Ze was ouder, wijzer. Maar wat was het nou helemaal waard? Ze had de waarheid te horen gekregen van haar moeder. Haar vader was slecht. Dat was dus de reden dat ze haar vader het afgelopen jaar nooit gezien had. Ze was nog maar één, maar ze voelde zich ineens veel ouder. Alsof haar jeugd versneld was gegaan, zonder dat ze het gemerkt had. Nu wist ze ook waarom zij helemaal zwart was, op een paar kleine witte aftekeningen op haar benen na. Want ze stamde dus deels van een Fries af. Ze was één derde IJslander, één derde Fries en één derde Arabier. Want blijkbaar was de moeder van het paard wat haar moeder gedekt had – tegen haar wil in – half arabier. Nou joehoe. Als ze die hengst ooit in levende lijve tegen zou komen… Maar zo was ze niet. Ze vocht niet met paarden, dat had ze nooit gedaan, ging ze ook nooit doen. Voor dat soort onzin waren de slechte paarden al. De zwarte merrie liep door de schaduw van de dichte bomen. Ze voelde zich het veiligst in de donkere plaatsten, waar niemand haar kon zien. Maar eigenlijk wilde ze heel Dreamhorses gaan verkennen, van de Drakenberg tot de Bloemenvelden, waar ze haar moeder over had horen praten. Maar ze was nu in het bos, en bijde bestemmingen waren zeker een dagreis van haar vandaan. Indy zuchtte. Misschien kon ze via het kudde gebied bij het zuiden beginnen en dan naar het noorden toe gaan. Dan zou ze alles zien. Indy knikte in zichzelf en liep richting haar kudde gebied.
Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je
Soortgelijke onderwerpen
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
|
|
|