I'm not your friend!

Chagrijnig stapte Madness het gebied binnen, ze was ontzettend chagrijnig vandaag. De merrie had een charmante en zuivere stem, maar ze was slecht. De merrie had geen hekel aan haar stem, ze kon prima karakters omgooien en opnieuw instellen. Natuurlijk goede karakters, het liefst had ze jonge paarden, met paarden hoger dan de 3 kon ze bijna niets, of.. Nouja, alleen als het moest dan. Ze brieste even chagrijnig en steigerde hoog. Haar neusgaten waren opgetrokken en haar oren waren zoals altijd plat in haar nek. De appaloosa merrie galoppeerde naar het meer en maakte een noodstop. Ze rook een paard, een goedzakje nog wel! Kwaad maar toch charmant brieste ze.

[Yara]

Yara draafde rustig over het zachte gras. Eindelijk geen Zeus omhaar heen die haar wilde vermoorden. Ze ging over in stap en snoof eens. De geur van het meer mengde zich met nog een ander paard. Een merrie. Nieuwschierig liep ze op het paard af. Toen ze het paard zag, zag ze direct dat het een slechte was. Foute boel. Ze drukte haar oren naar achter, niet weer! Toen bedacht ze zich dat het paard niks verkeerd had gedaan. Ze liep rustig naar het meer en dronk wat, ze hielt de merrie wel in de gaten. Maar het zag er niet naar uit dat ze iets kwaads van plan was. Ze zag er misschien chagerijnig uit, maar dat was Zeus ook altijd, dus dat was ze wel gewent

Ja, het was een goedzakje, een geïrriteerd zuchtje ontsnapte uit haar mond. Ze stuurde de merrie een glasharde blik en knikte fier, "Goededag." Klonk het charmant en zuiver. Ze sloeg met haar staart en volgde de merrie's bewegingen strak. "Wat is je naam." Klonk het charmant maar ietwat chagrijnig. Madness brieste even en keek naar het paard. Ze sloeg even met haar hoef op de grond. "Madness." Zei ze uiteindelijk maar. Madness zou niet macho gaan doen door haar aan te vallen, of macho rondjes gaan lopen, dat is veel te stom, ze was slecht op haar eigen manier. Ze kon prima veulens rekruteren voor in een slechte kudde.

[ga nu naar zeus ]

Yara keek de merrie aan. "Ik het Yara" zei ze toen de merrie het vroeg. Ze was neit onaardig. Dat zeker neit. Maar ze was wel slecht, en ze zag dat ze moeite had dat zij hier was. Maar waarom zou zij hier niet mogen zijn? Daar was geen enkele reden voor. Of wel? Nee, daarom dus. "Ik ken je niet, ben je nieuw hier? Ik ben hier ook niet zo lang hoor." vroeg ze. Terweil ze wachte op een reactie fronk ze nog wat.

(Madness kan SunnyDream wel proberen slecht te krijgen )

"Gaat je niets aan, maar oke, NEE! Ik ben niet nieuw maar was weggegaan om veulens te rekruteren." Klonk haar eeuwige zuivere en charmante stem. Ze keek Yara even mysterieus aan en wendde haar blik dan op de vele littekens, ze greens vals. "Je lijkt me geen type om te vechten maar hebt het wel gedaan, laat me raden... Je duivelse zus of broer kreeg geen aandacht van zijn ouders maar jij wel. Die broer waarschijnlijk vermoordde ze en ging achter jou aan, hij wreek zich en won, je kon alleen maar vluchten als een lafaard. Spotte ze charmant tegen Yara. Ze wachtte uitdagend af op een reactie...

Yara luisterde naar de pijnlijke woorden van de merrie. "ja..." zei ze, en ze keeek de merrie aan. "Maar waarom zou dat laf zijn, je weet niet hoe ik eruit heb gezien" zei ze fel. "Dat is alles behalve laf!" ze snoof en plukte wat gras. Daarna keek ze de merrie weer aan. Hopelijk zou ze niet vinden dat ze te brutaal was geweest...

"Hoor eens, je hebt het recht niet om tegen mij te schreeuwen brutaaltje!" Snauwde ze rustig maar charmant. Ze had zoveel paarden gezien die dat hadden gehad, dus ze wist er echt wel wat van. Waarschuwend keek ze het paard aan maar viel niet aan, dat was te wannebe. Wel kwamen haar voorhoeven een beetje van de grond, als waarschuwing. Ze brieste even boos. "Laat dat een waarschuwing zijn, ik háát brutaaltjes!" Klonk de charmante en zuivere stem. Ze liep dreigend maar kalm met een mysterieuze blik naar Yara toe, ze wierp haar een boze blik toe en liep kalm langs haar heen om wat water te drinken. Ongeduldig dronk ze en wachtte af.

"Sorry, je hebt gelijk" zei Yara heel schuldbewust. Ze volgde de merrie die langs haar heen liep en wat dronk. "Het spijt me. Maar ik schrok gewoon" zei ze nog een keer. Niet dat het wat zou uitmaken, verder zou het de merrie niet veel kunnen schelen. "Dus jij rekruteert veulens..." zei ze om niet stil te vallen. Wat was er mis om met een 'slecht' paard te praten? Ze waren van de zelfde soort....

Ze luisterde naar Yara, wat een onnozel paard, "Nou, daar moet je mee oppassen, met andere paarden was je allang dood geweest." Klonk er uit haar mond. "Ja." Klonk het kortaf, het was nog altijd en eeuwig charmant en zuiver. Madness was klaar met drinken en staarde het paard aan. Ze dacht waarschijnlijk dat 'goede' en 'slechte' paarden hetzelfde soort waren, dat was écht niet zo! Madness brieste verveeld en keek haar verveeld aan. Het paard moest nog veel leren terwijl Yara toch een jaar ouder was!
Madness keek naar de omgeving, het was hier lelijk! Veel te goed voor Madness. Ze was slecht, al dachten veel paarden dat niet. Ze dachten dat ze goed was omdat ze zo charmant klonk en niet dominerend deed enz. Dat ergerde Madness!

Yara keek naar Madness, het was duidelijk dat ze vond dat ze nog veel moest leren, en dat ze zich eraan ergerde. "Ik weet dat ik nog veel moet leren." zei Yara. Ze keek Madness nog steeds aan. "Ik weet niet of je het wilt, maar je kan me meer leren." ineens wilde ze wel leren om meer zelfvertrouwen te hebben. "Ik kan veranderen, echt" zei ze met volle overtuiging, ze tweifelde geen moment. "maar ja, je moet zelf weten of je mij bij jou kant wilt hebben.

"Wat bedoel je ermee, moet ik je leren slecht te worden?" Vroeg ze charmant maar toch wel ietwat overdonderd, ze snapte het niet maar dat liet ze niet merken. "Ik wil je wel leren slecht te zijn." Zei ze met haar normale charmante stem. Ze had een plan! Met een charmante kreet schoot ze naar voren en haalde hard uit, ze schampte haar op haar kont en trok zich weer terug. "Je moet leren te vechten!" Zei ze charmant en fijntjes. Madness haalde haar hoef uit en schampte haar weer, ze moest vechten en zich verzetten. Ze brieste en sprong weer naar voren, ze beet gemeen in haar been, Yara moest zich verzetten om te blijven leven. Madness duwde Yara gemeen toen Madness haar achterbeen nog vast had. Yara moest wel vallen. Madness bleef wachten tot ze wat deed.

"Ik wil jewel leren slecht te zijn" zei Madness. En ze viel haar aan! Ze beet en trapte haar gemeen "Je moet leren vechten!" riep de merrie. Yara schrok even maar ze was het gewent. Even steigerde ze, waardoor de merrie bij haar been kon. Ze beet haar in haar achterbeen en duwde haar omver. Met de verwondingendie ze al had, moest ze nu vechten, anders zou ze dood gaan. Dus ze hapte in de neus van de merrie, zodat ze losliet en steigerde en gooide haar hoeven gemewn op haar rug. Toen ze weer met 4 benen op de grond stond keekze naar watde merrie zou doen.

Oeps dat was dus Yara

[oke, helaas, niets aan te doen ]

Yara verzette zich maar nog niet genoeg, Madness viel haar opnieuw aan, ze dwong Yara op de grond en ging dreigend op haar luchtweg staan, ze kreeg zo dus geen lucht meer, Madness vond het genoeg en stopte. "Dus dát is je zwakke plek! Daar moet je mee oppassen, je vecht redelijk maar je broer is sterk, dat zie ik zo. Je moet je blijven verzetten, je verslapt zodra iemand een hoef op je luchtweg zet! Dwing jij me maar op de grond en sta genadeloos op mijn luchtweg, als je dat kan.
O en nog iets, wees nóóit maar dan ook nooit brutaal, dat gaat je leven kosten!" Klonk ze charmant. Ze wachtte af.

Madness dwong haar op de grond en ging op haar luchtweg staan. Maar ze stopte meteen. "Dus dat is je zwakkeplek! Daar moet je meeuitkijken. Je vecht redelijk maar je broer is sterk, dat zie ik zo. Je moet je blijven verzetten, je verslapt zodra iemand zijn hoef op je luchtweg zet. Dwing jij me maar eens op de grond en sta genadeloos op mijn luchtpijp, als je dat kan" yara slikte en stormde op Madness af. Ze steigerde en sloeg haar voorbenen over haar hals. Ze beet haar achter haar oren enzette haar voorbenen weer op de grond. Ze beet nog een keer achter haar oren en dwong haar naar beneden door steeds harder te bijten. Als ze een beetje naar beneden ging beet ze iets zachter. Als Madness haar hoofd maar iets omhoog bracht beet ze harder. Even later lach Madness werkelijk op de grond. Maar Yara stond er toch wat ongemakkelijk. Ze wilde de adem van Madness niet ondnemen, maar ze moest het doen. Dus Yara zette haar hoef op haar luchtpijn en druke 5 seconden daarna liet ze los.

"Kom op watje! Sta er lang op! Je moet toch iets leren!" Schreeuwde ze, het was ook charmant. Ze bleef nog even liggen en verschoof haar hoofd en beet haar hard in haar voorbeen. "Je hebt me al best goed op de grond gedwongen maar je verslapte zodra ik naar beneden ging, zo was het erg gemakkelijk om te ontsnappen geweest voor een sterk paard. Blijf de hele tijd bijten, harder dan net!" Zei ze minder schreeuwend, ze stond op en leverde de tegenaanval door Yara een beetje te duwen. Yara moest haar nu anders op de grond dwingen. "Dwing me nu anders op de grond en sta LANG!" Ze snauwde charmant tegen haar, nu zou ze mee vechten, de eerste keer had ze meegewerkt en was het dus ook makkelijker voor Yara, nu zou ze zich een beetje verzetten.

Yara luisterde naar de aanweizingen van de merrie en knikte. Madness stond weer op en beveelde haar het nog een keer te doen maar dan anders. Wat deed zeus bij haar? Haar Benen verwonden. Ze stormde weer op haar af en bokte en trate vel tegen gaar benen aan. Ze zag dat Madness meevocht, dit zou nog moeilijk worden voor Yara. Waarscheinlijk zou zij op de grod komen te liggen. Maar ze leerde het wel.

"Dat is dus beter maar doe nog iets." Zei ze aanwijzend. Madness rukte zich los en stormde op haar af, met een knal landde ze bovenop Yara, Yara viel. Met een grijns keek ze neer op het paard. Madness stapte achteruit en liet haar opkrabbelen. "Als dit lukt dan leer ik je iets anders." Zei Madness charmant, zo klonk ze nou eenmaal altijd. Ze bleef even staan en keek een beetje naar Yara, ze was niet echt gespierd maar wel een goede bouw. Een prima slecht paard. Madness brieste en dacht na, ja, als dit goed ging had ze al iets in gedachten! "Het gaat al beter Yara! Let op, je moet echt slecht worden, geen wannebe, of erger nog, dit gebruiken maar niet slecht zijn. Als dat gebeurt dan weet ik je gelijk te vinden!" Waren de dreigende, charmante woorden. Ze keek naar Yara en wachtte af.

De laatste zin snapte Yara niet. "ik snap je niet, ben niet bekent met de slechte kant aorry." madness stormde op haar af en yara viel op de grond Yara zuchte en bleef even liggen daarna stond ze op. Ze voelde dat haar achterbeen pijn deed. Ze gromde zagt. "Als ik zeus tegen kom...."

"NEE! Geen wraak acties op je broer voordat je slecht bent! En nu nog even je vraag, een wannebe is een neutraal of goed paard dat denkt dat ie slecht is maar dan is ie dat niet. Jij wordt nu slecht en geen wannebe, je bent dus slecht!" Zei ze rustig. "O, ja als je op de grond geduwd wordt moet je gelijk weer opstaan, ookal heb je pijn aan je achterbeen." Kriticeerde Madness haar. Ze snoof en liet haar opstaan. Even keek Madness haar aan en begon weer te spreken. "Oke, dwing me op de grond!" Beval Madness haar. Madness schudde haar hoofd en keek haar aan. Madness keek naar een oude wond, die leek op een bliksemschicht. Madness wenkte haar om weer te vechten.

Yara luisterde naar de waarschuwing en het kritiek van de merrie. Ze knikte. Madness beval haar weer te vechten tegen haar. Ze keek even naar Madness en gallopeerde toen rustig op haar af. Maar een meter voor haar trok ze een onverwachte sprint en kruldr haar hals zodat ze in volle sbelheid met haar hoofd tegen de flank van Madness zou opbotsen. En dat gebeurde. Madness wankelde en Yara viel haar nog een keer aan. Yara trapte tegen het hoofd van Madness en tegen haar benen. En ze viel. Yara draaide zich vliegens vlug om en zette haar hoef weer op haar hals enze wachte op een reactie van Madness

Madness had dit vaak geoefend, nu nam ze het door aan Yara. Ze nam adem en duwde vliegensvlug haar hals onder haar hoeven vandaan. Madness' hoofd zat onder Yara's buik en vliegensvlug stond ze op, Yara vloog op de grond. "Dat was goed!" Madness vond het terecht goed, ze had haar goed op de grond gehaald. "Oke, nu ga je leren praten, zeg iets over je broer zoals je normaal zegt, dan zal ik zeggen wat je fout deed of wat je moet verbeteren." Madness brieste en liep nu dominant, fier, trots en fel inspecterend om haar heen, ze moest nog aan haar spieren werken, haar houding moest trots en fel zijn, ze moest ook conditie hebben, kortom, ze moesten heel hard trainen!

Yara moest wat over haar broer vertellen. "Zeus begrijpt niet wat het nut is van mijn leven. Ik had hem al een tijdje niet gezien. Maar nu is hij in DH, en waarom? Omdat hij me wilde vermoorden." boos stampte ze met haar hoef op de grond. "Maar nu zijn de plannen van meneer geweizigt, nu wil hij me alleen maar vernederen en verminken." terweil ze dat zei klonk er steeds meer woede en haat in haar stem, totaal geen angst.

"Zeg het nu eens fier en trots, dominant mag ook. Slechte paarden moeten ook geen emotie tonen behalve woede of nonchalantheid, o ja, nu je toch slecht wordt moet je kil en glashard kijken, altijd de oren plat in de nek, ookal zijn het je vrienden! Je houding moet trots en fier zijn, als je tegen een paard praat die niets goeds van plan is dan moet je niet brutaal zijn, wel mag je wat dominant doen, dat is ook handig voor Zeus. Je moet ook geen angst hebben om goedzakjes te vermoorden, kleine onnozele veulens moet je pijn doen en dan dus van goed naar slecht leiden." Sprak ze. Ze keek er kil en fier bij. "Opnieuw en nu fel en fier, trots of dominant mag ook. Ook als paarden van slechte zin zijn heb je de plicht niet om dit alles te vertellen, ook je naam hoef je niet te zeggen." Sprak ze charmant en zuiver.

Wat wist Madness toch veel! Ze begon op nieuw. Ze drukte haar oren tegen haar schedel het kil kijken lukte haar nog niet. "Zeus dacht dat ik waardeloos was toen hij me goed leerde kennen. Niets was minder waar. Mijn vader hielt zielsveel van mij, en gaf een aandacht meer aan Zeus. Dat verdiende hij ook niet altijd. Ik ben vrij snel weggegaan van hun, omdat ik bang was. Zeus had me zo klein en bang gemaakt. Maar moet je nu eens kijken, zie jij enige onzekerheid in mij? Eerlijk graag!" dit maal zij de het met meer kracht in haar stem felheid, maar niet dominant. Haloewel.. Misschien en klein beetje...