Ares, Its Time To Learn Something

Wat was de tijd toch alweer snel gegaan. Ondertussen was Ares alweer 6 maanden oud. Aisha vond het tijd worden voor Ares om te leren zwemmen. Ze had er voor gezorgd dat hij in iedergeval een leukle veulen tijd had gehad zonder trainingen aan zijn hoofd. Toen Aisha zelf veulen was werd ze al getraint toen ze net 2 weken oud was. Aisha keek rond bij het meer en vond dat dit de perfecte plek was om Ares zwemmen te leren. Aisha hinnikte hard voor Ares en hoopte dat hij zou komen. Ze ging even in het water staan om te voelen of het niet te koud was. Het water was op normale tempratuur Ares kon niet ziek worden dat was het belangerijkste. Ze stapte weer het water uit en keek rond of ze Ares al zag komen.

[Alleen Aisha & Ares & Sensation als hij wilt]

Ares liep over het gras heen, af en toe nam hij er een hap van. Hij verveelde zich te pletter. Veel andere paarden had hij nog niet gezien. Hij spitste zijn horen: een gehinnik klonk er, het was Aisha. Ares was de laatste paar maanden flink veranderd, vooral in grote. Sensation had hij nog niet gezien. Hij grinnikte, de falabella droom was hij nog steeds niet vergeten. Hij ging over in een soepele draf. Daar stond Aisha. 'Jippie zwemles' dacht Ares sarcastisch. Aisha wist nog niet dat Ares al eens in de rivier was gaan zwemmen om aan de overkant te komen. Daar stond beter gras dacht hij. Hij was toen amper een maand oud, Ares werd meegesleurd door de stroming. Pas na enkele tientallen meters kreeg hij weer vaste grond onder de voeten. Maarja, zo had hij wel leren zwemmen. Hij begroette Aisha met een zacht gehinnik. 'Hallo' ondertussen keek hij rond of Sensation er ook was.

Aisha wachten rustig af en daar kwam Ares aangedraaft. Aisha duwde haar neus tegen Ares aan en brieste rustig. "Het wordt tijd dat je leert zwemmen jongen" Ze zag haar veulen rond kijken. "Nee Sensation is er nog niet. Ik weet ook niet of hij komt." Ze keek haar veulen aan en duwde hem richting het water. "Hup jij het water in." Ze liep zelf ook naar het water en ging er in staan.

Ares maakte een sprong het water in. Het was nog geeneens heel erg diep, het kwam ongeveer tot zijn knieën. Hij waade verder het water in tot hij tot zijn buik in het water stond. Daar begon hij te zwemmen. Wat was het een verschil met die rivier, daar was snelstromend water en was hij bijna verdronken. Hier stond het water stil en was het een stuk ondieper. Hij snoof toen er water zijn neus in stroomde.

Aisha keek verbaast toen Ares al kon zwemmen. "Ares van wie heb je leren zwemmen?" Ze liep naar hem toe en keek hem aan. Je kon het goed zien dat hij al een keer gezwommen had. Alleen zij had het hem niet geleerd misschien had Fonta het hem geleerd. Maar dat kon ze zich niet voorstellen. "Nou van wie heb je het geleerd Ares?" Aisha was iets geirriteerd omdat ze het hem zelf niet heeft kunnen leren.

'Ahoh, ze is niet happy' dacht Ares. 'Ehm, ik ben een keer in de rivier gevallen en toen ben ik maar begonnen met zwemmen om niet te verzuipen.' Hij vertelde er maar niet bij dat hij er zelf in was gesprongen, dan was Ares weer onverantwoordelijk. Hij ging stilstaan in het water, zijn hoofd kwam net boven het wateroppervlak uit. Ares schudde zich uit maar omdat hij onder water ging had het weinig zin en lukte het moeizaam.

"Wat deed je dan alleen bij de rivier? Wat nou als je echt niet kon zwemmen dan was je verdronken en was ik je kwijt." Aisha was best boos op hem. Ze keek naar hem dat zijn hoofd net boven het water uit kwam. Hij schudden zich uit onder water dat zag er raar uit. "Ares, ik wil niet dat je dood gaat." Ze liep naar hem toe en ging naast hem staan. Ze zuchten diep. Ze wist echt niet wat ze met haar veulen aan moest hij was nog steeds te rebels.

"Wat deed je dan alleen bij de rivier? Wat nou als je echt niet kon zwemmen dan was je verdronken en was ik je kwijt." 'Ik ben oud genoeg om me zelf te redden.' Ares hoorde de boze toon in haar stem, ouders ook. Die zijn altijd bang dat er wat gebeurd. Al was hij wel heel erg koppig met zijn gedrag. Aisha had hem beter Rebel kunnen noemen. HIj grinnikte bij de gedachte. Een vis zwom langs zijn benen, hij trok zijn been iets op.

Aisha zuchten diep. "Misschien moet ik je maar iets vrijer laten" Aisha hoopte dat als hij iets meer vrijheid zou krijgen dat hij dan wel zo gaan luisteren naar haar. Aisha keek hem aan en zag de vis in het water. "Raar gevoel he die vis lang je benen." Aisha grinnikte toen hij zijn been optrok vanwege de vis. "Het wordt trouwens binnekort tijd dat je leert vechten." Aisha keek hem serieus aan.

"Het wordt trouwens binnekort tijd dat je leert vechten." Eindelijk eens iets wat niet zo saai was. MAar vechten kon hij nog niet, de paarden die hij was tegengekomen hadden hem niet aangevallen. Gelukkig had hij wel een goede conditie en kon hij snel leren. Dus hij zou zich al snel kunnen verdedigen. Hij zwom nog wat en ging toen naar de kant. Ares schudde zich uit als een natte hond. Daarna zag hij eruit als een verzopen kat. Al zijn haren piekten alle kanten op.

Aisha liep naast hem mee naar de kant. Ook zij schudden zich uit alleen haar vacht zag er normaal uit na het uitschudden. Aisha zag dat Ares zijn haren alle kanten op stonden. Aisha begon Ares te likken zodat zijn vacht weer normaal werd. Ze vond het fijn om een moeder te zijn. "We gaan morgen aan je vechttraining beginnen. Of wil je al eerder beginnen er mee" Ze keek haar veulen aan wat je al bijna geen veulen meer kon noemen. Je zag hem gewoon per dag haast groeien. Het leek nog maar gister dat hij geboren was.

Ares was blij dat hij al bijna geen veulen meer was. Opeens klonk er een gehinnik in de verte: de Dark Star bestaat niet meer. 'Ok'dacht Ares verbaasd. Zouden de goedzakken dan toch de kudde hebben overgenomen? Achja, niet zijn probleem. "We gaan morgen aan je vechttraining beginnen. Of wil je al eerder beginnen er mee" 'Doe maar morgen''hij was moe van het zwemmen. En in de nacht zou hij kunnen nadenken over zijn gevechtstechnieken.

Aisha keek verbaast op toen ze het gehinnik hoorde dat de Dark Star niet meer bestond. Zal wel dacht ze. Op haar vraag antwoorden Ares dat hij morgen zijn vechttraining wilde hebben. Aisha vond het best. "Ga je dan mee Ares slapen onder de bomen? Je bent vast moe van het zwemmen geworden." Aisha hoopte dat hij dat wel wilde samen met zijn moeder onder de bomen slapen. Het was lang geleden dat ze dat hadden gedaan.

Ares liep naar de bomen toe en ging liggen. Door de zon was zijn vacht al bijna opgedroogd. Heel langzaam vielen zijn ogen dicht

Ares rende over de graanvelden. Daar kwam hij een ander paard tegen. Het was Azacar, hij vocht met ''falabella'' Sensation. Uiteindelijk won Sensation. Toen kwam er een grote golf water aan die Sensation wegspoelde. Azacar' vacht verkleurde naar roze en hij de goedzak uit te hangen.

Sensation rende naar het zilveren meer. Vandaag zou hij de zoon van Aisha, zijn partner, ontmoeten. Haar zoon heette Ares en hij had al van Aisha gehoord dat hij niet heel erg blij was met Sensation's komst. Ares had het gevoel dat hij nu op de achtergrond zou belanden, wat natuurlijk niet zo zou zijn, hij wilde het graag goed doen bij dit jongere paard. in de verte zag hij Aisha en Ares al staan. hij hinnikte zodat ze wisten dat hij eraan zou komen, dat hij vlakbij was. Hoe dichterbij hij bij Aisha kwam, hoe mooier ze werd. Zijn merrie. "hallo" zei hij, terwijl hij Aisha begroette door even in haar schoft te knabbelen.

Aisha wilde gaan slapen maar kreeg toen een hele bekende geur in haar neus. Toen ze het rook stond ze gelijk weer op. Ze keek rond en vond de richting waar de geur vandaan kwam. En ja ze had het goed geroken het was Sensation. Ze hinnikte gelijk terug. Het was alweer een tijdje geleden dat ze haar hengst had gezien. Ze had hem gemist. Hij begroeten haar door haar op de schoft te knabbelen. Aisha knabbelde automatisch terug bij hem. Ze stopt even en keek hem toen aan. Van hem keek ze weer naar Ares. Aisha slikte even. "Ares wordt eens wakker" Ze duwde lief haar neus tegen hem aan en maakte hem wakker. Toen hij wakker was, was het zo ver hij zou zijn stiefvader gaan ontmoeten. "Ares, Dit is nou Sensation" Ze keek van Ares weer naar Sensation en van Senseation weer naar Ares. Ze waren 2 belangerijke hengsten in haar leven. Azacar was ook een belangerijke hengst in haar leven maar dat kwam omdat ze broer en zus waren en veel gemeen hadden. Maar nu moest Ares het nog zien te vinden met Sensation. Diep van binnen was Aisha bang, bang dat Ares Sensation niet mocht en hem daarom niet zou accepteren. Daar door ook zou weg lopen en pas zou terug komen als hij volwassen was en klaar om Sensation iets aan te doen. Aisha wist wel dat als hij zo iets deed bij Sensation dat ze Ares nooit zou vergeven en op ze minst even goed op zijn nummer zetten.

Ares werd wakker van gehinnik. Hij schoot overeind en keek om zich heen. Daar stond een paard, waarschijnlijk Sensation. Ares had er moeite mee om te blijven staan en niet weg te rennen. Erg veel zin in een ontmoeting had hij niet. Maarja, Aisha wilde het graag. Verveeld bleef hij staan en wachte totdat Sensation bij hun was. Sensation liep langs hem mee en begroette zijn moeder. Ares was kwaad, hè en ikke dan,leek hij wel te willen zeggen. Ares zweeg en keek chagie naar de 2.

Toen het veulen chagrijnig naar hem keek ging er even een raar gevoel door hem heen. Het leek een gevoel van angst, iets wat hij nooit had. Wat als Ares hem niet zou mogen, dat zou Aisha's hart breken. Dan zouden de 2 belangrijkste hengsten in haar lezen(al zegt hij het zelf) elkaar niet mogen. "Hallo, Ares" begroette hij het veulen. Hij had even geen idee wat hij moest zeggen. Vol verwachting keek hij naar Aisha, wat de volgende stap zou zijn.

-omg, zo'n lange tijd inactief te zijn geweest heeft invloed op je inspriratie xd-