Pff, dit moet er gewoon even uit hoor.
Ik weet niet wat het is, maar ik wil zo vaak huilen de laatste tijd. Ondanks dat het nu over het algemeen enorm goed gaat.
Ik kwam in een nieuwe klas terecht, met 2 van mijn vrienden. En daar had ik mijn probleem al. Die twee vrienden moeten elkaar helemaal niet en bijna niemand van mijn klas moet een van hen, terwijl ik het met iedereen goed on vinden.
Na een tijdje vond ik sommige dingen ook echt irritant worden aan haar. Ze was bijvoorbeeld net een puppy, volgde me overal of trok me overal naartoe. Weg van de mensen van mijn klas. Ook was ze opeens zomaar boos op mij of zo, en ik wist niet wat ik had gedaan. Daarbij was ze enorm kinderachtig, ik vond het echt irritant.
Dus, ik besloot haar te zeggen wat ik vind, iets wat moeilijk voor me was want ik wou haar niet kwetsen. Toen ik alles had gezegd deed ze alsof ze me niet had gehoord, iets wat ze vaak doet als ze iets niet wil horen. En toen was ik een keer boos, waardoor zij weer boos was, want volgens haar mocht ik niet boos op haar zijn.
Al bij al, de vriendschap is inmiddels over, maar het ergste vind ik nu dat ik nergens echt bij hoor in de klas. Iedereen is aardig en ik kan mee volgen met bijna iedereen, maar als het op groepswerken en zo aankomt, dan zijn er meestal toch al de groepjes.
Dan is er nog een jongen. Een goede vriend van mij waarmee ik altijd wel plezier heb. Het ergste van al is dat ik hem leuk vind, leuk leuk. Ik heb het gevoel dat ik mezelf meer slecht aandoe dan goed door met hem om te gaan, maar ik kan nu niet zeggen dat ik niet meer met hem omga. Ik ga best vaak met hem om en vind het ook gewoon leuk om bij hem te zijn.
Ergens weet ik dus wel waarom ik zo vaak wil huilen, ik ben gewoon gevoelig voor dit soort dingen, maar ik heb er gewoon genoeg van, ik wil niet zo ongelukkig lijken, want ik heb een super klas, doe het redelijk op school, heb leuke vrienden, maar deze situatie zorgen er toch voor dat ik me zo voel.