Back again

De bonte merrie liep naar de watervallen. Een glimlach vormde zich op Yara's gezicht. Ze was weer terug. Ze schudde haar manen goed en liep naar het meer. Ze dronk wat en hief haar hoofd naar de kletterende waterval. Ze had geruchten gehoord dat er een nieuwe kudde was. Utopia. Ze was benieuwt naar de kudde, maar wist nog niet zeker of ze eigenlijk wel in een kudde wilde. Yara brieste en snoof de vertrouwde geur op. De geur van Dream Horses. De geur van haar thuis.

Ze dacht terug aan haar reis. Eigenlijk was het niet expres dat ze Dh weer binnen liep. Was het haar lot? Of toeval? Yara wist niet of er zo iets bestond. Maar de wind kon je ook niet zien, maar die is er wel. Zo zag ze alle dingen in het leven eigenlijk. Je moest er het positive uit halen.

De voskleurige hengst dronk van de waterval die met volletoeren naar beneden kletterde. Buster schudde zijn warrige manendos door elkaar en brieste luid zodat het water opvloog. Hij keek op toen er een Jonge merrie aan kwam dartelen. Buster schudde zijn hoofd nog een keer en keek naar de merrie.Buster, die aan de andere kant van de rivier stond stapte voorzichtig met zijn kleine beentjes door het koude stromende water. Buster keek naar een paar eenden die mooi aan het zwemmen waren in een wat bredere stuk van de rivier. Hij bleef midden in het water stilstaan en voelde een vis tegen zijn achterbenen aanzwemmen waardoor hij ineens naar voren schoot. Buster trok een geiriteerd gezicht en liep op de merrie af. "Hallo" Zei Burster kort. Zijn donkere ogen keken leeg voor zich uit.

Aan de andere kant zag ze een vos hengst aankomen. Hij liep door het water, en schoot ineens voorruit. Een vis waarschijnlijk. "Hallo" zei de hengst. "Hallo." zei ze vriendelijk terug. Ze wist niet of er iets met de hengst was, maar hij leek zo chagrijnig, of lag dat aan haar? "Vissen zijn geen zwemmende paarden gewent" zei ze met een glimlach. De hengst was iets jonger dan zij. Twee of zo. maar het maakte haar niet uit. Je kon altijd vrienden worden. Toch?

-Flut.-