,,Niemand haat beter dan mij, niemand verafschuwt beter dan mij. Ik zal je bloed geven, je dood geven, ik kan je macht geven. Het enige wat je hoeft te doen is mij te B E V R I J D E N’’
Dat was zijn uitspraak geweest een hele tijd geleden, toen hij gevangen genomen was omdat hij één moord gepleegd had, nou ja, omdat ze erachter gekomen waren dat hij een moord gepleegd had, want eigenlijk had hij er heel wat meer dan één gepleegd. Meestal kwam hij als een sluipmoordenaar midden in de nacht sloeg toe bij de gene die hij haatte en glipte dan weer weg voordat hij echt gezien was, het enige wat hij achterliet was bloed en de dood. Niemand haatte beter dan hem, hij bewoog zich in het holst van de nacht, moordde alles wat hem tegen stond, maar overdag was hij onschuldig, iedereen vond hem aardig, iedereen dacht hem aardig te vinden. Zo ging hij te werk, meestal in opdracht van iemand die hem ooit had zien moorden, iemand die zei dat hij hem anders zou verraden. En één keer had hij een wezen over het oog gezien, het was nog maar één klein veulentje die hem toen verraden had. Maar het veulen had het gedaan, later had hij persoonlijk met het veulen afgerekend, nadat hij vrijgelaten was, toen ook had hij weer vele moorden op zijn geweten. Hij was een sluipmoordenaar, hij werd verhuurd, ging van paard naar paard om hun vijanden te vermoorden, hij vermoorde voor iedereen wie het ook was. En nu nog steeds had hij het vermogen om in de nacht stil en ongezien binnen te sluipen toe te slaan en dan weer weg te gaan zonder dat het gemerkt werd. Zijn staart sloeg heen en weer, toen hij dacht dat hij nog één opdracht te voltooien had, dat was dan ook de reden waarom hij hier was. Maar hij zou hier blijven, ondanks alle opdrachten die hij van her en der zou krijgen.
~Nog niet af, nog niet reageren, BN mag toch als enige reageren
~