Every teardrop creates a waterfall

Minigurende geluiden werden veroorzaakt door het kletteren van de waterval. Dit alles hier sprak gewoon boekdelen van een vredige plaats. Veel vogels hadden het hierop gemund. Een sociale blik stond in haar ogen, ook al was ze op dit moment niet echt in de juiste stemming. De vogels maakten haar humeur wel ietsjes beter. In tegendeel tot de regendruppels die haar laatst gingen irriteren bleef dit geluid na enkele minuten nog steeds even kalmeren. Een reden dus om te blijven.
Haar ogen stonden gericht op drie watervallen die naar beneden stortten en waarbij het water tegen enkele rotsen aankletterde. Het kolkende water wat zich daaromheen bevond was voorzien van een sterke stroming en was het proberen van erin stappen dus niet waard. Wel als je iets van een zelfmoordpoging van plan was, maar dat was bij haar niet het geval. Ze was misschien ietsjes niet goed in haar vel de laatste tijd waar ze nog steeds de reden of redenen niet van had weten te ontdekken. Gewoon een soort depressieve periode, het leek wel alsof ze last had van de humeurswisselingen en depressieve aanvallen net als een menselijk iemand last had van de overgang.
Maar dat was natuurlijk iets wat voor een paard onmogelijk was.
Haar ogen verplaatsten zich en volgden het beeld van een erg bijzonder uitziende vogel die zich in op een rots had genesteld. Was dat...? Damn, was dat nou een uil? Eigenlijk een logische reden wat kon aanduiden dat dit gevogeltje daadwerkelijk een uil was. Zijn uiterlijk liet dit zeker zijn en uilen waren nachtdieren en toevallig voorspelde de donkere lucht en de maan dat het 's avonds moest zijn. Pearl liet haar hoofd een tikje omhoog gaan en richtte zich op de top van de waterval waar heel veel kleine waterdrupjes samenvoegden waarbij er een groot deel naar beneden storten en een ander klein deel daar bleef hangen en een soort miezer verspreidde wat ze op haar vacht voelde belandden. Plotseling werd ze verstoord door een heel zacht horend geluid wat in haar oren als haar naam geroepen werd. Het leek wel een soort afstervend geluid. Ze draaide zich snel om maar aangezien ze niemand kon ontdekken, ook niet in de bosjes, draaide ze zich weer om. 'Ik weet toch echt zeker dat iemand mij riep..' mompelde ze, maar vestigde haar aandacht echter op de uil die zich verplaatst had. Ze zou hier wel even blijven, het was wel een lekker gebied om even tot rust te komen. Ze genoot van de kleine waterspettertjes die op haar vacht belandden. Every teardrop is a waterfall..

De sneeuwwitgekleurde uil stond zich nog steeds doodstil op een rots te verwerven en hield zich geconcentreerd op haar, net zoals zij de hele tijd naar de mooie vogel keek. Ze had uilen altijd al mooi gevonden, maar deze met haar witte vacht was echt prachtig. Plotseling werd ze van gedachten en blik vertrokken door een paard wat door de bosjes het open veld op kwam gelopen en door zijn woorden meteen al vriendelijk bleek te zijn. Mooi. Ze had op dit moment geen zin in geruzie met een slecht paard wat echter vaak gebeurde, niet op dit fijne moment terwijl het lekker rustig was en ze naar de bijzondere vogel stond te kijken.
Hij zei hallo en stelde zich voor als Painted Black. Grappig, dat hij Painted Black heette. Hij had inderdaad een gitzwarte vacht, net als haar expartner en vriend Sultan. "Hallo Painted Black. Ik ben Pearl, aangenaam." begroette ze de hengst vriendelijk inclusief een glimlach.
Ze hoorde geklapwiek en al snel zag ze dat de uil verdwenen was vanaf de rots en zich verplaatst had naar een boom, pal naast de kletterende waterval. Buiten het geadem van de twee paarden, het af en toe geluid wat de uil maakte en de waterval was het heerlijk rustig en stil. Dat maakte je niet vaak mee, vaak waren er ook andere paarden op een bepaalde plaats en was het allesbehalve rustig. Nog steeds vielen enkele kleine waterdrupjes die van de waterval afkwamen op haar vacht, maar door hun allesbehalve zware gewicht voelde ze alleen een heel klein beetje nattigs. Wat maakte het ook uit, het voelde wel lekker in combinatie met de zon.

[16. Sultan]

Het was wel grappig hoe zijn naam tot zijn vachtkleur behoorde, wat betekende dat zijn ouders daar waarschijnlijk vroeger rekening mee hadden gehouden. Bij sommigen kon zo'n naam echt niet, maar bij hem stond het wel flatteus. Net als dat het het geval kan zijn dat een te dik kind een heel kort en strak rokje draagt, dat is nou eenmaal ook iets wat allesbehalve flatteus is. Hij knikte toen ze haar naam had gezicht en na enkele secondes waarin hij iets van aan het denken was klonk de naam van de Quiet Sparkle. Ze knikte terwijl er een glimlach verscheen. "Jups, klopt inderdaad." zei ze hem, veel vroegen er eerst naar en hadden niet meteen het idee dat ze de leidster van de Quiet Sparkle was. Sommigen ook weer wel. Ook al kende ze de hengst niet echt, vond ze hem meteen al aardig.
Nadat hij een slok water had genomen besloot zij ook maar even wat te drinken zodat ze als ze haar reis weer terug nam genoeg energie had en bovendien ook geen watertekort. De uil was nu toch vanuit het water naar een andere locatie gereisd waar hij ondertussen nog steeds uithing wat er voor zorgde dat ze gerust kon drinken zonder de vogel weg te jagen. Ze liet haar gevlekte hoofd wat zakken om vervolgens een aantal slokken van het water te nemen wat lekker koud en fris was, aangezien het elke keer weer schoon vanuit de waterval naar beneden kwam kletteren. Haar manen die onder het drinken wat in het water hadden gehangen waren een klein beetje nat geworden waardoor ze op veilig afstand zodat Painted Black niet nat zou worden even haar hoofd heen en weer schudde. Ze keek hem opzij aan met een vriendelijke glimlach. "Ook een beetje van het weer aan het genieten? Het is zo precies lekker, niet ontzettend warm maar ook niet koud." zei ze vriendelijk tegen hem terwijl ze haar blik even naar de lucht liet gaan die voor de hele dag geen slecht weer zou voorspellen.

[26. Flatteus]

"Helaas moest er een oorlog uitbreken.." zei ze hem terwijl ze hem met een tevergeefse glimlach aankeek. "Maarja, als vijanden moet je soms een stokje voor de ander zijn zaken steken." zei ze, nog steeds met een glimlach spelend om haar lippen. Een zuchtje verliet haar keelgat terwijl er een licht gewicht op haar rug te voelen was. Ze draaide haar hoofd voor zover dat mogelijk was richting haar rug en zag een klein blauwgekleurd vlindertje met zijn vleugeltjes klapperen. Ze besloot niet te bewegen waardoor de vlinder geen reden had eraf te gaan en grinnikte even. Ze draaide haar bonte hoofd terug terwijl ze haar blik weer naar de zwarte hengst liet gaan.
"Deze plek is inderdaad prachtig." zei ze instemmend en knikte. De uil was ondertussen van zijn standpunt verdwenen en in ruil daarvan was een nieuwe vogelzwerm verschenen die zich op enkele rotsen en takjes van bomen plaatsten.
Het was hier inderdaad prachtig, vooral met die dichtbegroeide natuur hier en de dieren die hier leefden. Overal leefden wel dieren maar hier waren echt altijd de leukste dieren te vinden. Van vogels, herten tot vossen, ze had ze allemaal al een keer gezien. En zij was iemand die wel van de natuur en andere dieren hield en het interessant vond. "En zo te herkennen zit jij bij de Fire Flame als ik het goed heb. Ik heb daar vroeger ook een hele poos in gezeten, Boots was toen een van mijn beste vriendinnen. Helaas zie ik haar nu niet meer zo vaak." zei ze grijnzend. Die gevlekte Boots.. Ze moest haar inderdaad snel weer eens opzoeken, het was echt een hele tijd geleden. Dat betekende dus dat de hengst neutraal was, net zoals zij vroeger altijd was geweest. Eigenlijk was neutraal in haar ogen ook gewoon een soort goed, aangezien de paarden die zij kende en die bij de Fire Flame zaten allemaal vriendelijk waren. Deze hengst ook.

"Helaas moest er een oorlog uitbreken.." De merrie glimlachte. Hij knikte goedkeurend. "Maarja, als vijanden moet je soms een stokje voor de ander zijn zaken steken." zei ze en hij knikte nogmaals. Ze had gelijk. Er zat een kleine vlinder op haar rug. Een van de mooiste dieren op aarde, vond hij altijd. Vlinders kwamen meestal op de juiste momenten. Wanneer er een stilte viel of God vond dat je moest lachen "Deze plek is inderdaad prachtig." Zei ze. Painted keek nogmaals om zich heen. Het was dan ook een prachtige plek voor vlinders. En het duurde daarom ook niet lang tot dat er eentje op zijn neus landde. "En zo te herkennen zit jij bij de Fire Flame als ik het goed heb. Ik heb daar vroeger ook een hele poos in gezeten, Boots was toen een van mijn beste vriendinnen. Helaas zie ik haar nu niet meer zo vaak." Hij glimlachte. Het was fijn om te horen, gewoon dat de merrie er ook bij zat, dat Pearl zich open stelde, haar verleden met hem deelde, ookal was het dan maar een klein stukje. Painted zuchte. ''Inderdaad, Helaas is het ook een tijd terug dat ik Boots weer gezien heb.'' Hij glimlachte.

''Inderdaad, Helaas is het ook een tijd terug dat ik Boots weer gezien heb.'' Klonk zijn stem en voordat ze antwoord kon geven voelde ze hoe het vlindertje opvloog en naar boven dwarrelde, op weg naar Painted Black. Of de vlinder op zijn weg zou belanden bleek hij nog niet besloten te hebben want hij bleef nog wat boven haar gezelschap schreven. "Oh, wat jammer. Nou, ik zal maar een keertje op zoek gaan naar d'r, want ik heb haar ook nog helemaal niet gefeliciteerd met haar kudde. Maar volgens mij zijn wij telkens op een andere plek en treffen we elkaar gewoon niet." zei ze en haalde haar schouders op, voor zover een paard dat kon. Een windje liet haar manen en staart even dansen rond haar lichaam en ze liet haar hoofd voor een kort moment zakken om een gulzige hap van het verse gras waarmee de grond bedekt was te nemen.
"Misschien dat de Fire Flame en de Quiet Sparkle binnenkort iets van een samenkomst kunnen houden, da's wel leuk." zei ze met een glimlach. Hmm, dat was nog best wel een leuk idee. Kon ze Boots wel voorstellen, als ze haar weer zag. En ze hoopte dat dat snel weer zou uitbreken. De wind was weer gaan liggen en de zon werd iets zichtbaarder tussen de kiertjes die zich tussen de boombladeren en takken bevonden. Ze tilde haar hoofd weer op en haar buik zat voor een voorlopige tijd weer vol en ze richtte haar gezicht met een glimlach weer op Painted Black, geduldig wachtend op een antwoord.

"Oh, wat jammer. Nou, ik zal maar een keertje op zoek gaan naar d'r, want ik heb haar ook nog helemaal niet gefeliciteerd met haar kudde. Maar volgens mij zijn wij telkens op een andere plek en treffen we elkaar gewoon niet." Hij knikte. Hij had haar laatst nogwel gezien, maar niet echt gesproken. "Misschien dat de Fire Flame en de Quiet Sparkle binnenkort iets van een samenkomst kunnen houden, da's wel leuk." Hij knikte. ''Dat zou leuk zijn'' zei hij terwijl hij het vlindertje volgde. ''Gezellig met ze alle Twister spelen'' lachte hij. Hij knikte even en keek toen om zich heen. Zijn toon was iets harder, omdat het gekletter van het water het maar moeilijk verstaanbaar maakte. Painted genooit van het weer, de zon die hier nog steets, maar algauw weer verdween achter een stapel vervloekte wolken. Het weer bracht hem in de stemming om te gaan zingen. Niet dat hij dat goed kon, maar toch. 'Ohoohoh, im in love with Judas,Ju-u-das'' fluisterde hij en beweeg ritmisch mee op de muziek.

"Rechterhoef op rood. Linkermanenpluk op groen." zei ze en schoot even in de lag. Ze zag al helemaal voor zich hoe zo'n hele heutemeteut paarden zichzelf verwikkelden in allerlei posities en dan helemaal geklemt zaten en dat dan een de draaier was. ''Ohoohoh, im in love with Judas,Ju-u-das'' klonk zijn stem zachtjes zingend. Ewa, een liedje van Lady Gaga! "Judas Juda-ahas, Judas, Juda-aha-s. Judas, Juda-ah-as, Judas. Gaga. Tututututututututuuu." zong ze mee op het deuntje en wiebelde even met haar hoofd heen en weer op het muziekje die zich in haar hoofd afspeelde. Haha, geinig. "En dan kunnen we na Twister een karaokemiddag houden." zei ze en grinnikte. Painted Black was echt een leuk paard, vriendelijk en hij had gevoel voor humor.
Nog steeds dreunde het liedje Judas door haar hoofd en af en toe mompelde ze wat mee met de tekst en neuriede zo nu en dan een stukje mee. "Nouhouh, door jou heb ik dat liedje in mijn hoofd." zei ze lachend en gaf hem plagerig een duwtje met haar hoofd tegen zijn hals.

[Sorry dat 'ie best kort is, ik moet gaan c:]

"Rechterhoef op rood. Linkermanenpluk op groen." zei ze lachend. Painted lachte mee. ''Linkerbil op geel'' hij grinnikte even. Waar zouden ze uberhaupt de kleuren vandaan halen? Moesten ze dan bij bruin met hun bil op een kokosnoot gaan zitten ofzo? En aan het einde van de dag was iedereen vies van de kleuren, moe van het spel en dan moesten ze elkaar ook nog los gaan trekken. Nee, dat was geen goed idee. "Judas Juda-ahas, Judas, Juda-aha-s. Judas, Juda-ah-as, Judas. Gaga. Tututututututututuuu." En haar hoofd wiebelde mee. Painted grinnikte. Gaga, de wonder vrouw. Je zong een van haar liedjes en de ander zijn humeur ging spontaan van depriessief naar Melig. Niet dat Pearl dat was, ze waren nu toch al melig van het Twister-gedoe. "En dan kunnen we na Twister een karaokemiddag houden." Hij knikte. ''En dan moet iedereen verkleed'' hij lachte. ''Iedereen in GaGa style'' hij lachte nogmaals. ''Vleesjurk!'' gierde hij. De merrie had gelukkig humor, andere paarden hadden hem nu vaag aangekeken. "Nouhouh, door jou heb ik dat liedje in mijn hoofd." zei de merrie lachend en ze duwde met haar hoofd tegen zijn hals. Hij grinnikte nogmaals en blerde 10x zo hard mee ''Oh,oh, Im in love with Judas'' en hij bewoog ritmisch mee naar links en naar rechts. Gaga!

''Linkerbil op geel'' Echt, als ze de hele middag met deze hengst moest doorbrengen was ze aan het einde van de middag knock out door de pijn die ze in haar buik zou hebben door het lachen. "Rechteroog op blauw." zei ze waarbij een spontane glimlach verscheen. Eigenlijk was er de hele tijd al een grijns op haar hoofd te treffen, gewoon omdat het feitelijk zo humoristisch was. Zag je die hele groep met elkaar in de strijd gaan omdat iedereen zonodig iets geels moest hebben om zijn kont op te doen. Dat was gewoon serieus.. Geniaal. "Dit staat echt op de nieuwe activiteitenplanning. Ga ik meteen aan Boots voorstellen." meldde ze hem. Ook Painted Black stemde in met het karaoke-idee en vertelde nog een extra toevoeging: Ze konden verkleed gaan als Lady Gaga herself. "Vleesjurrek!" zei ze op precies hetzelfde moment als Painted Black waardoor de grijns op haar gezicht alleen maar breder werd.
Na haar commentaar waarbij ze zei dat ze door hem nu dat liedje in haar hoofd had begon hij keihard mee te bleren met het refrein stukje en ze kon het niet laten om ook even mee te gieren. Nadat ze klaar waren lachte ze nog eventjes na en voelde de kramp in haar buik al wat opkomen. "Volgens mij kan ik maar niet te vaak met jou omgaan, want ik krijg buikpijn door dat lachen." zei ze vrolijk en gooide haar hoofd eventjes in de lucht waarbij haar manen weer in een nette strook terecht kwamen op haar hals en op haar voorhoofd.