De kleine bonte pony stapte door de sneeuw, wat inmiddels zo hoog was dat het over haar hoeven kwam. Sunset ploegde door de sneeuw, ze had geluk dat ze het gewent was. Ze schudde de vallende sneeuw van haar manen en zuchtte. Was ze nog maar in IJsland. Ze kwam er niet vandaan, maar had er veel over gehoord. En ze had er een beeld bij, een koude plek, met veel IJslanders, heel veel IJslanders. Ze zou het te gek vinden. Hoopte ze. Maar nu was ze hier. Ze kon nog verder trekken als ze wilde, maar ze vond het hier veel te leuk. De geur van een ander paard drong haar neus binnen, ze keek om en zag een fries, maar hij keek wel aardig. Ze knikte vriendelijk als een begroeting.
Succes Sunnydream!
Succes Sunnydream!