met de wit gekleurde manen van Rainbow. Rustig brieste ze nog een keer en keek ze ontspannen en tevreden naar de waterval. Het was een mooi gezicht om het water met zoveel kracht naar beneden te zien stromen of eerder gezegt te zien vallen. Haar staart bleef automatisch heen en weer zwaaien om de vervelende irritante rot beesten geen kans meet te geven om op haar flanken of andere delen van haar lichaam te kunnen komen. De geur van de bomen en het geluid van de waterval was heerlijk. Ze kwam weer helemaal tot rust en ze wist nu precies weer waarom ze terug was gekeerd naar Dream Horses. Voor zijn vele rustgevende gebieden en andere dingen die heel erg fijn waren. Haar blik bleef gericht op de watervallen tot een nieuwe nog niet zo sterke geur haar neus betrad. Het was de geur van een ander paard. Ze keek in de richting waar het vandaan moest komen en het duurde niet lang of ze zag dat een donkere schim naderde. Het was een zwarte hengst. Meestal had ze het niet echt op hengsten ze vertrouwde ze niet,ze was er zelfs soms bang voor. Maar hij had iets,ze bleef ontspannen staan en keek verbaasd op toen de hengst tegen haar begon te spreken enzich zelfs meteen voorstelde. Hij moest waarschijnlijk wel goed zijn of neutraal want een slecht paard zou nooit zo doen bedacht ze zich."hallo" sprak zijn stem op een rustige toon waarna hij veder sprak "Mijn naam is Terrorsaur je mag me ook wel Terror noemen." Sprak hij daarna nog veder waarna hij iets vroeg "En wie moet jij voorstellen?" Eindigde hij. Rustig liet ze haar ogen over de gespierde hengst heen gaan. "Ze hebben mij vier jaar geleden de naam Rainbow gegeven" sprak hij vriendelijke,warme stem rustig. Ze liet haar ogen weer naar de rivier en de waterval waar zich het ritueel van het water zich herhaalde. Rustige rivier,versnelling van de strooming,het naar benden vallen of stromen van het water,de druppels die omhoog vlogen en daarna zich weer bij de rest van het water van het Zilvere meer voegde.

[oeeh, vrij kot volgends mij ]

Terrorsaur keek de merrie aan ze leek wel rustig en aardig ze was zeker niet slecht dat kon hij anders wel meteen zien hij had al heel vaak te maken gehad met slecht paarden, Terrorsaur keek nogmaals naar haar haar spieren waren ontspannen en daardoor voelde Terrorsaur zich ook ontspannen. Terrorsaur keek weer naar de rivier en waterval, de waterval viel hardt naar beneden het maakte veel geluid maar daar stoorde hij zich niet aan. 'Ze hebben mij vier jaar geleden de naam Rainbow gegeven.' Sprak ze vriendelijk,warme stem rustig uit. hij liet zijn ogen naar de rivier en de waterval gaan en hij zij. "Aangenaam, Rainbow." Zij hij rustig en vriendelijk tegen haar. Enkele vogels vloten een liedje een mannetje's vogel vloot een liedje waarmee hij een vrouwtje verzierde, het was pas geleden zomer geworden en het was meteen lekker weer. Terrorsaur keek naar de lucht al gouw werdt de lucht wat donkerder en er verschene wolken, maar geen wolken dat regen in zat maar misschien vergiste hij zich. "Ben jij al lang in Dream horses?" Vroeg hij rustig en vriendelijk aan Rainbow. Terrorsaur liet een zachte bries horen, Terrorsaur was gespierd maar dat wilde niet zeggen dat hij gevaarlijk was en altijd aan het vechten was nee dat was hij niet een fries had dat altijd al, de meeste dan. Terrorsaur zag een eekhoorn wat noodje's verzamelen maar Terrorsaur dacht goed na hier kwamen bijna nooit eekhoorns? En er lagen heel weinig noodje's ongeveer 3 zag hij maar op de grond liggen, misschien was de eekhoorn verdwaald. Al snel richtte hij zijn blik weer op Rainbow, de meeste merrie's waren niet zo rustig als ze een onbekende hengst zagen maar misschien is dat anders bij haar dat kan natuurlijk altijd. Terrorsaur zag een mooie bloem liggen hij liep er heen en dat nam hij weer terug naar Rainbow hij legde dat voor haar op de grond, dat gaf hij omdat hij kennis wilde maken.

(Beetje inspiratieloos.)

Meestal was de bonte merrie heel erg gespannen en vertrouwde ze niemand en al helemaal geen hengsten maar hij had iets waardoor ze zich ontspannen voelde. Hij had iets rustgevends inzich ze kon het eerlijk gezegt niet eens vertalen maar haar blik bleef rustig en ze probeerde niet haar gevoelens het over te laten nemen van haar gedachtes. "Aangenaamd Rainbow" sprak hij rustig en vriendelijk tegen haar. Na enkele secondes sprak hij weer en met een nieuwsgierige blik keek ze naar hem terwijl hij sprak dus "Ben jij al lang in Dream horses?" Vroeg hij op de zelfde toon als daarstraks. "Ja, ik ben er al een tijdje maar ik ben ook voor een tijd vertrokken om alles op een rij te kunnen zetten maar nu ben ik weer terug in Dream Horses en weet ik waarom ik terug ben gekomen" zei ze rustig en er verscheen een grijns op haar snoet. "Ben jij al lang in Dream Horses ?" vroeg ze daarna aan de hengst. Ze was best nieuwsgierig naar hem geworden. Tegelijk luisterde ook zij naar de vogels die floten,ze floten naar elkaar,praatte met elkaar en de mannetjes versierde hun vrouwtjes ermee, of makkelijker gezegt,ze zorgde ervoor dat ze daardoor naar het mannetje kwamen zodat ze konden gaan paren. Het was zomer en dan was dat allemaal normaal want de vogels legde daarna eieren,de vrouwtjes dan. Ze schudde met haar hoofd waarbij haar manen wild heen en weer vlogen waarna ze haar aandacht weer op terrorsaur richtte, of afgekort terror. Het was best een mooie naam vond ze. Haar ogen liet ze nogmaals over het gespierde lichaam gaan van de friessche hengst. Hij was wel gespierd maar hij gedraagde zich niet dominant of in die richting zelfs het tegen overgestelde daarvan,hij was helemaal ontspannen en ging een gesprek met haar aan op een vriendelijke toon. Haar ogen gleden weer naar de watervallen toe,het leek wel alsof de waterval haar naam riep want elke keer trok hij weer haar aandacht,maar ook Terror trok haar aandacht natuurlijk, haar gevoels diep in de war diep in haar. Ze had er moeite mee om haar gedachtes rustig te houden,zodat ze op een rijtje bleven staan en zich niet door elkaar lieten halen waardoor ze dus onzin zou gaan praten of nog erger stotteren. Het was allemaal mogelijk vooral met dit rare gevoel in haar buik. Het was behoorlijk apart vooral omdat ze het nog nooit had gevoeld en zeker niet zo sterk als het nu was. Weer schudde ze met haar hoofd om er met haar gedachtes bij te kunnen blijven waarna ze naar hem keek met een nieuwsgierige blik. Ze was nieuwsgierig naar het antwoord, het antwoord op de vraag die ze had gesteld aan hem. Haar oren stonden strak naar voren, haar oren die alles opvingen van de omgeving. Van het geluid van de vogels tot en met de waterval alles ving ze op maar ze wilde alleen de vriendelijke stem van Terrorsaur horen.

Terrorsaur keen nogmaals naar Rainbow ze zag er vriendelijk uit ja, dat was wel echt zeker want anders had ze al lang zich dominant gedragen en in een gevecht gegaan, maar dat was niet zo. Terrorsaur liet zijn blik nog een keer over het sierlijke lichaam glijden van Rainbow. Terrorsaur was erg in gedachte hij voelde iets van binnen dat hij nooit had gevoelt hij wist ook niet wat dat nou precies betekende. Terrorsaur schudde even met zijn hoofd om al die gedachtes weg te halen. Zijn manen vielen sierlijk weer op zijn hals. Rainbow schudde ook eerst met haar hoofd Terrorsaur dacht dat ze ook misschien heel veel aan haar hoofd had. Terrorsaur luisterde aandachtig naar Rainbow toen ze sprak. "Ja, ik ben er al een tijdje maar ik ben ook voor een tijd vertrokken om alles op een rij te kunnen zetten maar nu ben ik weer terug in Dream Horses en weet ik waarom ik terug ben gekomen" Terrorsaur knikte naar haar. Na enkele seconde begon ze weer te praten ze vroeg hoe lang Terror al in Dream Horses was. “Ik ben ongeveer weer eergisteren gekomen, maar ik heb zoals jij ook al heel lang niet meer in Dream horses geweest, ik vindt het wel weer fijn dat ik toch maar weer ben gekomen. Ik had deze plek niet kunne missen.” Zij hij rustig en aardig, tegen haar. Terrorsaur zwiepte met zijn staart rustig heen en weer. Hij luisterde nogmaals naar het gezang van vogels. Het was erg rustig een mooi weer ook was het best fijn om bij haar te zijn. Maar waarom weet hij niet, zijn blik keek even weer Rainbow’s kant op, haar ogen waren mooi donker en haar oren waren naar voren gericht om iets goed te horen. Terrorsaurs hard slag ging regelmatig en zijn ademhaling ook, hij wachtte nieuwsgierig af wat ze zal zeggen.Terrorsaur keek naar de waterval met veel snelheid viel het water naar beneden. Hij volgde de water tot het in de rivier viel. Zijn blik ging weer naar Rainbow die daar rustig stond. Terrorsaur had iets met haar, hoe voelde iets dat hij nog nooit eerder had gevoelt bij anderen merrie’s maar hij wist niet waar dat vandaan kwam. De wint speelde een beetje met hun manen, en Terrorsaur liet een zachte bries horen. Het was stil en nogmaals hoorde je vogels fluiten ze maakte een soort melodie. Het had een leuk ritme. Terrorsaur keek omhoog en hij zag daar een vrouwtje een een mannetje. De mannetje was aan het paren, dat hoorde in deze tijd het was zomer geworden. Het was ook lekker warm het was niet te heet en niet te warm precies perfect dus. “erg stil vind je ook niet?” Zij hij rustig tegen haar. Terrorsaur was erg nieuwsgierig maar hij wist bijna niks te vertellen. Zij blik ging even later weer naar de rivier de stroomde naar de zilveren meer. Het water was daar mooi en hij zag eendje’s zwemmen in het water ook zag hij kleine eendjes die daar achter hun moeder aan zwommen., het had een leuk gezicht. Terrorsaur wachtte rustig af wat Rainbow ging zeggen.

Rustig bleef Rainbow naar de donkergekleurde hengst Terrorsaur kijken,hij was echt vriendelijk,vooral toen hij op een aardige,vriendelijke maar toch rustige toon begon te spreken,te spreken tegen haar "ik ben ongeveer weer eergisteren gekomen, maar ik heb zoals jij ook al heel lang niet meer in Dream horses geweest, ik vindt het wel weer fijn dat ik toch maar weer ben gekomen. Ik had deze plek niet kunne missen.” eindige hij zijn verhaal waarna er een tijd kwam van stilte, hij schudde afentoe met zijn hoofd,net als haar. Zou hij het zelfde denken of aan iets anders,het was best raar vond ze zelf maar dat maakte aan de ene kant niks uit. Na een langere stilte,njhaa stilte. Je hoorde het geluid van de watervallen,vooral het neerkomen van het water,het gezang van de volgens en afentoe een bries van haar of Terror. "Erg stil vind je ook niet ?" zei hij rustig tegen haar. Een grijns sierde zich op haar witte lippen, "Dus we zijn beide weggeweest,terug gekomen en kwamen elkaar tegen" zei ze met een plaagde blik in haar ogen. "We kunnen wel daar heen stappen,hebben we ook nog is beweging" zei ze weer met een duidelijke grijns in haar stem. Rustig liep ze langs de hengst.terwijl ze langs hem liep beet ze zachtjes in zijn manen liet ze los en liep ze rustig veder alsof ze niks had gedaan. Haar neus had daarbij zachtjes zijn hals aangeraakt en verschillende sterke en niet sterke gevoels kwamen naar boven naar haar,de gevoelens die ze eigelijk niet tot nooit had gevoeld voor een hengst zoals Terrorsaur. Een zachte bries verliet haar neus terwijl ze veder stapte en achterom keek naar terror en zacht naar hem hinnikte

[Sorry, was insp loos ]

Terrorsaur keek aandachtig naar Rainbow, hij had zijn oren gespitst zodat hij bijna alles van haar kon horen, het was erg stil maar je hoorde wel de waterval en de vogels fluiten, Terrorsaur wist niet zo goed wat hij moest zeggen tegen haar, maar hij dacht dat zij dat ook niet precies wist. “erg stil vindt je niet?” Zij ze op een rustige toon. “Ja, erg stil behalve de vogels en de waterval natuurlijk.” Zij hij rustig maar vriendelijk tegen haar. Een lichte grijns versierde zijn lippen toen ze zij dat we even ergens heen misschien gingen lopen. Daarna liep ze om hem heen en ze beet lichtjes in zijn manen waarna ze verder liep ze deed alsof ze niks had gedaan. “Oke.” Zij hij met een speelse toon in zijn stem. Terrorsaur ging in draf zodat hij naast haar liep, hij zwiepte wat met zijn staart om wat vliegen weg te jagen. Een lichte bries ontsnapte uit zijn neus. Zijn neus haren gingen lichtjes trillen, hij liep met haar naar de rivier waar ze stopte. “Waar wou je eigenlijk heen? Ik volg je wel waar je heen zou willen.” Zij hij met een lichte grijns op zijn lippen. Terrorsaur liet zijn hals zakken zodat hij was kon drinken toen hij klaar was hief hij zijn hoofd weer de lucht in. “Toch wel gezellig vindt je ook niet?” zij hij waarna hij even stopte en weer begon. “Eigenlijk heb ik me nooit zo prettig gevoelt bij anderen merrie’s maar wel met jou, heb jij dat misschien ook of licht dat aan mij?” Vroeg hij rustig tegen Rainbow. Hij wierp weer een rustige blik naar haar en zijn ademhaling ging regelmatig. De wint begon al weer zachtjes met hun manen. Terrorsaur beet lichtjes in haar manen en toen liet hij weer lot hij deed alsof hij niks had gedaan maar dat was natuurlijk niet zo.

(Maakt niet uit ik ben ook best inspiratieloos.)

Een zachte bries liet zich weer ontsnappen uit de neus van de gevlekte merrie waarna ze rustig afentoe keek naar Terrorsaur “Waar wou je eigenlijk heen? Ik volg je wel waar je heen zou willen.” zei hij met een lichte grijns die zijn lippen sierde. “Toch wel gezellig vindt je ook niet?" Sprak zijn stem daarna weer rustig en vriendelijk en voor haar gevoel toch warm,weer sprak hij veder terwijl Rainbow rustig begon te drinken van het koude water van de rivier. “Eigenlijk heb ik me nooit zo prettig gevoelt bij anderen merrie’s maar wel met jou, heb jij dat misschien ook of licht dat aan mij?” sprak Terror rustig tegen haar. Rustig tilde de merrie haar hoofd op en keek ze naar hem en begon ze ook weer met spreken "Ik weet niet,maar de hele tijd stil staan is ook een beetje saai" zei ze rustig en ze keek hem aan waarna ze naar de omgeving keek van bossen en bomen en andere kleinere dieren enzo. Ook zag ze de rivier natuurlijk maar die lag pal voor haar neus. Een zachte bries verliet haar neus nogmaals en ze beantwoorde zijn volgende vraag of wat hij had gezegt eigelijk. Als paarden konden blozen of rood worden,dan zou ze nu ongeveer een tomaat zijn geweest. "Uhm,, Je bent anders dan de meeste hengsten,meestal ben ik bang,onzeker en wil ik keihard wegrennen omdat ik niemand vertrouw,tenminste geen hengsten.." ze keek meteen weg waarna ze weer veder praatte "Jij was anders, tenminste, ik werd niet onzeker of bang of wilde weggaan, erger zelfs, ik wilde blijven en het liefst je knuffel enzo" zei ze met een grijns op haar snoet terwijl ze hem ondeugend en lief aan keek. "Dus het antwoord op je vraag, Ja" zei ze rustig en warm

Terrorsaur glimlachte naar haar, en hij liet een zachte bries horen. "Ja, dat vindt ik ook best saai." Zij hij met een lichte grijns die zijn loppen sierde. Hij zwiepte rustig met zijn staart om enkele vliegen weg te kunne jagen die deze tijd wel erg iritand waren, zeker zomers. "Uhm,, Je bent anders dan de meeste hengsten,meestal ben ik bang,onzeker en wil ik keihard wegrennen omdat ik niemand vertrouw,tenminste geen hengsten.." Zij Rainbow waarna ze meteen naar een anderen richting keek, na enkele seconde's sprak ze verder. Jij was anders, tenminste, ik werd niet onzeker of bang of wilde weggaan, erger zelfs, ik wilde blijven en het liefst je knuffel enzo" zij ze aardig en warm. Terrorsaur deed zijn oren iets naar voren het was wel fijn om te horen dat ze het prettig vondt bij hem. Maar wat zij had had hij precies het zelfde maar dan misschien iets anders. "Dus het antwoord op je vraag, Ja" Zij ze rustig en warm tegen hem. Terrorsaur wierp nogmaals weer een blik op de waterval die naar beneden viel met een hoge snelheid ging hij zo naar beneden, na enkele seconde keek hij weer naar Rainbow. Ze was erg lief en aardig dan de meeste merrie's de meeste waren slecht en afstandelijk zij wel afstandelijk maar niet bij hem. Terrorsaur liet zijn blik nogmaals over haar lichaam glijde. "Oke, wel grappig dat we ongeveer het zelfde antwoord hadden." Zij hij rustig en warm tegen haar. Terrorsaur wou iets zeggen waar hij nog niet zeker van was dus hij hield het nog even op, misschien zo ging hij het zeggen dat zal hij wel zeker dooen, hij keek naar de rivier en hij begon te drinken daarna hief hij zijn hoofd weer in de lucht en hij wachte op een antwoord van haar.

Rustig bleef ze staan en wende ze haar blik weer naar Terrorsaur, Hij was echt heel aardig en ze bleef nog steeds bij het zelfde punt. Hij was anders,leuk en aardig en al die dingen. Ze kreeg kriebels in haar buik, van die kriebels die ze nog nooit had gevoeld bij een hengst. Het was raar om het te voelen,vooral omdat ze het in de vier jaar dat ze leefde het nog nooit had gekend,gevoeld of zo iets. Toen de hengst weer sprak luisterde ze nieuwsgierig naar hem. "Oke, wel grappig dat we ongeveer het zelfde antwoord hadden." zei hij rustig en warm tegen haar. Zijn stem klonk voor haar als muziek in haar oren,als of er een piano een beeldschoon lied speelde, alleen was het geen echte piano natuurlijk maar de rustige virendelijke warme stem van Terrorsaur. Rustig liet ze haar blik weer langs de rivier gaan en zette ze afentoe rustig een stap naar voren waarna ze zich uiteindelijk weer omkeerde en met haar been op rust ging staan om toch maar van het beeld te genieten, vooral omdat haar droomhengst naast haar stond. Terrorsaur. "Het is inderdaad leuk dat we bijna het zelfde dachten" sprak ze rustig met een lichte grijns. "Wie weet denken we wel meerdere dingen het zelfde" zei ze met een duidelijkere grijns dan daar straks en een rustige bries verliet haar neus waarna ze meteen van rustig af ging en een pluk van het gras onder haar uit de grond trok en er van begon te eten. Het was heerlijk..

Rustig stond hij stil en hij bekeek de rivier nogmaals, hij liet een zachte bries horen en hij spitste zijn oren. Rainbow was erg aardig vondt Terrorsaur ook beter bekend als Terror, Terrorsaur jreeg enkele kriebels in zijn buik hij wist niet wat dat betekende en hij had dat nog nooit gevoelt van zijn leven. Hij kende dat gevoel ook niet. Terrorsaur wende zijn blik weer naar Rainbow en hij lachte even naar haar. "Het is inderdaad leuk dat we bijna het zelfde dachten" Sprak ze rustig uit, Terrorsaur knikte. Na enkele seconde sprak ze verder en Terrorsaur luisterde weer nieuwschierig naar haar. "Wie weet denken we wel meerdere dingen het zelfde" Zij ze daarna rustig. "Ja." Zij hij weer tegen haar. Terrorsaur aarzelde even maar hij probeerde het toch. "Uhm.... Misschien wil je wel partners worden?" Sprak hij zacht uit Terrorsaur wist natuurlijk niet wat ze ging antwoorden. Nieuwschirig keek hij naar haar en een lichte grijns versierde zijn lippen zijn ademhaling ging regelmatig en de wint speelde een beetje met hun manen. Terrorsaur wist niet was hij moest zeggen verder en hij twijvelde ook of hij dat eigenlijk wel moest zeggen nu maar hij had het toch gedaan hij wachtte gewoon nieuwschirig af wat ze ging zeggen tegen hem.

Rustig stond ze op haar plek en genoot ze van de wind die langs hun flanken streek en hun haren met zich mee nam. Toen hij begon met spreken was ze stil en luisterde ze naar hem. "Ja" zei hij als eerst waarna hij leek te aarzelen en toch door zette en begon met spreken "Uhm.... Misschien wil je wel partners worden?" Sprak zijn stem daarna zacht uit. Haar oren stonden strak naar voren en ze wist niet wat hij zij. Ze was stapel op hem. Ze was gewoon simpel weg stapel maar dan ook echt stapel verliefd op hem. Een grijns werd zichtbaar op haar lippen en ze brieste zacht. "Lieve,maar dan ook liever Terrorsaur," Ze sprak zijn hele naam uit zodat ze hem een beetje nieuwsgierig kon maken natuurlijk. "Ik zou het heel leuk vinden, en dan ook echt leuk als ik jouw partner zou mogen zijn. Sinds onze ontmoeting ben ik al weg van je en vind ik je al leuk" sprak haar stem zacht en fuweel. Ze liep naar het toe en ze raakte met haar warme zachte neus de zijne aan, alleen de aanraking voelde al heerlijk aan.

Rustig keek Terrorsaur om zich heen en dan keek hij naar Rainbow. "Ik zou het heel leuk vinden, en dan ook echt leuk als ik jouw partner zou mogen zijn. Sinds onze ontmoeting ben ik al weg van je en vind ik je al leuk" Zij ze tegen hem, Terrorsaur glimlachte. "Ja, ik had precies het zelfde op het eerste gezich vondt ik je al leuk." Zij hij suiver en rustig tegen haar. Rainbow liep naar hem toe en ze gaf een neusje alleen de aanraking voelde al heerlijk aan. Terrorsaur gad terug een neusje, en hij beet lichtje's in haar manen maar heel snel liet hij het weer los, wat was het fijn om bij haar te zijn vondt Terrorsaur. Terrorsaur grijnste even van geluk, hij had nog nooit zich zo fijn gevoelt. "Ik ben erg blij dat je het wilt." Zij hij rustig en suiver tegen haar. Terrorsaur gaf een soort knuffel in paarde gebaar. (Weet niet hoe heet heet.) Terrorsaur brieste zacht, en de wint zat nog steeds met hun manen te spelen.

Rainbow keek vrolijk naar de hengst, ze was echt weg van hem en ze wilde al haar tijd het liefst met hem rond brengen. "Ik hou van je Terror" zei ze zacht en ze sloot haar ogen. Stiekem was ze al een tijd hengstig maar dat wilde ze de hengst nog niet aan doen, om het hem nu al te vragen of hij haar wilde dekken. Het zou aan de ene kant te erg zijn maar aan de andere kant ook heel leuk, als ze iets zouden hebben wat van hun samen was. Ze zag zichzelf aan de ene kant al met een veulen lopen maar alles zou dan veranderen.

Terrorsaur keek naar Rainbow wat was hij blij. "Ik hou ook van jou Rainbow." Zij hij erg aardig tegen haar, hij brieste vrolijk. Terrorsaur was al in dromenland vertrokken, misschien kregen ze ooit wel een veulen dat zou natuurlijk wel erg leuk zijn, zo klein lief schattig veulen die je alles moet leren dat zou natuurlijk wel erg leuk zijn. maar dat duurt nog wel even voordat hij natuurlijk gaat dekken. Terrorsaur sloot rustig zijn ogen, en hij genoot gewoon van haar. Het was gewoon echt geweldig om bij haar te zijn het was erg stil en je hoorde de waterval en de rivier lopen, hij brieste nogmaals en hij gaf een neusje. De wint speelde nog even met hun manen.

Ze brieste en dacht na "Terrorsaur ?" begon ze zachtjes en ze brieste nogmaals zacht en liet haar neusvleugels goed trillen waarna ze hem voorzichtig aan keek. "Zou jij mij ooit willen dekken, het maakt me niet uit wanneer, ik zou het leuk vinden om samen met jouw een veulen te krijgen" zei ze zacht waarna ze haar neus begroef in zijn manen, Het was een dikke bos warme manen. Ze kriebelde zachtjes aan zijn hals

Rainbow brieste zachtjes en ze zij tegen hem. 'Terrorsaur?' Vroeg ze, na enkele seconde's sprak ze weer verder. 'Zou jij mij ooit willen dekken, het maakt me niet uit wanneer, ik zou het leuk vinden om samen met jouw een veulen te krijgen.' Zij ze tegen hem. Terrorsaur dacht na maar hij wist gelijk al snel een antwoord voor haar. "Ja, dat zou ik best wel eens willen." Zij hij rustig, en hij brieste even. "Maar waarneer wil je worden gedekt, want mij maak dat echt niet uit." Zij hij rustig en warm, Terrorsaur beet lichtje's in de manen van Rainbow en hij sloot nogmaals zijn ogen en daarna brieste hij zacht.

Rustig keek Rainbow naar hem, ze was nog steeds zo stapel op hem. Een rustige bries verliet haar neus waarna ze hem rustig aankeek en eigelijk alleen blijer werd van de woorden die hij sprak. De worden waren rustig en warm. Ze schudde met haar hoofd en haar manen vlogen vrolijk mee met de beweging van haar hals. "het liefst zo snel mogelijk, maar het ligt niet alleen aan mij, het moet ook aan jouw liggen, als jij denkt dat ik er klaar voor zal zijn en als jij dat natuurlijk ook bent" sprak haar stem rustig maar toch zwak en onzeker te gelijk. Ze vond het best raar om er zo over te praatte maar het hoorde erbij en ze had een wens maar dat lag niet alleen aan haar natuurlijk...

Terrorsaur keek naar Rainbow hij was nog altijd gek op haar., Rainbow sprak verder en hij luisterde. "het liefst zo snel mogelijk, maar het ligt niet alleen aan mij, het moet ook aan jouw liggen, als jij denkt dat ik er klaar voor zal zijn en als jij dat natuurlijk ook bent" Zij ze zwak en rustig maar ook onzeker tegelijk. "Ik ben best wel klaar hoor, maar mij maak het niet uit waarneer jij het hebben wilt." Zij hij rustig maar een beetje onzeker. Terrorsaur brieste zacht en hij keek even naar de rivier en dan weer naar Rainbow..

Vrolijk keek de merrie hem aan toen hij begon met spreken, hij was ook onzeker zo te horen aan de stem waarmee hij sprak. Zachtjes beet ze in zijn manen. "Lieve terror, zou jij mijn dan alsjeblieft willen dekken ?" vroeg ze zachtjes aan hem terwijl ze haar neus tegen de gespierde hals van de hengst aan drukte. Het was fijn om bij hem te zijn en ze wilde lang bij hem blijven, met hem gelukkig blijven en haar leven met hem delen. Een zachte bries verliet weer haar neusvleugels.

Terrorsaur keek aardig naar Rainbow."' Lieve terror, zou jij mij dan alsjeblieft willen dekken ?" Vroeg Rainbow aan hem. "Ja, dat zou ik best wel willen." Zij hij rustig. Terrorsaur liep even weg en ging achter Rainbow staan. Hij sprong met zijn voorhand op Rainbow, en na enkele seconden ging hij eraf en ging weer voor Rainbow staan. Hij brieste zacht en keek haar aan. "Onzev eulen wordt denk ik later gezond en sterk." Zij hij rustig en hij gaf Rainbow een neusje.

Een vrolijke bries verliet de neusgaten van de merrie toen hij weer van haar af ging. Ze voelde het spul naar binnen gaan en het gaf een behoorlijk raar gevoel. Toen hij haar een neusje gaf werd ze weer helemaal warm van binnen, "Ik denk het niet, ik weet het zeker Terrorsaur" sprak haar lieve stem die zo zoet klonk als het maar kon. Dat niet omdat ze het dacht, haar gevoel zij het haar gewoon.

[Als je veel inspri heb Bij de rivier heb ik een super lange post met rainbow ]

EDIT BOOTS: Gelieve de details achterwege laten