twister it's too long ago

Een pikzwarte merrie dreunde in het gebied. Haar licht grijze ogen keken recht voor haar uit. De merrie haar breed gebouwde schouders gingen lichtjes op en neer bij iedere ademhaling. De pikzwarte merrie werd kairi genoemd Een zucht verliet Kairi haar keelgat. Kairi moest de heletijd aan haar Twister denken, haar witte prins, zou hij veranderd zijn? Ze wist eht niet maar zij is wel veranderd. Mischien niet van de buitenkant maar ze is veranderd, ze is niet meer de hele lieve zwarte merrie. Kairi weet niet wat ze is maar goed en neutraal is ze niet. Ze is gewoon…zichzelf. Kairi haar staart sloeg heen en weer. Ze dacht even na. Ze had gehoord dat imora haar vader is vermoord, ze is er waarschijnlijk kapot van. Kairi keek even naar de lucht. Alleen bij Twister toonde ze haar gevoelens, alleen bij hem. Ze keek even rond. Weer verliet er een zucht uit haar keelgat. In dit gebied waren ze vaak samen geweest. Ze miste hem, dus het werd stillaan tijd dat ze hem gaat roepen. Hopelijk zijn zijn gevoelens ook niet veranderd. Ze waqs een paar dagen uit DH geweest maar ze miscte DH teveel dus is ze terug gekomen. In de verte zag ze de plek waar Twister en zij altijd hadden afgesproken. Kairi ging al snel in en lichte draf. Weer keek Kairi ondertussen naaar boven, ze keek naar de wolken die verschillende vormen hadden, geen een van de wolken leken op elkaar. Zo zou ze nooit zijn als ze niet aan Twister dacht. Nog maar aan hem denken en ze begon heerlijk te dromen. Toen ze eindelijk op de plek was keek ze nog even naar de omgeving. Dan haalde ze diep adem waardoor haar gespierde schouders omhoog gingen en toen hinnikte ze luit terwijl ze steigerde. De hinnik klonk kil voor andere paarden maar ze weet dat twister haar gevoelens voor hem er zou kunnen tussen horen. Wind blies een plukje van haar manen voor haar ogen, kairi hoopte dat het Twister zou bereiken. Nu kon ze niks anders doen dan wachten en hopen.

( twister en ik ^0)

Zijn slaap werdt verbroken door een harde zuivere hinnik. Hij opende zijn ogen en vervolgens spitste hij zijn oren. De hinnik was duidelijk merk baar van wie het was: Kairi. Zijn lippen krulde naar boven toen hijde naam Kairi in zijn hoofd kreeg. De zwarte prachtige Kairi waar hij zo veel van hieldt was eindelijk bijna bij hem. Hij moest haar gaan zoeken. Snel trok hij zich omhoog met zijn sterke witte benen die niet langer meer grijs waren. Met een nog stijve sprong nam hij een galop om zo snel mogelijk bij zijn prachtige Kairi te zijn. De weg was nog lang merkte hij op aan de hinnik toen hij terug dacht. het maakte eigenlijk niet uit of het een korte of een lange weg was. Schoot er door zijn hoofd heen. Als hij maar snel bij haar kon zijn. Dat was het belangrijkst. Zijn ogen rolde snel om zich heen om de plek goed in ontvankst te nemen waar hij nu zat. Grote bomen keerde er om hem heen en naast hem zat een lange smalle rivier. Dat betekende dat hij bij de meanders zat. De meander is een prachtige plek met vel stroompjes water. Deze plek was meer bedoelt om te ontspannen maar toch was het een prima plek om te galoperen en als training. Er lagen hier in de herfst vele bomen die neer waren gekomen door de harde windt. Hierdoor kon je er over heen gaan springen als goede oefening van de sterke spieren. Zijngedachtten waren kort weg gevaardt door de gedachtte van de meander. Het was dan ook een prachtige plek. Zijn ogen werpte snel een blik op een grote boom vlak naast hem. De boom was groot en breed met vele groene bladeren wat een prachtig effect gaf met het licht van de zon wat er op schijnde. Hij grijnsde, de wereld kon mooi zijn. Zijn ogen waren weer gericht op de grondt om zich te consentreren op zijn passen. Zijn benen werden langzaam al moe door het galoperen geraakt. Zijn galop verzwakte steets al weer een beetje tot een snelle stap op nog steets een tempotje er in te houden.

De vele bomen werden weg geblazen door een wat minder aantal bomen. Deze bomen hadden een andere vorm. Door de vorm van de bomen werdt al meteen voor hem bekendt geraakt waar hij was belandt in het: wilgenwoud. Deze plaats hat een magise sfeer oftewel een romantishe sfeer. Zijn blik rolde kalm over het gebied heen tot dat een prachtige schim te voorschijnkwam terwel hij liep. Het was Kairi. Een grote grijns verscheen er op zijn gezicht. Hij hat haar zo gemist. Hij legde zijn oren naar voorren en draafde vervolgens vrolijk naar haar toe. Vlak voor haar stopte hij. 'Kairi ik heb je zo erg gemist.' Hij drukte rustig zijn neus tegen die van Kairi. Wat hat hij haar gemist. Elke dag dacht hij wel aan der maar echt bij haar zijn was wel het fijnst. 'Wat heb je in al die tijd allemaal uitgespookt.' zei hij met een vriendelijke stem. En vervolgens wachtte hij af wat ze zou zeggen.

Kairi wachtte rustig af. Ze keek met haar ijzige grijze ogen het gebied rond. Even mompelde ze dan ook wat tegen haar zelf. Hopenlijk zouden Twister zijn gevoelens voor haar niet veranderd zijn, die van Kairi voor hem zeker niet. En die zouden nooit veranderen. Even dacht ze aan Zero. Haar oren gingen plat in haar nek liggen. Hoe kon hij liegen, hij had haar wijsgemaakt dat hij haar broer was maar dat was totaal niet waar. Een zucht verliet haar keelgat. Zero zou er nog spijt van krijgen dat heeft ze zichzelf belooft. Even zonk ze in gedachten en droomde over haar verleden

Een zwarte veulen en een bruine veulen galoppeerden samen rond terwijl hun ouders toezicht hielden. Het zwarte veulen Kairi en het bruine veulen Night Dancer. Ze leken wel te vliegen over de heuvels in plaats van te galoperen. Ze waren niet van elkaar weg te krijgen. 2 jaar later werd het zwarte veulen wakker en waren haar ouders en haar broer verdwenen. Bang en alleen rende ze weg opzoek naar haar familie. Zo zwerfde ze jaren rond.

Kairi schrok wakker. Die gevoelens van vroeger kwamen weer op. Vlug schudde Kairi ze weg. Inneens drong er een heel bekende geur in haar neusgaten. Haar oren recht naar voren gericht zag ze Twister in de verte naar haar toe komen. Een glimlach die zelden tevoorschijnt kwam stond nu op Kairi haar gezicht. "twister!!" Ze was zo opgelucht hem te zien. Ze zag dat hij nu wit was in plaats van die lichtgrijze tint van vroeger, maar dat kon haar niet, 'Kairi ik heb je zo erg gemist.' Hij drukte rustig zijn neus tegen die van haar.'Wat heb je in al die tijd allemaal uitgespookt.' vroeg hij. Ze duwde nu ook even haar neus tegen die van hem" niet veel maar je moet nu weten dat Zero niet mijn echte broer was maar Night Dancer wel" Ze wist dat Night Dancer hier heel onbekend was mischien ook niet beroemt maar onbekend ook niet.^" maar heb niet zoveel gedaan en jij??" Kairi wachtte rustig af. Haar houding was neit meer zo rustig als vroeger ze stonden nu alleen meer in de richting van een dreiging. Ze was zo veranderd dat ze dat niet echt wiste. Ze keek Twister recht aan en wachtte af.