Lonely and deep

(woesj, een vage titel XD)

Visual ging in een rustige stap naar de Ash Valley. Niet omdat ze daar per se heen wilde, ze liep er gewoon random op af. Ze had tijd nodig om na te denken, te denken over wat er gebeurd is. Het was wat wazig voor haar ogen, nog geen kilometer van haar positie lag een dode wolf. Ze wilde hem niet doden, maar de wonden van de wolf waren met haar aangebrachte wonden te veel, dus maakte ze de wplf af, om deze uit z'n lijden te verlossen. De wolf had in een van haar ogen gebeten, bloed wat eens vloeide, was nu opgedroogd. En omdat haar ene oog nauwelijks kon zien, kon die niet samenwerken met het andere gezonde oog. Dus zag ze wazig. Ze schudde een donkerbruine lok van haar manen uit haar ogen, en keek eens goed in de verte. Was daar nou een paard? Iets in haar zei haar: wegwezen! Maar ze was te zwak. Ze zuchtte een keer en wachtte maar af wat er zou gebeuren.

[flutje -.-, & een van de You're mine-hengsten ]

Hij had toch duidelijk de geur van een fire flame merrie geroken. Maar hier in de ash valley , een neutraal paard ? Dat zag hij niet al te vaak. Toch was het waar , want een windvlaag nam de geur van de merrie nogmaals mee en nu duidelijker. Dracoz verruimde zijn pas om zo sneller bij de merrie te komen, hij wilde wel eens even kijken of het merrie was die hem waard was. Natuurlijk werd niet iedere merrie door hem geaccepteerd, ze moesten er wel een beetje leuk uitzien. De schim van de merrie trad nu op in zijn gezichtsveld. Nogmaals rook hij dat de geur duidelijker werd. In ieder geval kon nu ongeveer weten wat hem te wachten stond. Omdat hij voor de merrie nu pas goed te zien was trok hij een ander gezicht op, of er een hele andere gedachte in zijn brein rondtrok. Dit moest er ook précies zo uitzien , want hiermee moest hij de merrie laten geloven dat hij geen badas was en hij haar wilde helpen. Hij kon namelijk al van deze afstand zien dat de merrie gewond was, en ze zag er ook niet al te vrolijk uit. Ondanks dat zijn gezicht zeer vriendelijk stond en zijn lippen in een boterzacht glimlach gekruld waren , had hij zich toch trots omhoog gericht. Langzaam, elke van zijn bewegingen flexibel en veerkrachtig uitgevoerd. Donkere lokken wervelden in de wind en wuifden naar achter veroorzaakt door zijn eigen snelheid waarmee hij soepel vooruit kwam. Dynamiek plaatste hij zijn achterbeen op een nette manier onder zich waardoor hij zich nog meer oprichtte. Langzaam kwam hij dan voor de merrie tot stilstand. De boterzachte glimlach was nog steeds niet van zijn lippen verdwenen. `Aangenaam´. Deze eerste woorden van Dracoz waren normaal. Zo begroette hij iedereen eigenlijk wel, goed , slecht, merrie of hengst, dat maakte niet uit. `Ik zie dat je je niet lekker voelt´. Zijn donkere ogen kijken haar bezorgd en doordringend aan. Dan buigt hij zijn hals om met zijn ogen de wond van haar oog te bestuderen. Hij trok er een bedenkelijke blik bij en keek er nog steeds half bezorgd naar. `Ik denk dat die wond wel goed komt´ stelde hij toen vast. Langzaam viel zijn oog over de merrie, deze was zeker niet lelijk. Nee , integendeel, ze zag er écht goed uit. `Sorrie´ verontschuldigd Dracoz zich dan `Ik vergat mijn naam te zeggen. Ik heet Dracoz´.

Visual knipperde een paar keer flink met haar ogen, het brandde, maar nu kon ze al weer een stuk beter zien. De schim die op haar afkwam bleek een zwarte hengst te zijn. Ze zag een glimlach op zijn gezicht, waar Visual niets van snapte. Hoe kan je nou eerst glimlachen voordat je weet of je iemand aardig vindt? Plotseling wist ze twee redenen: 1. Ze rook naar Fire Flame, de meesten hebben daar respect voor. 2. Ze was sinds vanochtend hengstig, maar dat betekende ook dat ze wat chagrijnig was. "Aangenaam." zei de hengst vriendelijk. Watte? Aangenaam? Ze had helemaal niets gezegd! Waar slaat het op? "Ik zie dat je je niet lekker voelt." Zijn blik zag er bezorgd en doordringend uit, wat hem sierde. Ze had een zwak voor gevoelige hengsten. Visual zei nog steeds niets, maar liet het toe dat de hengst haar wond bekeek bij haar oog. De hengst zei dat het met de wond wel goed kwam. Dat klopte, om een of andere reden herstelde Visual verrassend snel en had ze geen enkel litteken, waar dan ook. Ze concludeerde uit de hengst en zijn spreken dat hij te vertrouwen was, als goede vriend, of... verder? Hij zag er niet lelijk uit. De hengst stelde zich voor als Dracoz. Toen moest Visual wel wat zeggen. "Ik ben Visual, opvolger en onderbèta van de Fire Flame." Ze probeerde indruk te maken op Dracoz, deed ze anders nooit, maar ze was ook nooit echt steil achterover geslagen van iets of iemand. Ze wachtte af wat hij zou antwoorden. Hij had zo'n mooie, smeltende stem. Zou hij al een partner hebben?

Een hele poos was de merrie stil, niet wat Dracoz nou wilde. Dat stomme beest moest haar mond maar eens snel opentrekken, anders moest hij weer een ander truukje bedenken om de merrie te verleiden. Maarja, ze was de moeite waard. Nog eens snoof hij haar geur op en nu merkte hij dat ze ook nog eens hengstig was. Dit was de pérfecte kans. Van binnen lachte hij smalend om de merrie, maar van buiten bleef hij haar maar vriendelijk aankijken. Dracoz had al vele merrie's verleid om ze daarna als een stuk afval te laten liggen. De donkere hengst had dan niet door hoe hij die merrie's gewoon mentaal brak. `Ik ben Visual, opvolger en onderbèta van de Fire Flame.´ Nog beter, een 'hoge piet' dus. Een van zijn mondhoeken trok hij miniscuul beetje omhoog, maar deze beweging was zo klein dat hij eigenlijk niet te zien was. `Het is me een eer jou te mogen ontmoeten.´ Rustig knikte hij naar haar en boog respectvol zijn hoofd naar de merrie. Zijn donkere ogen rustten nog steeds op die van Visual, bestudeerde alles en sloeg elk beeld van de merrie in zijn hersenpan op. Elk kreukeltje, elk lidteken en elke lelijkheid had hij nu wel gezien, geen detail kon ontspannen aan zijn ogen. Alhoewel Dracoz de merrie énorm vriendelijk aankeek was er toch iets geks. Iets dat niet bij zijn gedrag paste, een van de dingen die zijn masker verpeste. Iets dat alleen de échte slechte paarden hadden, paarden zoals híj. Al snel besloot Dracoz een stapje verder te gaan, de merrie leek hem namelijk wel te mogen en mee te gaan in zijn duistere spelletjes. Maar ze wist natuurlijk niet wat hij met haar van plan was. Allemaal verschillende doelen waren in zijn hoofd gevormd, alles wat hij met de merrie zou kunnen doen. Sluw, ja zo kon je het wel noemen. Ongedwongen zette hij een stapje dichterbij en wachtte af of hoe de merrie hierop zou reageren. Even keek haar aan en zette toen rustig nog een pas dichterbij haar lichaam. Vol genoegen snoof hij haar hengstige geur op, maar hij liet aan niks merken dat het hem hierom ging. Nog steeds even rustig en verder zijn houding & blik onveranderd keek hij haar aan, wachtend wat er zou gebeuren.

`Het is me een eer jou te mogen ontmoeten.´ Visual keek een beetje afkeurend naar de hengst, maar van binnen was ze gevleid. Aan de ene kant was het wel leuk om te zien, een hengst aan je voeten. Aan de andere kant hield ze niet van onderdanigheid, was iets voor slechtzakjes. Ze snoof lichtjes, om te laten zien dat ze niet aan respect deed. Toen deed Dracoz een stap dichter naar haar toe. Instinctief zette ze een stap achteruit. Stel dat het toch een slechtzakje was, kon hij haar zo in haar nek grijpen en dood laten bloeden. Toen er niets gebeurde, ontspande ze haar lichaam een beetje. Weer zette Dracoz een stap richting haar, het leek wel dansen, ook al liet ze het deze keer toe. Visual keek nu argwanend naar Dracoz, hij was knap enzo, maar ze had nog nooit zo'n snelle benadering van een hengst gezien, bijna abnormaal. Ze zei geen woord, want er was ook niets te zeggen. Ze was net over Ikor heen, ze wist niet wat te doen nu. Bij Ikor was ze meteen in vuur en vlam, maar bij deze hengst ging het iets anders. Nu Dracoz dichtbij was, kon ze goed ruiken, misschien kon hij zichzelf bewijzen dat hij niets kwaads in de zin had door te ruiken naar een goed of neutraal iemand die ze al kende. Hij rook een beetje naar... een heel klein beetje naar... nee, kon toch niet? Satan? Meteen zette ze drie flinke stappen achteruit, ze spande haar hele lichaam en zette zich schrap. Ze ontblootte haar tanden en stond fel tegenover Dracoz. "Hoe ken jij Satan? Nou?" zei ze, agressief en toch sierlijk als ze was. Haar enthousiasme, vrolijkheid en alles was totaal vergeten. Boots had het uitgemaakt met Satan en Visual wist gewoon dat dat niet zomaar was. Ze keek fel naar Dracoz, snoof hard en wachtte af. Een verkeerde beweging en hij was er geweest.

[noes, ik zei toch dat ze niet makkelijk was ^^ ]

Beledigd staarde Dracoz terug naar de merrie toen zij hem met die afgekeurde blik aankeek. Ook dit was enkel een toneelspel, van binnen was hij alleen maar kwaad dat de merrie hem niet vertrouwde. Tja dat had je met van die stomme flamers. Maar het zou de moeite waard zijn als hij bij de andere hengsten terug zou komen met zo'n prachtige merrie en nogwel eentje die een hoge rang in die kudde van de flamers had. Dat zou zijn reputatie daar wel weer goed doen [=D]. Even dacht hij na over wat hij moest gaan doen toen ze een stap achteruit zette toen hij weer naderde. Toch was het nadenken niet echt nodig , want de tweede stap bleef ze staan. Maar de merrie leek de 'snelle' benadering toch niet leuk te vinden, al was deze voor hem nou niet zo snel ofzo. Rustig snoof hij haar lucht in zich op en keek haar met een vriendelijk blik aan. Opeens zag hij de merrie vertrekken, achteruit lopen en venijnig haar tanden ontbloten. Elke spier van haar lichaam kon hij nu tellen, ze had ze zwaar aangespannen. `Hoe ken jij Satan? Nou.´ Alhoewel de woorden fel en agressief werden uitgesproken klonken ze toch prachtig. Wel snapte Dracoz de merrie nu , ze rook inderdaad Satan. Meteen had een van zijn gemene plannetjes zich in zijn hersens gevormd. Deze sluwe plannen doken bij de donkere hengst in dit soort momenten vaker op, hij had ookal jaren ervaring. Dracoz liet verdrietig zijn hoofd zakken, deed net of hij zijn tranen moest inhouden. Dit allemaal was deel van zijn plannetje. `I-i-ik , S-s-aten´ probeerde Dracoz er bibberig uit te krijgen `Hij... Hij daagde me zonet uit voor een gevecht e-e-en.... Bloed, héél véél bloed´. Al deze woorden waren zwaar gebluft maar opeens leek Dracoz een beetje uit te barsten'. `Alsjeblieft vertel me wat hij je heeft aangedaan en dit keer maak ik hem af´. Elk woord was gelogen en hij zou dit later alleen maar smalend aan Satan kunnen vertellen maar toch was ieder woord geloofwaardig uitgesproken.

`Hij... Hij daagde me zonet uit voor een gevecht e-e-en.... Bloed, héél véél bloed´ Visual trok een wenkbrauw op. `Alsjeblieft vertel me wat hij je heeft aangedaan en dit keer maak ik hem af´ Ze kwam dichterbij, maar geen greintje vriendelijkheid was in haar gezicht te lezen. "Ten eerste zie ik geen bloed, heel veel bloed" zei ze nogal truttig, op het einde een mislukte imitatie van Dracoz. "Ten tweede: Satan is een vervloekte rothengst! Ik wil niet over hem praten!" Goh, was ze nu niet te hard voor hem? Misschien was hij niet bevriend met Satan, maar was er iets gebeurd waardoor hij een of andere leugen vertelde. "Sorry," zei ze, nu met aardigheid in haar stem. "Hij was eerst partners met mijn pleegmoeder, Boots, ik haatte hem. Toen mijn pleegmoeder een veulen van hem kreeg, liep die samen met hem naar de duistere zijde." Ze snoof hard, alsof ze het allemaal weer herbeleefde, die ongelukkige duistere dagen waarin ze zoveel twijfels had in haar ogen. Nu had ze minder twijfels, de volgende keer dat ze Satan zag, was die weg. Zou niemand hem ooit nog kunnen zien, en willen zien. Dat zal hem leren. Iedereen mocht doen met haar wat die wilde, maar als ze haar pleegmoeder kwetste, was Visual woedend. En andersom gold dat voor Boots. Ze keek even naar Dracoz, nu wat vriendelijker, maar hulpelozer, als een kleine kitten waar een liter water overheen was gegooid. Nu zocht ze steun.

Visual vertrouwde hem duidelijk niet, dat was jammer. Maar het kwam vanzelf wel. Rustig snoof hij haar geuren op toen ze wat dichterbij kwam. `Ten eerste zie ik geen bloed, heel veel bloed´. Bij het 'heel veel bloed' probeerde ze hem te imiteren. Grappig klonk het wel, maar enorm mislukt ofcourse. `Ten tweede: Satan is een vervloekte rothengst! Ik wil niet over hem praten!´. De hele wereld leek een hekel aan Satan te hebben de laatste tijd. Raar , want hij had toch Segué verslagen en was leider van de Horcrux geworden. `Dat is een tijd geleden , op mijn achterbeen zie je nog een litteken.´ Zijn stem klonk verdrietig, leek niet in te gaan op haar truttige manier van praten. Ook zat er inderdaad een litteken gegraveerd in zijn achterbeen maar deze was niet van Satan. `Sorry´. Iets vriendelijker klonk haar stem dit keer. Mooizo, dat was al beter. `Hij was eerst partners met mijn pleegmoeder, Boots, ik haatte hem. Toen mijn pleegmoeder een veulen van hem kreeg, liep die samen met hem naar de duistere zijde´. Dracoz lachte van binnen om haar woorden, wat Satan had uitgespookt. Die relatie met Boots moets vast wel een rede gehad hebben, daar zou hij hem nog eens op aanspreken. `De schoft! Het enige wat hij wil is narigheid.´ Sprak hij terwijl hij aandacht naar haar leek te luisteren en ze oortjes iets naar voren geprikt stonden omhoog vanuit zijn manenbos. `Het is niet erg dat je me niet vertrouwd. De meeste paarden denken wel dat is net zo´n figuurtje als hem ben, maar in tegendeel´. Dracoz zijn donkere ogen fonkelden terwijl hij naar de bruine merrie staarde. Hij zag hoe ze steun zocht, hoe ze die nodig had. Zonder te twijfelen liep hij naar haar toe om voorzichtig met zijn neus een beweging over haar hals te maken en even kort zijn neus tegen de hare aan te duwen. Nog even...

Visual vergat het woord "net" dat Dracoz in een zin had gebruikt waarin hij zei dat hij had gevochten tegen Satan. Maar het klopte dat hij een litteken had op zijn achterbeen. Gelukkig dacht Dracoz tenminste met haar mee, hij noemde hem een schoft. Dat was wel het minste, Satan was eigenlijk niets waard om genoemd te worden. Visual had nu even geen redenen meer om Dracoz niet te vertrouwen; Het is niet erg dat je me niet vertrouwd. De meeste paarden denken wel dat is net zo´n figuurtje als hem ben, maar in tegendeel´ "Jij bent anders..." vulde Visual hem zachtjes aan. Dracoz kwam op haar af, en duwde zachtjes zijn neus tegen de hare. Ze moest toen denken aan Ikor, haar vorige partner, zou Dracoz de volgende zijn? Hij had alles: hij was aardig, had wat pit, was gevoelig, en haatte Satan, leefde met haar mee, was eigenlijk gewoon perfect. Alsof er geen andere hengst op de wereld bestond die Dracoz kon vervangen. Hij was gewoon echt perfect, en deze keer liet Visual Dracoz toe, tot de spijt die ze later zou krijgen.

De donkere hengst duwde verlangend zijn neus in haar zij. Dit plan was goed gelukt, nu het laatste nog. Langzaam maar zeker duwde haar zijn neus van haar schoft naar haar kond en daarna volgde ook de rest van zijn lichaam. Dracoz snoof haar zoete geuren naar binnen waarna hij achter de merrie ging staan. `Jij bent anders...´ sprak ze zachtjes. Dracoz gaf haar geen tijd meer om haar na te laten denken over het feit dat hij achter haar stond. Met een ruk gooide hij zijn voorbenen in de lucht om ze op haar rug te planten. Meteen greep hij naar haar schoft en hield zichzelf vast. Snel erna sprong hij weer van de bruine af, een geslaagde blik vormde rond zijn lippen. Zijn gelaatstrekken trokken samen en langzaam werden alle emoties op zijn gezicht slecht, hield hij ze niet meer in maar toonde hij haar hoe hij werkelijk was. Ze had nu tochwel geraden wat zijn werkelijk aard had. Zijn ogen leken bezeten van haar geur en hij snoof het nogmaals op. `Nu Visual, zal je met mij mee moeten gaan´ greens hij kwaadaardig. Zijn donkere ogen staarde haar hatelijk aan. `Ik wil niet dat jou of het veulen iets gebeurd´ rolde de woorden meedogenloos over zijn tong.

Megamegamegamegaflutje /,/

Voordat Visual ook maar iets kon waarnemen was het al gebeurd. Hij had haar erin geluisd, hij had haar zomaar gedekt! Oh nee toch, dit zal ze hem betaald zetten. `Nu Visual, zal je met mij mee moeten gaan´ greens hij kwaadaardig. "Nu Dracoz, is het moment dat jij moet ophoepelen." zei Visual op precies dezelfde toon maar dan spottend. `Ik wil niet dat jou of het veulen iets gebeurd´ "Er gebeurt ook niets, zolang je mij met rust laat vieze hengst." Visual hinnikte en steigerde. Ze gooide haar voorbenen sierlijk in de lucht maar trapte hard en alles behalve sierlijk met haar glanzende hoeven tegen Dracoz aan. Ze snoof. "Denk maar niet dat je mij meekrijgt. Wat is jouw Wat-Anders, zoals elk slechtzakje die heeft, zodat ik met jou mee moet gaan?" Het antwoord had ze al klaarliggen voor zichzelf, ze viel op Dracoz, ook al was hij een slechtzakje. Maar was er nog een reden? Niet dat ze niet sneller zou zijn dan Dracoz om keihard weg te rennen. Nee, dat was laf. Ze zou Dracoz een lesje leren als hij niet meteen een goede reden had om niet vermoord te worden.

[flutje *fluit* ]