ModeratorPampampampampam~ Rustig trippelde haar hoefjes op de zachte dwerriegrond die bedekt was met een laag modder. Het was hier ten eerste veels te heet, de andere irritante redenen waren dat je in een lucht van doodsheid ronddwarrelde, je overal wegzakte in de ongediende bodem en dat er lastpakkende vliegen ronddwarrelden die hun lekkere geur over je verspreiden. Hmm, gezellig. *sarcastisch oogrolleke* Haar ogen speurden het gebied een beetje af en het enige wat haar ogen tot nu toe hadden vergezeld was het beeld van de vorige opgenoemde dingen. Wow, nogmaals.. Gezellig! Ze was dan ook blij dat ze zich hier bijna nooit hoefde te bevinden, dat zou nogal een afschuw zijn. Nee, nu had ze lekker mooie gebieden waarvan ze kon zeggen dat het gezellig was, zonder dat ze er meteen een sarcastische wenkbrauwwiebel of oogrol erbij hoefde te doen. Nee, haar leven bestond niet uit het neppe gedoe wat je al snel had als je in deze zooi leefde. Nee, zeker niet.
Het trippelende geluid wat normaal te horen zou zijn als je draafde werd deze keer geslonden door de bodem die alleen maar iets van 'somp, somp' uitbracht.
”Ik geloof dat wij elkaar nog zeker een andere keer opnieuw tegen zullen komen Fawn.” Whut? Een stem van een zekere Azacar die ze in duizende herkende mengde zich in haar enige gesop. Ze besloot maar op de stem af te gaan, zo kon ze gelijk de o zo machtige Fawn ontmoeten *giechel*. Ze had haar medekuddeleidstertje nog nergens gezien, dus dit was een goed moment. O, ze was er niet. Toen ze zich bij het gemeenschap vulde was het zogenaamde Zwaan~tje verdwenen en alleen.. Alleen Azacar, een witte merrie, Tarzan, een bruine merrie en een lichtbruine merrie bevonden zich er in een kleine kring. Net zoals de witgekleurde merrie wist ze niet duidelijk wat er nou werkelijk aan de hand was, maar omdat de naam van de Opperzwaan was gevallen moest het iets te maken hebben met de zwarte merrie die de pisgele ogen droeg; Fawn. En Azacar had zich dus met haar gemengd in waarschijnlijk een strijd tegen de anderen, die waarschijnlijk goed waren. Tarzan tenminste wel, die kende ze. "Zo Azacar, wat heb je samen met Opperzwaan uitgespookt? Ik hoop dat je deze paarden ongedeerd hebt gelaten?" vroeg ze terwijl ze haar wenkbrauw voor zover het voor een paard mogelijk was optrok richting de zwarte Sukkelcar.
Het trippelende geluid wat normaal te horen zou zijn als je draafde werd deze keer geslonden door de bodem die alleen maar iets van 'somp, somp' uitbracht.
”Ik geloof dat wij elkaar nog zeker een andere keer opnieuw tegen zullen komen Fawn.” Whut? Een stem van een zekere Azacar die ze in duizende herkende mengde zich in haar enige gesop. Ze besloot maar op de stem af te gaan, zo kon ze gelijk de o zo machtige Fawn ontmoeten *giechel*. Ze had haar medekuddeleidstertje nog nergens gezien, dus dit was een goed moment. O, ze was er niet. Toen ze zich bij het gemeenschap vulde was het zogenaamde Zwaan~tje verdwenen en alleen.. Alleen Azacar, een witte merrie, Tarzan, een bruine merrie en een lichtbruine merrie bevonden zich er in een kleine kring. Net zoals de witgekleurde merrie wist ze niet duidelijk wat er nou werkelijk aan de hand was, maar omdat de naam van de Opperzwaan was gevallen moest het iets te maken hebben met de zwarte merrie die de pisgele ogen droeg; Fawn. En Azacar had zich dus met haar gemengd in waarschijnlijk een strijd tegen de anderen, die waarschijnlijk goed waren. Tarzan tenminste wel, die kende ze. "Zo Azacar, wat heb je samen met Opperzwaan uitgespookt? Ik hoop dat je deze paarden ongedeerd hebt gelaten?" vroeg ze terwijl ze haar wenkbrauw voor zover het voor een paard mogelijk was optrok richting de zwarte Sukkelcar.
