Now I know why you're called 'Eyes' again.

God, wanneer was opgeblazenbollebooshert nou eens klaar met zwangerschapszijn? Het duurde verdomde lang nu, en Aaliyah had geen zin in het voordurende gewacht. Bovendien, als volleerd schizofreen kon je er nooit zeker van zijn dat de communicatie helemaal perfect was. Bibibolleboos was wel zo slim om een soort ‘codenaam’ aan te maken, speciaal om Aaliyah te pesten. Zometeen zeiden ze nog zoiets als; ‘bolleboos’ en dat zou dan betekenen dat de baby eraankwam. Net als ice age. Nee dat moesten we niet hebben, daarom was Aaliyah weer bij de drie musketiers ingetrokken. Noses was gelijk een spoiled brat geworden in de tussentijd dat Aaliyah drie weekjes weg was. Like hell why? Bibi was nóg dikker geworden en Eyes was gewoon.. egolike himself.
Ze grinnikte. Laatst was ze een paard tegengekomen, zo’n jong groen beest weetjewel, jonger dan Aaliyah. Het gesprek was droog, aangezien ze voor wannabe werd uitgemaakt, maar dan zelf opscheppen dat ie later moordenaar zou zijn. Yeah sure. Bovendien had Aaliyah niets gezegd over degelijk geaardheden, of hoe je het ook mocht noemen. De vent had gezegd dat ze een ‘pussy’ was. Yeah, kwam daarmee naar Aaliyah toe. Het enige wat hij daarmee had bereikt was dat Aaliyah hem voor noob had uitgemaakt. Pussy. Epic failure.
Zo waren er trouwens meer paarden die ‘pussy’ als normaal woord beschouwden. Nog meer redenen voor Aaliyah om te geloven dat zij, en enkel zij, normaal was in deze rare, rare wereld.
Even uitleg, pussy, is een fout woord. _Whuttefáck doe je?_ Onderbrak Eyes haar. Geïrriteerd keek ze op van haar peinswerk, yeah, fijn weer terug te zijn. *Jezus, weet je niet dat pussy een fout woord is?* vroeg ze knorrig terug. _Yeah, maar alsnog, dafuq doe je?_ Aaliyah gromde knorrig en zwiepte met haar staart. Nog even en ze was weer bij het meertje waar ze naartoe wilde gaan, even weg, finally weg van dingetje met dingetje en dangetje. *Pussy is kutt. Simpel? Pussy is definition of kút. En dat stoort gewoon weetje? Dat je uitgescholden wordt voor kutt terwijl ze het zelf niet weten. Dan zou ik zelf zeggen, wat ben jij een kutzeg. Met trollface, niet pussy. Epic failure.* Aaliyah grinnikte. Je mocht best pussy zeggen, als je maar wist wat je zei, anders was het zo.. failurig.
Ze grinnikte. Oke, klaar met de stelling, ‘pussy’ was afgerond. Nu volgende. _Kom nou maar gewoon terug, pussy_ Aaliyah grinnikte zachtjes, nam grote slokken van het water en keerde om. Haar kont wiegde zachtjes op het ritme van haar passen. Op, en neer. Like hell dat dat standaard was om te zeggen. Ach, nog een bedtime story voor Noses, ‘Ik heb met me kont kunnen wiegen en zwiegen en dat was like, smexy.’ Dan zou het echt zijn van ‘NOSES!’ en verder niets. Yush het kind was Noses. De naam zat er al in. Hersenen nog niet. Enkel spoiled toughts. _En wie was verantwoordelijk voor Noses?_ Aaliyah hief haar hoofd en snoof argwanend. _Denk je echt dat ik achterlijk ben? Natuurlijk zei ze het. En geef haar nou niet de schuld, het is de jouwe. Hoe egoïstisch kan je zijn?_ Aaliyah siste iets door haar tanden door. ’Die kutt kan haar bek niet houden,’ gromde ze vals. _Die ‘kutt’ is toevallig een partner van me_ zei hij weer terug. Yeah poep that. Kon ze de verbinding niet gewoon verbreken en nooit meer opnemen? Nja, hoe ze het deed, dat wist ze niet, maar ze voelde zijn aanwezigheid toch niet meer in haar hoofd. Like hellyeah rust. Al had dat mormel nu wel gesproken. Damn that eah. Dan maar weer die teugels aantrekken, maatregelen treffen.
De bladeren ritselden vredig, en Aaliyah sloot haar ogen voor een moment. De merrie voelde de zonnestralen zwakjes op haar vacht. Fuck yeah zon. Door de zon kon je vaak het stof zien dat zich had genesteld in de korte, gouden haren. Of je zag de zwermen vliegen op haar rug zitten, de dazen, de bijen, de wespen die af en toe rond je oren zoemden. God yeah, lente. Bijna zomer. Waar had ze dit aan verdiend? Uh yeah? De zon was nuttig, het was warm, en het was wel oke. De zon was ook bloedirriant, warm, vliegenaantrekker voor paarden, wárm en het liet de schoonheidsfoutjes nog even goed zien. Bijvoorbeeld de modderklonten overal op haar rug. Of de moeras-leftovers in haar staart. Het kroos van de perongeluke duik in een slootje, tussen haar oren. Bovendien kreeg ze iedere godvergeten lente en zomer die jeuk. Die jeuk. Man wat een jeuk. Eyup, zij was toch wel een paard dat weereens allergisch moest zijn voor een vliegje dat één freakin’ millimeter was. Seriously? Yeah. Dus ze had van die korte, happerige maantjes, géén voorpluk, een korte, dunne staart, mét bloedende kont. Yeah life was perfect. Not.
Aaliyah snoof sarcastisch. Gelijk op dat moment kwam de staart van dikkerd in zicht. De kont volgde, dikke buik, hals en hoofd. Wauw, en nu nog in elkaar zetten ook? De merrie lachte zachtjes om haar eigen flauwe grap. In een normaal tempo, waarbij ze haar voeten maar hardhandig neerzette als één of andere olifant, benaderde ze het hertje. Ze zag Eyes er tegenover grazen, en Noses lag opgekruld te slapen. Eyes keek allang niet meer op of om bij de hardhandige benadering van Aaliyah. Nu was het een bijt in de staart. She wuz like, get outta mah way you bitch, en dus moest ze dat even benadrukken. Bolleboos schrok natuurlijk, en sprong naar voren, door het gewicht zakte ze even iets te diep door haar knieën, en flikkerde bijna. Ze vond echter haar evenwicht weer en ging weer stevig staan. Natuurlijk kreeg Aaliyah weer een doodskopblik van Eyes. ’Wát? Ga je het mij nou kwalijk nemen dat ze geboren is? Tja sorry hoor. Doesn’t work for mah.’ ze rolde met haar ogen en sjokte verder. Op een klein, dicht plekje, vol schaduw, plofte ze nogal onelegant neer en strekte zich uit. Kalm legde ze haar hals op de grond en strekte haar benen uit. Het was te warm. Het was te warm om ook maar íéts te doen. En daarom was niets doen ook zo vervelend en warm.
’Jezus ik heb geslapen.’ Punt. Feit. Fuckyeah, ze moest nog wakkerworden. Het feit dat ze nu al kon constatéren dat ze had geslapen zei al dat haar hersenen vooruitgingen. Het gesnuif van Eyes maakte het er niet makkelijker op. ’Fuck you, ik mag slapen. Punt.’ Ze mopperde wat. Tot haar ergernis knorde haar maag er luid doorheen. Eyes snoof weer luid, dit keer ongeduldig, alsof hij geen tegenspraak verwachtte.
Ze snoof, dit werd toch te gek voor woorden? Zíj die moest luisteren naar hém? Sinds wanneer was die rangorde zo? ’Yeah oke, ik kom al.’ Met luid gekreun wierp ze zichzelf omhoog, vouwde haar benen naast haar buik en keek slaperig naar de buitenwereld. Van ochtend was het nu naar schemeravond gegaan. De wereld draaide heel even, voordat alles weer perfect normaal was. Alles fine. Alles Aaliyah. Met een typische Aaliyah grijns werkte ze zichzelf op de voeten en schudde zich uitgebreid uit. Met een grote gaap lummelde ze wat achter Eyes aan. Zijn spillebeentjes zagen er nog altijd zo… raar en breekbaar uit. Like crazy. Yeah. Nu ze weer wat wakkerder begon te worden kwam de glinstering weer terug in haar ogen, die ondeugende. Met een sprong naar voren was ze half bij de kont. Met haar hals laag kon ze gemakkelijk bij zijn poot. Met een simpele ruk naar boven kon ze hem gemakkelijk een soort handstand laten maken. Het beest wierp zichzelf wanhopig naar voren en trapte met zijn poot. Hij schoot los en trapte haar op haar keel. Even moest ze heftig knipperen met haar ogen, waarom wist ze niet. Het was echt vaag.
Bibi. Yeah. Ze had al te horen gekregen dat ze nu eens ‘liever’ moest doen voor het beest. Why should she? Ze bleef stinken. Aaliyah fronste niet begrijpend. Het viel haar op dat het best wel stil was. Buiten niet, maar Eyes zei niets. ’Yo Eyes. Waarom zeg je niets. Ben je boos?’ Ze grinnikte, ’pluk een roos.’ Aaliyah werd onderbroken door woest gesnuif en haar grijns vervaagde. Yeah sure, dan niet. ’Dan niet mistr fuckmahreet,’ bromde ze chagrijnig, de pee erin hebbend dat Eyes haar plezierige stemming verpeste. Bibi kwam moeizaam naast haar lopen. Ze hoorde Eyes waarschuwend snuiven. Ijzig ademde Aaliyah uit, en met een ijskoud gezicht liep ze verder. Echter schrok ze van wat paniekerige ademteugen. Die kwam noch van Eyes af, noch van haar, en Noses huppelde vrolijk vooruit in de bossen.
Paniekerig keek Aaliyah naar Eyes, maar die dove had niets in de gaten. Als paarden een facepalm konden maken, had Aaliyah die nu gemaakt ’Yeah, je heet niets voor niets Eyes.’ Maar Eyes moest rennen om Noses in te halen, dus liet hij haar alleen met Bolleboos. Om alles erger te maken was dat Aaliyah hoefstappen hoorde, ergens verderop. Fuck nee. Alleen met Bollekotsboos? Kon het erger? Nope.



OOC 25.1500 woorden [&Pearl]

Dus nu was ze daar, alleen – als je Bibi niet meetelde – in de taiga, met een hyperventilerend hert aan haar voeten. Nogal dat het zo was dat ze baalde, of nog niet eens baalde. Ze…
Ze baalde.
Desalniettemin bleef ze kalm, Eyes zou het vast niet zo erg vinden als Bibi doodging door een ‘natuurlijke’ oorzaak. Dat was helemaal normaal. Het was bijna lógisch. Ondanks de gedachtes in haar hoofd, probeerde Aaliyah werkelijk een oplossing te zoeken, want als Bibi doodging, dan werd Aaliyah onthoofd en dan opgegeten en dan zouden haar darmen levend eruit gerukt worden. Dan werden die darmen opgegeten, en dan haar oogbollen. Dat gedoe met de oogbollen vond ze maar nasty en vies, dus dat weerhield haar ervan om Braakboos dood te laten gaan.
Er kwam een minzaam grimasje op haar lippen, maar ze waren niet gemeend. Haar ogen walgden van het half stikkende hert voor haar. Precies op dat moment viel het hert uitgeput neer, en legde haar kop op de grond. Om alles erger te maken hoorde ze hoe het paard nu Aaliyah kon zien. Met een zachte zucht draaide ze zich om, haar ogen boorden zich in het willekeurige paard dat daar stond. Tot haar schok herkende ze het ‘willekeurige’ paard. Een paard die ze eigenlijk een beetje had gehoopt te ontwijken, aangezien die óók betrokken was met de oorlog een paar jaar geleden.
Aaliyah snoof nors, draaide haar goudkleurige oren naar achteren en keek de bonte aan. De eerste beweging was van haar oren, ze werden naar voren gedraaid bij de keelklanken van de merrie. ‘Aaliyah.’ sprak ze enkel. Ze knikte zonder iets te zeggen. Het zou misschien zo blasé klinken, maar het enige waar ze haar mond voor open trok, was voor de merries naam; ‘Pearl.’ Ze knikte langzaam, en probeerde iets ‘aardiger’ te kijken. Met moeite kwam er een kleine grijns op haar smoel.
Het was akelig stil geworden aan de kant van het hert, en Aaliyah keek vluchtig naar beneden. Bibi lag met gesloten ogen tussen de naaldbladeren, maar vertoonde geen enkele tekenen van pijn. Aaliyah zuchtte zachtjes, sloot haar ogen, en grijnsde iets breder.
Een ekster kraaide heel eventjes, voordat het weer redelijk stil werd, maar Aaliyah opende haar ogen in een reflex door het schorre gekras.‘En wat brengt jou hier?’ vroeg ze zachtjes, met een onwillekeurig scherpe ondertoon in haar stem. ‘En waar is je uil? Hoe heet dat beest? Vol-nogwat toch?’ haar ogen bleven hangen bij de boom naast Pearl, alsof ze verwachtte dat de uil daar zat, aangezien die niet bij Pearl in de buurt zat.
Dit was echt een neutraal momentje van de gouden merrie, ze was niet in een echt goede bui, echter was ze ook niet van plan de merrie af te kraken, bovendien had Aaliyah niet echt emoties die per sé op de voorgrond wilden zijn. Ze voelde zich echt emotieloos, koud, maar niet harteloos. Ingewikkeld.
‘Maar.. heb je nu weer een kudde?’ De merrie wist dat Pearl al enkele keren als leidster naar voren was gekomen in haar gedachtes, en Aaliyah had al een tijdje geen andere paardjes meer gesproken om echt goed te weten of er nog veranderingen waren. ‘En mis je Mischa nog?’ vroeg ze geïnteresseerd. Ze voelde zich een beetje als een veulen, die erg praatgraag en leergierig was, zo niet met goede trekjes. Vastbesloten bescheiden te blijven en respect te geven aan ieder willekeurig paard dat ze zag. Ofcourse, het wás belangrijk, maar niet meer zó belangrijk. Bijvoorbeeld Fether ofzo, dat witte beest had de Horcrux gewonnen, en dat was eigenlijk zo’n situatie waarvan je dacht ‘why?’.
Aaliyah wist dat Pearl Mischa’s beste, of een van de goede, vriend was, en Aaliyah vermoedde natuurlijk ook dat Pearl van streek was geweest van het nieuws. Zelf had ze er geen moeite meer mee, het was lastig, niet afgrijselijk moeilijk. Het was lastig om erover te denken, aangezien de oorlog van de Horcrux tegen de Quiet Sparkle ook gevolgen had gehad voor zowel Aaliyah als Eyes, en daarbij dus ook voor Bolleboos en Noses. Heel eenvoudig; had Aaliyah Eyes niet gered, dan had hij nu geen partner, en dus ook geen mini huppel.
Het gekrijs dat door merg en been ging, was afkomstig van Bibi – ze leek niet in staat te zijn om haar Bolleboos te noemen – en toen haar bruine ogen naar beneden schoten zag ze hoe het tengere hertje haar spillebeentjes verkrampt samentrok. De diepbruine ogen waren paniekerig opengesperd. Een ogenblik later begon ze spastisch met haar hals op de grond te slaan. Een tikkie in paniek keek Aaliyah op, maar er lag ook veel walging en afschuw in haar ogen.
Aaliyah wilde zoiets zeggen als; ‘Hoorde jij dat ook?’ maar vond het een rare, en domme vraag, aangezien de buren -10 kilometer verderop – het vast ook zouden kunnen horen.
‘Dat stinkbeest heeft geloof ik besloten dat ze op dit moment van een kind gaat bevallen.’ grauwde ze boos. Haar wenkbrauwen – hebben paarden wenkbrauwen? – waren tot een streep boven haar ogen samengekomen, zoals altijd als er iets was dat haar niet beviel.
Er was veel in de wereld dat Aaliyah niet beviel, en dit was één van de dingen die haar helemaal niet beviel.
Dat beest moest zo nodig bevallen, eyup dat was echt naaiend. Het was ook toevallig op de tijd dat Eyes weg was om het vervelende rondhuppelende neusje te vangen. Yeah, time for a palmface.
‘Je hebt zeker geen ervaring met dingen die op het punt staan om een klein ding te creëren?’ Enigszins hoopvol keek ze op naar Pearl, was zij niet ook moeder van een paar kleine hupsels? Als Aaliyah goed kon gokken, dan zou het antwoord ja zijn, aangezien Pearl – vanuit Aaliyahs oogpunt – moederlijk eruit zag. Aaliyah grinnikte lichtjes, maar halverwege een uithaal van de lach kermde Bibi weer. Er schoot een gedachte door haar hoofd, waar in hemelsnaam was Eyes? Die had Noses nu toch wel gegrepen?
Zuchtend liep ze iets naar achteren en begon te kijken waar Eyes was. Het makkelijkste was om uit te kijken naar het gigantische bruine gewei van Eyes, aangezien die overal kon uitsteken. Uiteindelijk besloot ze maar gewoon om weer met haar gezicht naar Pearl te gaan staan – wie weet koesterde Pearl nog wrok voor Aaliyah – en rustig te blijven.


OOC 48.Hoorde jij dat ook?