Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

Free like an angel [Gracefull] + [Rio]

2 plaatsers

Ga naar beneden  Bericht [Pagina 1 van 1]

Gracefull

Gracefull
VIP

Gracefull de merrie die mooi, elegant en ja gratie vol was, liep met een langzame maar sierlijke pas door de korenvelden. De koren kietelden tegen haar buik en knakten onder haar hoeven. Dat liet haar koud. De koren stonden immers in háár weg. Dus moesten ze maar aan de kan gaan voor haar. De witte merrie versnelde snel haar passen. Ze draafde met een sierlijk sprongetje aan. Haar lange manen dansten op haar hals die ze zoals altijd een beetje gebogen had zodat je de spieren in haar hals kon zien rollen onder haar dunne witte vacht. Er was geen vlek te bespeuren op de merrie. Ze zorgde immers goed voor haar vacht en het resultaat mocht er wezen. Haar bruine warme ogen waren gericht op één punt. Dat voor haar. Waar ging ze heen? Geen idee. Ze wilde gewoon voelen hoe het was om vrij te zijn. Het gevoel dat je alles aan kon. Dat niets je in de weg stond. Alsof je aan de drugs zat dus. De merrie grinnikte zacht.

Haar witte vacht glom als het licht van de maan in de donkerste nacht. Langzaam maakte ze haar sierlijke passen langer, en trok ze haar benen nog hoger op. Alsof het niet anders mogelijk was galoppeerde ze in een keer aan. Haar voorbenen trok ze hoog op terwijl haar achterbenen laag bij de grond bleven. Haar achterbenen haakte het zand daar los van de plek waar door er een zand wolk achter haar ontstond. Ze grijnsde kort. Ze schudde met haar hoofd. Een seconde, een korte seconde leek het alsof ze vloog. Het leek of ze geen grond meer onder haar hoeven had en zee vrij was. free like an angel. Free forever. Het kon haar ook geen hol meer schelen of er andere stonden te kijken of niet. Ze gooide haar achterbenen hoog op en bokte. Ze liet zich even helemaal gaan. De wind speelde met haar zijdezachte manen en staart. haar ogen stonden roekeloos. Woe, she is feeling good guys. Het maakte haar allemaal niets meer uit. Ze brieste en gooide haar achterbenen nog wat hoger omhoog terwijl ze haar hoofd naar de grond liet vliegen. Ze gooide haar hoofd weer omhoog en kraamde een zachte hinnik uit. Graceke was los. Helemaal los. Ze voelde zich opperbest in het geweldige Dream Horses. Zee had meerdere leuke en lieve paarden ontmoet. Ventus, Aragorn. Wie vergat ze nu? Vast wel iemand. Ze grinnikte.

Gracefull maakte langzaam een overgang naar draf. Ze trok haar benen weer hoog op, waardoor ze leek te dansen. Ze léék te dansen, vergis je niet. Langzaam begon de merrie toch wat moe te raken en dus besloot ze maar even te gaan stappen. Haar hals en flanken waren een beetje bezweet maar agh.

De merrie rook een geur. Ze kon hem echter maar kort vasthouden en toen verdween het weer. Gefrustreerd probeerde ze het geurtje weer op te pakken. En ja hoor, de eerste de beste windvlaag die er was had het geurtje weer in zich. Deze keer hield ze hem wel vast. Een paard, een hengst zo te ruiken. Wie? Geen idee. Deze geur was absoluut onbekend. Het paard leek op haar af te komen, want ze zag de hengst al.

539 woordjes C:

Rio.

Rio.




RIO
I will fight for you and youre life

Lang geleden was het. Hij was een tijd verborgen geweest in het gebied van Dreamhorses. Hij was ooit nieuw aangekomen, maar hij kende nog niemand en was alweer weg. Nu meende hij terug te komen, maar voor hoelang deze keer. Hij was niet zo iemand die op elke plek enorm lang bleef. Misschien als hij deze keer meer paarden kende en een goed leven in een kudde vond, kon hij langer blijven. Twijfels. Heel erg veel deed hij dat, twijfelen. Hij zuchtte even en schudde met zijn lange manen. De vosse hengst was nog niet bekend, maar als je hem kende en één keer gezien had, herkende je hem wel. Hij had grote aftekeningen op zijn benen en een brede bles op zijn hoofd, net als de ijsblauwe ogen. Hij was redelijk mager, maar hij had toch wel meer spieren dan vet. Hij zwiepte met zijn lange staart om alle vliegen bij zijn lijf weg te jagen. Het was lente en toch vond hij dit seizoen lastig. Al die vliegen, pff. Hij draaide met zijn oren om de geluiden op de kunnen vangen. Hij hoorde vogels fluiten en de wind blazen. Ook rook hij verschillende dieren, bloemen, bomen, alles. Net als een merrie die in zijn richting leek te komen. Of hij kwam in haar richting. Hij snapte het nooit. Hij liet zijn blauwe ogen even over het korenveld heenglijden en merkte een witte merrie op. Het was een fijne merrie en leek op een Arabier, maar rassen beschrijven kon hij niet goed dus zekerheid had hij ook niet. Rio spitste kort zijn oren en bleef even geduldig staan, net als de merrie. Hm, dan kwam hij zelf maar. Hij vertrok in de richting van de witte merrie en stapte door het korenveld. Hij had zijn blauwe ogen op de merrie gericht net als zijn oren. Hij briesde even zacht en stopte bij de merrie. Hij knikte vriendelijk als begroeting en een kleine glimlach sierde zijn lippen. "Goedenavond, jongedame." Hij wist niet zeker hoe oud ze was, maar niet zo oud. Het was ook al avond, maar toch was het lente en nog lang verlicht. Hij liet zijn blauwe ogen over de merrie heen glijden, maar daarna keek hij haar aan. Voorzichtig, maar nog steeds vriendelijk.

Terug naar boven  Bericht [Pagina 1 van 1]

Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum