my training can begin

Een pikzwarte merrie draafde langzaam verder en verder. Ze dacht na. Haar zwart golvende manen zaten vol modder, en haar staart plakte half aan haar benen. Haar ijzig grijze ogen keken recht voorzich. Een zucht verliet haar keelgat en eindigde als een doorzichtige wolk. Iedere ademhaling van haar zorgde dat haar schouders lichtjes omhoog en weer omlaag gingen. Haar ijzig grijze ogen schoten ineens naar links en naar rechts.

Kairi haar gedachten waren maar half gericht op het gebied dat ze was. Ze dacht aan Zero. Op de een of andere manier kon ze hem maar niet vergeten, en ze heeft geen idee waarom. Wat maakt hem bijzonder genoeg dat ze nog steeds aan hem moet denken. Mischien omdat hij altijd voor haar heeft gezorgt? Natuurlijk heeft hij een plek in haar hart verdient maar dat is weer weg gegaan toen ze heeft ontdekt dat hij niet haar echte broer was. Weer verliet er een zucht haar keelgat. Kairi hief haar hoeven goed om zodat ze niet oppeens ergens zou aan happeren. Ze vind dat het tijd word dat ze training krijgt zodat ze niet zo'n idote gedrag van haar lijf krijgt van Zephyr. Haar licht grijze ogen flitsen naar links en naar rechts. Daarna begon ze wild te steigeren en begon luid en ijzig te hinniken naar haar broer Night Dancer.

(alleen Night Dancer Xd)

Night Dancer keek tevreden rond. Hij had zijn oren plat tegen zijn schedel gedrukt. En zijn staart en hoofd fier en trots de lucht in geheven. Hij keek nogmaals rond. Geen enkele beweging miste hij hier, in het moeras. Alles van tot het laatste stomme vrolijke wezentje die dacht dat hij hier kon komen. Maar enkele wezens overleefden hier. De krokodillen en de paarden. Maar erg veel voedsel was hier niet te vinden. Wel was dit een perfecte, plek om te trainen. En zo dacht zijn zusje er blijkbaar ook over. Een luide scherpe hinnik bereek zijn oren, duidelijk die van zijn zusje. Hij schraapte zijn keel. En ging over in een krachtige draf. Hij zou haar trainen. Haar zelf uitputten, en moe maken. Night Dancer knikte naar haar en stopte. ’’Dus je wilt nog steeds dat ik je train neem ik aan?’’ Vroeg hij met zijn luide, heldere maar vooral slechte stem. Night Dancer keek rond, en wachtte iet wat ongeduldig af op de reactive van zijn zusje. Hij zwiepte met zijn staart tegen zijn flanken. En keek verveeld rond.

Kairi keek wat verveel rond terwijl ze wachte op haar broer. Ze snapt nog steeds niet waarom ze het advies van Zephyr volgde. NIemand is haar baas. En dat blijft ook zo. Een geirriteerde zucht verliet haar keelgat. Al snel drong er dan ook een bekende geur in haar zwarte neusgaten terecht, Night Dancer! Al snel zag ze met haar ijzig grijze ogen hem in de verte in een stevige draf naar haar toe komen terwijl de modder en slijm overal in het rond vlogen. Waarom moest ze weer roepen niet dat ze haar broer wilt zien, maar ze weet dat haar broer niks van Kairi haar energie zou overlaten.

’’Dus je wilt nog steeds dat ik je train neem ik aan?’’ vroeg hij met zijn o zo heldere stem dat toch slecht eruit kwam. Weer zuchte Kairi "Zo te zien wel ookal begrijp ik het zelf niet." sprak ze kil en zuchte om het af te maken." Nuja, ik zou wel moeten dus ik ben er klaar voor" vervolgde ze. Haar zwarte lange staart sloeg even tegen haar flanken toen ze voelde dat er een insect op lande en wou steken. Beide paarden vol met modder keken elkaar aan. Kairi haar manen plakte lichtjes aan haar hals door al die modder erin. Rustig schudde ze eens met haar hoofd zodat er toch verschillende brokken modder uit haar zwarte manen vlogen. Langzaam verplaatste ze haar gewicht naar een andere been. Even lieten haar ogen die van haar broer los en bekeek de omgeving, de vele kleuren die waarschijnlijk veel verschillende groens waren. Toen keek ze haar broer weer aan en wachtte.