![[story] African Sunraise Empty](https://2img.net/i/fa/empty.gif)
[Je moet geregistreerd en ingelogd zijn om deze afbeelding te kunnen zien.]
A memory is all what's left.
A picture to see what we have seen.
We miss where we have been.
The sunrise, like no other
The African Sunrise,
Like they say,
an
African Sunraise.
Een geluid dat zachtjes klonk, het werd langzaam wakker. Een glimlach verscheen op
mijn gezicht, toen ik de tekst van het liedje hoorde. Ooh na na,
what’s my name, Ooh na na, what’s my name, Ooh na na, what’s my name, Ooh na
na, what’s my name, Ooh na na, what’s my name, Whats my name, whats my name. Ik keek om
me heen, kijkend of ik hem kon zien, Toen herinnerende ik het me weer, Ik was
er niet meer. Een zucht ontsnapte uit mijn mond, was het dan echt zo oneerlijk?
Waarom was het toch maar zo kort geweest dat we daar waren? Waarom hadden we
toch afscheid moeten nemen. Ik was hier in Nederland, en hij? Hij was in Afrika,
samen met al de andere vrienden die we hadden gemaakt. Ik sloot mijn ogen voor
een tijdje, Nog steeds lag ik op mijn bed in mijn kamer. De radio speelde het
liedje verder af, terwijl ik weg droomde. Alles verscheen weer voor mijn ogen.
Afrika, naar waar ik heimwee had. Ik kon de warmte gewoon bijna voelen, maar
toch ook net weer niet. Ik zag hem lopen samen met de rest van de groep, met
zijn camera in de hand. En verderop had je het kleine jongetje die kleine
ondeugd met die bekende brutale grijns op zijn gezicht. Ik wou iets zeggen,
maar er kwam geen geluid uit mijn mond. Opeens hoorde ik een stem mijn naam
roepen. Met een schrok zat ik weer overeind in mijn bed met mijn ogen geopend.
Het was maar een droom, een herinnering aan Afrika en al onze vrienden die we
daar achter hadden moeten laten.
Sometimes I wish I could
fly. Then I would fly to Africa, because there I lost my heart to the land. Weeks
I am back here in Holland, but it still is strange. My live isn’t back on the
railway. No, because my heart is still there. Deep inside I want that I still
was there. To live with the people there to feel, to see, to be what I can’t be
here. I’m going to reach it, about a few years my heart will come back in my
body, because then I will be there again, and that it is possible that I will
stay there for a little while. I lost my heart to Africa, so I must go back.
A memory is all what's left.
A picture to see what we have seen.
We miss where we have been.
The sunrise, like no other
The African Sunrise,
Like they say,
an
African Sunraise.
Een geluid dat zachtjes klonk, het werd langzaam wakker. Een glimlach verscheen op
mijn gezicht, toen ik de tekst van het liedje hoorde. Ooh na na,
what’s my name, Ooh na na, what’s my name, Ooh na na, what’s my name, Ooh na
na, what’s my name, Ooh na na, what’s my name, Whats my name, whats my name. Ik keek om
me heen, kijkend of ik hem kon zien, Toen herinnerende ik het me weer, Ik was
er niet meer. Een zucht ontsnapte uit mijn mond, was het dan echt zo oneerlijk?
Waarom was het toch maar zo kort geweest dat we daar waren? Waarom hadden we
toch afscheid moeten nemen. Ik was hier in Nederland, en hij? Hij was in Afrika,
samen met al de andere vrienden die we hadden gemaakt. Ik sloot mijn ogen voor
een tijdje, Nog steeds lag ik op mijn bed in mijn kamer. De radio speelde het
liedje verder af, terwijl ik weg droomde. Alles verscheen weer voor mijn ogen.
Afrika, naar waar ik heimwee had. Ik kon de warmte gewoon bijna voelen, maar
toch ook net weer niet. Ik zag hem lopen samen met de rest van de groep, met
zijn camera in de hand. En verderop had je het kleine jongetje die kleine
ondeugd met die bekende brutale grijns op zijn gezicht. Ik wou iets zeggen,
maar er kwam geen geluid uit mijn mond. Opeens hoorde ik een stem mijn naam
roepen. Met een schrok zat ik weer overeind in mijn bed met mijn ogen geopend.
Het was maar een droom, een herinnering aan Afrika en al onze vrienden die we
daar achter hadden moeten laten.
Sometimes I wish I could
fly. Then I would fly to Africa, because there I lost my heart to the land. Weeks
I am back here in Holland, but it still is strange. My live isn’t back on the
railway. No, because my heart is still there. Deep inside I want that I still
was there. To live with the people there to feel, to see, to be what I can’t be
here. I’m going to reach it, about a few years my heart will come back in my
body, because then I will be there again, and that it is possible that I will
stay there for a little while. I lost my heart to Africa, so I must go back.
Moderator