Jes, ze zat in een kudde, ze had een thuis! Lumiére was eigenlijk best nog al nieuw hier, maar ze had meteen naar Mischa gehinnikt en zie nu! De zandkleurige merrie liep vrolijk door DH en lette niet meer op waar ze was. Een zachte motregen viel, maar dat maakte haar dag niet kapot en die herfstwind uit het noorden ook niet hoor. De verlegen merrie was alleen, dat vond ze eigenlijk wel fijn, kon ze zich zelf lekker uiten. Lumiére ging dan ook op in galop over en rende door de plassen, water en modder spatte omhoog. Ze rende door, te ver.... Een hete lucht kwam haar tegemoet en het paard stopte, haar ogen dwaalde rond, kijkend waar ze was. Een uitgestrekte vlakte lag voor haar en het was hier droog, geen regen. Dit vertrouwde ze niet, ze moest hier weg. Dode geuren kwamen haar neusgaten in, het gekras van een gier weerklonk door de Woestijn. De geuren van slechte kuddes en slechte paarden laten haar het meest schrikken. Ze steigert en wilt zich omdraaien om weg te vluchten, totdat ze het gestap van hoeven hoorde . Lumiére keek angstig opzij, een donkergrijs paard met zwarte manen kwam naar haar toe. Hij zag er niet vriendelijk uit, dus wou ze wegvluchten, maar het lukte niet. Het leek wel of haar benen aan de grond waren vast gegroeid, ze rilde over haar hele lijf. Afwachtend...Bang.
(Nevaeh)
(Nevaeh)
