een klein merrie veulentje stond langzaam maar zeker op in het hoge gras,Telkens als ze een klein stukje overeind kwam, Viel ze weer neer op het gras. Ze werd gelikt en geholpen om op te staan, maar het lukte niet echt.Het merrietje was net ter wereld gekomen. 11 Maanden zat ze in de buik van haar moeder.Maar naar een lange tijd mocht ze eidenlijk het licht van de buitenwereld zien.Na een paar minuten stond de merrie al op en stapte ze kleine stukjes. Haar hoofd stond trots en zelfverzekerd voor uit. Om haar heen stonden allemaal bloemetjes wat haar aandacht nogal trok. Het veulentje staarde er een tijdje na, Zo nieuwsgierig was ze nou al. wat zou dat nou kunnen zijn? Na een tijdje was ze al flauw van de felgekleurde stengel met blaadjes en richtte ze zich op een grote boom. De blaadjes van de boom zweefden zachtjes naar beneden en landen op de merrie's rug. Ze maakte een raar bokkensprongetje waardoor ze op de grond viel. Maar toch krabbelde ze zich weer overeind.Toen ze klaar was met rondkijken en gek doen Besloot ze om toch maar wat te gaan drinken. Haar buik knorde enorm. Het veulentje liep naar haar moeder toe en zocht de tepel op,Toen ze hem had gevonden begon ze gelijk stevig eraan te zuigen. Na een paar minuten was ze eindelijk klaar en stond ze weer met een volle maag op haar beentjes. haar oortjes stonden vrolijk naar voren en ze had een glimlachje op haar veulengezichtje.Ze had geen pit meer om gek te gaan doen, Nu had ze zin in wat slaap.Het veulentje zakte kalmpjes door haar wankelige beentjes heen en sloot haar ogen.
-Wauw hee langste post evaah van mij dan.... Maar wel dikke flut
-Wauw hee langste post evaah van mij dan.... Maar wel dikke flut